Έκρηξη βαγονιού - βυτίου στο Γουέιβερλι (Τενεσί)
Η έκρηξη βαγονιού - βυτίου στο Γουέιβερλι του Τενεσί σημειώθηκε περίπου στις 2:58΄ μ.μ. στις 24 Φεβρουαρίου 1978, στο Γουέιβερλι , του Τενεσί, μετά από περιστατικό εκτροχιασμού τρένου λίγες μέρες νωρίτερα. Ένα βυτιοφόρο που περιείχε 30,161 US gallons (114,170 l; 25,114 imp gal) υγραερίου (LPG) εξερράγη ως αποτέλεσμα εκκαθαρίσεων που σχετίζονταν με τον εκτροχιασμό. [1]
| Έκρηξη βαγονιού - βυτίου στο Γουέιβερλι (Τενεσί) | |
|---|---|
| Χώρος | Τενεσί (ΗΠΑ) |
| Ώρα | 14:58΄ |
| Ημερομηνία | 24 Φεβρουαρίου |
| Τοποθεσία | Γουέβερλι |
| Τύπος | Εκτροχιασμός εμπορικού συρμού |
| Αίτια | Ανεπαρκής ισχύς πέδησης |
| Θάνατοι | 16 |
| Τραυματισμοί | 43 |
| Καταστροφές | Δομές στο Γουέβερλι, πυροσβεστικά οχήματα της πόλης |
| Σημειώσεις | Κόστος ζημιών 1.800.000 δολάρια της εποχής (5.279.000 δολάρια του 2020) |
Ο εκτροχιασμός Επεξεργασία
Περίπου στις 22:30΄ της 22ας Φεβρουαρίου, είκοσι τέσσερα βαγόνια μιας εμπορευματικής αμαξοστοιχίας της εταιρείας "Louisville και Nashville Railroad" (L&N) 92 βαγονιών εκτροχιάστηκε στην περιοχή του κέντρου της πόλης Γουέιβερλι. Αρχικά, οι τοπικές υπηρεσίες έκτακτης ανάγκης χειρίστηκαν το ατύχημα, συμπεριλαμβανομένης της επιθεώρησης των συντριμμίων για ίχνη τυχόν διαρροών επικίνδυνων υλικών ("hazmat"). [2] [3] Η ομάδα που ανταποκρίθηκε υπέθεσε ότι το βυτιοφόρο βαγόνι με το υγραέριο ήταν βυτιοφόρο με διπλά τοιχώματα, ωστόσο, ήταν βαγόνι μονού τοιχώματος.
Ανταπόκριση στον εκτροχιασμό Επεξεργασία
Στις 5:10΄ π.μ. στις 23 Φεβρουαρίου, μετά από προηγούμενη εσφαλμένη επικοινωνία σχετικά με την παρουσία επικίνδυνου υλικού, το Γραφείο Πολιτικής Άμυνας του Τενεσί (TOCD, πρόδρομος της Υπηρεσίας Διαχείρισης Έκτακτης Ανάγκης του Τενεσί ή TEMA) έστειλε μια ομάδα hazmat για να αξιολογήσει την κατάσταση. Συμφώνησαν με την απόφαση των τοπικών αξιωματούχων να διατηρήσουν τα βυτιοφόρα δροσερά ραντίζοντάς τα με ρεύματα νερού και ελήφθη η απόφαση να εκκενωθεί περιοχή μισού περίπου χιλιομέτρου γύρω από τη ζώνη εκτροχιασμού, με παράλληλη διακοπή της παροχής αερίου και ηλεκτρικής ενέργειας στην περιοχή. [2]
Μέχρι εκείνη τη στιγμή, τα πληρώματα του ναυαγίου του Λούισβιλ και του Νάσβιλ είχαν αρχίσει να καθαρίζουν τα συντρίμμια. Το βυτιοφόρο που θα εκραγεί τελικά, που ανήκε στην "Union Tank Car Company" με αριθμό UTLX 83013, τάφηκε από συντρίμμια. Τα πληρώματα αφαίρεσαν τα κατεστραμμένα βαγόνια και το UTLX 83013 μετακινήθηκε για να καθαρίσει τις γραμμές και η σιδηροδρομική γραμμή άνοιξε ξανά εν μέρει περίπου στις 8 μ.μ. στις 23 Φεβρουαρίου. Ένα φορτηγό βυτιοφόρο με πλήρωμα ειδικευμένο στον καθαρισμό υγραερίου έφθασε περίπου στις 13:00΄ στις 24 Φεβρουαρίου.
