Όραμα
Το όραμα είναι μια μορφή που λαμβάνει χώρα στη συνείδηση η οποία δεν απορρέει από τις αισθήσεις αλλά από τη φαντασία, ως προέκταση της βιωματικής εμπειρίας. Η μορφή του οράματος δεν περιορίζεται σε μία μόνο «αίσθηση» (όπως η όραση) και μπορεί να εμπεριέχει και πνευματικές ποιότητες όπως τα συναισθήματα[σ 1].
Το όραμα ως οδηγός Επεξεργασία
Το όραμα είναι η «πυξίδα», το «φως» που ακολουθεί κανείς για να φτάσει στον προορισμό του. Αποτελεί την πηγή έμπνευσης για τις σωστές επιλογές ή τους νέους κανόνες και ταυτόχρονα δίνει τη δυνατότητα ελέγχου των κανόνων μιας πολιτικής ορίζοντας την ηθική που πρέπει να τους διέπει. Οδηγεί τον «νομοθέτη» και τον κινεί στη σωστή κατεύθυνση να καθορίζει και να συμπληρώνει τους νόμους ή τους κανόνες ώστε αυτοί να μην παρεκκλίνουν από την ηθική και τις αξίες του οράματος.
Έλλειψη οράματος Επεξεργασία
Η έλλειψη οράματος είναι το να πορεύεται ή να οδηγεί κανείς στηριγμένος σε μια ασαφή λογική ή συναίσθημα, έστω και βασισμένος σε αποδεκτούς κανόνες, που όμως δεν αποκλείουν τις λάθος επιλογές. Με την ορολογία «έλλειψη οράματος» εντοπίζεται η έλλειψη των αξιών και των ηθών που επιτρέπει τον αποπροσανατολισμό σε ένα σύστημα κανόνων ώστε να μετατρέπεται τελικά σε ένα σύστημα από «παραθυράκια» που εξυπηρετεί ιδιαίτερα συμφέροντα. Για έλλειψη οράματος κατηγορούνται πολλές φορές οι ηγέτες πολιτικοί. [1] [2] [3]
Η σπουδαιότητα του οράματος Επεξεργασία
Το όραμα είναι κινητήρια δύναμη της επίτευξης στόχων που παρασύρει σε ατομικό ή συλλογικό εθελοντισμό. Όταν το όραμα είναι κοινό, αποτελεί την «ομπρέλα» κάτω από την οποία συντάσσονται με κοινή πίστη οι ομάδες που στηρίζουν κινήματα για μια προοπτική. Η ποιότητα του οράματος, η ουσία δηλαδή των προσπαθειών, καθορίζει την υγεία και την προοπτική ενός τέτοιου στόχου καθώς βοηθά να μη χάνεται ο στόχος αυτός. Ένα παράδειγμα οράματος με «υγιή προοπτική» είναι το Όραμα της Βικιπαίδειας.
Οραματισμός και δημιουργικότητα Επεξεργασία
Οι μορφές που σχηματοποιούνται στη συνείδηση και δεν οφείλονται στις αισθήσεις, μας βοηθούν να κάνουμε βήματα πέρα από την εμπειρία. Οι ανακαλύψεις, πρακτικές και θεωρητικές, κυοφορούνται ως οράματα πριν πραγματοποιηθούν. Ο οραματισμός που συντελεί στη δημιουργικότητα γίνεται εμφανής και στα έργα των καλλιτεχνών.
Πνευματικότητα και οράματα Επεξεργασία
Στον πνευματισμό, συμπεριλαμβανομένου και του μυστικισμού, τα οράματα αφορούν τις εμπνεόμενες απεικονίσεις μελλοντικών καταστάσεων, υπερφυσικών όντων κλπ. Οι θρήσκοι πιστεύουν πως τα οράματα προέρχονται από θεότητες που παρουσιάζονται είτε απ' ευθείας στους ανθρώπους είτε διαμέσου των προφητών. Θρησκευτικά οράματα εμφανίζονται συχνά στις Βίβλους, όπως για παράδειγμα στην Αποκάλυψη του Ιωάννη. Από οράματα κατακλύζονται επίσης και οι προφητείες του Νοστράδαμου.
Προσευχή και οραματισμός της ευχής Επεξεργασία
Σε ορισμένες περιπτώσεις η προσευχή γίνεται προβάλλοντας νοερά την πραγματοποίηση μιας ευχής, τόσο που ο προσευχόμενος «αισθάνεται» σαν να έχει ήδη πραγματοποιηθεί, με σκοπό η «αίσθηση» αυτή να αντανακλάται και να επηρεάζει την πραγματικότητα. [4]
Οράματα και Ιατρική Επεξεργασία
Στην περίπτωση που το όραμα γεννάται από ψυχολογικές, νευρολογικές ή αισθητηριακές διαταραχές, δε θεωρείται πλέον ως αποτέλεσμα του υγιή μηχανισμού που μας βοηθά να σχεδιάζουμε το μέλλον. Στις περιπτώσεις αυτές γίνεται αλγοριθμική εκτίμηση του αιτίου που προκαλεί τα οράματα από την Ιατρική με σκοπό τη διαχείριση πιθανών κρίσιμων καταστάσεων.[5]
Σημειώσεις Επεξεργασία
- ↑ π.χ.: «φαντάζομαι έναν κόσμο γεμάτο χαρά»
Παραπομπές Επεξεργασία
- ↑ «Eurozone leaders lack vision, must slash debt analysts say». EUbusiness. 15 Ιουλίου 2011. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 18 Ιουλίου 2011. Ανακτήθηκε στις 17 Ιουλίου 2011.
- ↑ «Έλλειψη οράματος - Συνέντευξη στον Δημήτρη Θ. Αλεξόπουλο». axiaplus.gr (αναδημοσίευση από την "Αξία" του Σαββατοκύριακου). 14 Φεβρουαρίου 2011. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 2011-11-26. https://web.archive.org/web/20111126045450/http://www.axiaplus.gr/Default.aspx?id=266937&lang=1&nt=108. Ανακτήθηκε στις 17 Ιουλίου 2011.
- ↑ «Berlin's Lack of Vision». Spiegel Online International. 20 Δεκεμβρίου 2010. http://www.spiegel.de/international/europe/0,1518,735604,00.html. Ανακτήθηκε στις 17 Ιουλίου 2011.
- ↑ Gregg Braden (2006). Secrets of the Lost Mode of Prayer. Hay House. σελ. 224. ISBN 9781401906832. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 5 Ιανουαρίου 2011. Ανακτήθηκε στις 21 Ιουλίου 2011.
- ↑ Leo P. W. Chiu (1989). «Differential diagnosis and management of hallucinations» (PDF). Journal of the Hong Kong Medical Association 41 (3): 292–7. http://sunzi1.lib.hku.hk/hkjo/view/21/2100448.pdf.