Άγιος Αντώνιος Κιλκίς
Συντεταγμένες: 41°6′41″N 23°3′32″E / 41.11139°N 23.05889°E
Ο Άγιος Αντώνιος είναι οικισμός στην Κεντρική Μακεδονία και την Περιφερειακή Ενότητα Κιλκίς.[1][2]
| Άγιος Αντώνιος | |
|---|---|
| Διοίκηση | |
| Χώρα | Ελλάδα |
| Περιφέρεια | Κεντρική Μακεδονία |
| Περιφερειακή Ενότητα | Κιλκίς |
| Δήμος | Κιλκίς |
| Δημοτική Ενότητα | Κρουσσών |
| Γεωγραφία | |
| Γεωγραφικό διαμέρισμα | Μακεδονία |
| Νομός | Κιλκίς |
| Υψόμετρο | 460 |
| Πληθυσμός | |
| Μόνιμος | 101 |
| Έτος απογραφής | 2011 |
| Πληροφορίες | |
| Παλαιά ονομασία | Λέλοβο |
| Ταχ. κώδικας | 611 00 |
| Τηλ. κωδικός | 23410 |
Γενικά στοιχεία Επεξεργασία
Ο Άγιος Αντώνιος βρίσκεται προς τα όρια με την Περιφερειακή Ενότητα Σερρών, στις πλαγιές του όρους Μαυροβούνι (τμήμα των Κρουσσίων) σε υψόμετρο 460 μέτρα[3]. Απέχει περίπου 27 χλμ. ΒΑ. από το Κιλκίς, 76 χλμ. Δ. από τις Σέρρες και 74 χλμ. Β.-ΒΑ. από την Θεσσαλονίκη. Πρόκειται για ημιορεινό χωριό της Κοινότητας Αγίου Μάρκου που υπάγεται στη Δημοτική Ενότητα Κρουσσών του Δήμου Κιλκίς με επίσημο πληθυσμό 101 κατοίκους (2011).[4] Παλαιότερα ονομαζόταν Λέλοβο.[5]
Ιστορικά στοιχεία Επεξεργασία
Παρά την ίδρυση της Βουλγαρικής εξαρχίας το 1870 οι κάτοικοι του Λελόβου παρέμειναν πιστοί στο πατριαρχείο Κωνσταντινουπόλεως. Το 1879 με την εγκατάσταση του Βούλγαρου ουνίτη επισκόπου στο Κιλκίς, Νείλου Ισβόρωφ, οι κάτοικοι του χωριού ασπάστηκαν την Ουνία. Μετά το 1893, όταν ο νέος Βουλγαρουνίτης επίσκοπος, Λάζαρος Μλαντένωφ προσχώρησε στην Βουλγαρική εξαρχία, οι Λελοβίτες προσχώρησαν σταδιακά και αυτοί στη Βουλγαρική εκκλησία (το 1905 οι Ουνίτες του Λελόβου ήταν 120 άτομα, ενώ το 1910 δεν υπήρχαν πλέον Ουνίτες στο χωριό). Μετά την συνθήκη του Νεϊγύ, το 1919, και το Πρωτόκολλο Πολίτη-Καλφώφ του 1924 οι κάτοικοι αποχώρησαν στη Βουλγαρία.[6] Με τη συνθήκη της Λωζάνης, το 1923 με την Τουρκία, Έλληνες πρόσφυγες ήρθαν στο χωριό από τον Άγιο Αντώνιο του Πόντου. Η εκκλησία του χωριού κτίστηκε στα χρόνια της Τουρκοκρατίας (1870).
Εξέλιξη πληθυσμού Επεξεργασία
| Έτος απογραφής | Κάτοικοι |
|---|---|
| 1928 | 265 |
| 1940 | 416 |
| 1951 | 154[7] |
| 1961 | 218[8] |
| 1971 | 125[9] |
| 1981 | 117[10] |
| 1991 | 124[11] |
| 2001 | 149[12] |
Παραπομπές Επεξεργασία
- ↑ Εγκυκλοπαίδεια Νέα Δομή. 1. Αθήνα: Τεγόπουλος - Μανιατέας. 1996. σελ. 138.
- ↑ Εγκυκλοπαίδεια Πάπυρος Λαρούς Μπριτάννικα. 1. Εκδοτικός Οργανισμός Πάπυρος. 1996. σελ. 449.
- ↑ «Άγιος Αντώνιος ΚΙΛΚΙΣ, Δήμος ΚΙΛΚΙΣ | buk.gr». buk.gr. Ανακτήθηκε στις 29 Απριλίου 2024.
- ↑ «ΦΕΚ αποτελεσμάτων ΜΟΝΙΜΟΥ πληθυσμού», σελ. 10514 (σελ. 40 του pdf)
- ↑ «Άγιος Αντώνιος Κιλκίς». Διοικητικές μεταβολές των ΟΤΑ. Ελληνική Εταιρία Τοπικής Ανάπτυξης και Αυτοδιοίκησης. Ανακτήθηκε στις 29 Απριλίου 2024.
- ↑ Αθανάσιος Α. Αγγελόπουλος, Αι ξέναι Προπαγάνδαι εις την επαρχίαν Πολυανής κατά την περίοδον 1870 - 1912, Ίδρυμα Μελετών Χερσονήσου του Αίμου (ΙΜΧΑ), Θεσσαλονίκη 1973, ανατύπωση 1993, σσ. 103, 104, 106
- ↑ Πληθυσμός της Ελλάδος κατά την απογραφήν της 7ης Μαρτίου 1951, σελ. 107 του pdf. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 2013-05-14. https://web.archive.org/web/20130514080510/http://www.eetaa.gr/metaboles/apografes/apografi_1951_1.pdf.
- ↑ Πληθυσμός της Ελλάδος κατά την απογραφήν της 19ης Μαρτίου 1961, σελ. 106 του pdf. https://www.eetaa.gr/eetaa/metaboles/apografes/apografi_1961_1.pdf.
- ↑ Πληθυσμός της Ελλάδος κατά την απογραφήν της 14ης Μαρτίου 1971, σελ. 104 του pdf. https://www.eetaa.gr/eetaa/metaboles/apografes/apografi_1971_1.pdf.
- ↑ Πραγματικός πληθυσμός της Ελλάδος κατά την απογραφή της 5 Απριλίου 1981, σελ. 115 του pdf. https://www.eetaa.gr/eetaa/metaboles/apografes/apografi_1981_1.pdf.
- ↑ Πραγματικός πληθυσμός της Ελλάδος κατά την απογραφή της 17 Μαρτίου 1991, σελ. 136 του pdf. https://www.eetaa.gr/eetaa/metaboles/apografes/apografi_1991_1.pdf.
- ↑ Πραγματικός πληθυσμός της Ελλάδος - Απογραφή 2001, σελ. 139 του pdf. https://www.eetaa.gr/eetaa/metaboles/apografes/apografi_2001_1.pdf.
 |
Αυτό το λήμμα σχετικά με ένα χωριό της Ελλάδας χρειάζεται επέκταση. Μπορείτε να βοηθήσετε την Βικιπαίδεια επεκτείνοντάς το. |