Το βαγόνι - βυτίο εκρήγνυται Επεξεργασία
Οι θερμοκρασίες τις δύο προηγούμενες ημέρες του συμβάντος κυμαίνονταν από 20 to 30 °F (−7 to −1 °C) και περίπου1⁄2 inch (13 mm) χιονιού ήταν στο έδαφος, αλλά μέχρι το μεσημέρι της 24ης Φεβρουαρίου η θερμοκρασία είχε ανέβει στους 50–60 °F (10–16 °C) με καθαρό ουρανό και ηλιοφάνεια.
Περίπου 20 λεπτά πριν ξεκινήσει η αφαίρεση του υγραερίου, η περιοχή ερευνήθηκε με ειδικό εξοπλισμό ανίχνευσης αερίου και δεν βρέθηκαν διαρροές. Οι αρχηγοί της αστυνομίας και της πυροσβεστικής του Γουέιβερλι ήταν στο σημείο και το πλήρωμα του hazmat μετακινούσε τον εξοπλισμό του για να ξεκινήσει τη μεταφορά όταν στις 2:58΄ μ.μ. εντοπίστηκε διαρροή από το βυτιοφόρο. Προτού γίνει οποιαδήποτε ενέργεια, προέκυψε έκρηξη διογκούμενου ατμού από υγρό σε βρασμό (BLEVE). [2]
Η έκρηξη έγινε αισθητή σε εκατοντάδες πόδια απόστασης και ήταν ορατή για μίλια, ενώ απενεργοποίησε το μεγαλύτερο μέρος του πυροσβεστικού εξοπλισμού στο σημείο. Ένα τμήμα του βυτίου εκτοξεύτηκε σε απόσταση πάνω από 100μ., και προσγειώθηκε μπροστά σ' ένα σπίτι. Η έκρηξη προκάλεσε πολλές πυρκαγιές σε κοντινά κτίρια και κάηκαν πολλά οδικά οχήματα και άλλα βαγόνια.
Ανταπόκριση στην έκρηξη Επεξεργασία
Τις επόμενες ώρες, πάνω από 250 οχήματα έκτακτης ανάγκης συγκεντρώθηκαν στο σημείο της έκρηξης, μερικά από το Νάσβιλ και το Μέμφις . Αεροπορικά ασθενοφόρα από τη στρατιωτική εγκατάσταση "Fort Campbell Army Post" εστάλησαν στο σημείο και τα θύματα εγκαυμάτων που ήταν σε χειρότερη κατάσταση μεταφέρθηκαν στο Νάσβιλ για την αρχική θεραπεία. Ένας αριθμός από αυτούς μεταφέρθηκαν στη συνέχεια σε κέντρα εγκαυμάτων στο Λούισβιλ, στο Κεντάκι, στο Μπέρμιγχαμ, στην Αλαμπάμα και στο Σινσινάτι του Οχάιο αργά στις 25 Φεβρουαρίου. Η ακτίνα εκκένωσης επεκτάθηκε στο 1 mile (1,6 km) σε περίπτωση έκρηξης δεύτερου βαγονιού - βυτίου. [2] [4]
Μέχρι τις 7:00΄ μ.μ., οι πυρκαγιές τέθηκαν υπό έλεγχο και άρχισε έρευνα για επιπλέον θύματα. Αργότερα τερματίστηκε λόγω προβλημάτων ορατότητας, αλλά συνεχίστηκε στις 5:30΄της 25ης Φεβρουαρίου. Ένα βαγόνι φορτωμένο με προϊόντα χαρτοποιΐας άναψε ξανά γύρω στις 3:15΄ μ.μ., αλλά έσβησε γρήγορα. Ένα δεύτερο βαγόνι υγραερίου εκκενώθηκε μέχρι τις 10:30΄ μ.μ. Οι κάτοικοι της περιοχής επετράπη να επιστρέψουν στα σπίτια τους στις 8:30΄ π.μ. στις 26 Φεβρουαρίου.
Συνέπειες Επεξεργασία
Συνολικά δεκαέξι άτομα έχασαν τη ζωή τους ως αποτέλεσμα της έκρηξης και των συνεπειών της. Έξι ατομα σκοτώθηκαν ακαριαία. Μεταξύ των θανόντων ήταν ο αρχηγός της πυροσβεστικής του Γουέιβερλι Γουίλμπουρ Γιορκ (Wilbur York) και ο αρχηγός της αστυνομίας Γκάι Μπάρνετ (Guy Barnett), ο πολιτειακός ερευνητής TOCD Μαρκ Μπέλιου (Mark Belyew), μέλη του πληρώματος του συρμού της L&N και αρκετοί κάτοικοι της περιοχής. Άλλοι 43 τραυματίστηκαν σε διάφορους βαθμούς. [2]
Δεκαέξι κατασκευές στο Γουέιβερλι καταστράφηκαν και άλλες 20 υπέστησαν σοβαρές ζημιές. Και τα δύο πυροσβεστικά οχήματα του Γουέιβερλι καταστράφηκαν. Το 1979, η συνολική υλική ζημιά υπολογίστηκε σε 1.800.000 $, που ισοδυναμούν με $5,279,000 του 2020 .
Το Εθνικό Συμβούλιο Ασφαλείας Μεταφορών (National Transportation Safety Board, NTSB) τελικά απέδωσε την έκρηξη στο ίδιο το βαγόνι, καθώς είχε δημιουργηθεί ρωγμή όταν αυτό υπέστη ζημιές από τον εκτροχιασμό. Πιστεύεται ότι αυτή η ρωγμή επεκτάθηκε όταν το βαγόνι απομακρύνθηκε από τις γραμμές, προκαλώντας υπερπίεση, η οποία τελικά προκάλεσε την κατάρρευση του μονού τοιχώματος. [3] Το NTSB επαίνεσε την πόλη του Γουέιβερλι για την ετοιμότητά της για μια τέτοια έκτακτη ανάγκη, αλλά υπογράμμισε επίσης την ανάγκη για όλα τα άτομα που εμπλέκονται σε ξεκαθάρισμα ατυχημάτων να εκπαιδεύονται στο πώς να χειρίζονται επικίνδυνα υλικά.
Η έκρηξη στο Γουέιβερλι, μαζί με άλλα ατυχήματα που αφορούσαν εκτροχιασμούς σιδηροδρομικών γραμμών και επικίνδυνα υλικά (το πιο διαβόητο ήταν ο εκτροχιασμός τρένου στη Μισισάγκα (1979) του Οντάριο, Καναδάς στις 10 Νοεμβρίου 1979) οδήγησε σε μια σημαντική επανεξέταση του τρόπου με τον οποίο οι αρχές αντιμετωπίζουν τέτοιες καταστάσεις έκτακτης ανάγκης. Η Πολιτεία του Τενεσί και το TOCD δημιούργησαν ένα σύνολο προτύπων και ίδρυσαν το Ινστιτούτο Επικίνδυνων Υλικών του Τενεσί το 1980 για την εκπαίδευση των ανταποκρινόμενων σε hazmat, και από τότε που ιδρύθηκε το Ινστιτούτο, δεν υπήρξαν θάνατοι από άτομα που επενέβησαν σε καταστάσεις έκτακτης ανάγκης στο Τενεσί σε τοποθεσίες "hazmat" (με επικίνδυνα υλικά).
Ήταν επίσης ένα από τα γεγονότα που μια μελέτη του Εθνικού Συνδέσμου Κυβερνητών αναφέρει ότι βοήθησε στην ίδρυση της Ομοσπονδιακής Υπηρεσίας Διαχείρισης Έκτακτης Ανάγκης (FEMA), που δημιουργήθηκε με εκτελεστικό διάταγμα του Προέδρου Τζίμι Κάρτερ το 1979. [3]
Παραπομπές Επεξεργασία
- ↑ Major Railroad Accidents Involving Hazardous Materials Release Composite Summaries 1969-1978 (Report). July 1980. https://railroads.dot.gov/sites/fra.dot.gov/files/fra_net/18852/dot_9675_DS1.pdf. Ανακτήθηκε στις August 24, 2021.
- ↑ 2,0 2,1 2,2 2,3 2,4 «The Waverly Explosion». Tennessee Emergency Management Agency. 2001. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 16 Μαΐου 2006. Ανακτήθηκε στις 24 Αυγούστου 2021.
- ↑ 3,0 3,1 3,2 Alligood, Leon (February 22, 2008). «Lessons linger from '78 explosion in Tenn. town». USA Today. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις July 7, 2012. https://www.webcitation.org/68yJQ6P7Z?url=http://www.usatoday.com/news/nation/2008-02-22-waverly-tenn_N.htm. Ανακτήθηκε στις August 25, 2021.
- ↑ Walter Cronkite (News anchor) (24 Φεβρουαρίου 1978). Tennessee Tank Car Explosion (Videotape). New York, NY: CBS Evening News. Ανακτήθηκε στις 30 Αυγούστου 2006.