Άλις Πάσκους
Η Άλις Πάσκους (αγγλ. Alice Pashkus, 1911-1972) ήταν Γερμανίδα βιολονίστα, απόφοιτος της Κρατικής Ακαδημίας Μουσικής της Βιέννης και παιδαγωγός του βιολιού και του πιάνου. Σε συνεργασία με τον -επίσης βιολονίστα και παιδαγωγό- σύζυγό της Τέοντορ (γερμ. Theodor Paschkusz, αγγλ. Theodore Pashkus, 1905-1970) προχώρησαν σε ριζική ανανέωση της παιδαγωγικής του βιολιού, λαμβάνοντας υπόψη τη σοβαρή μελέτη της φυσιολογίας του ανθρώπινου χεριού (ώμος, βραχίονας, αντιβράχιο, αγκώνας, δάχτυλα), καθώς και την πρωτοποριακή μέθοδο του Έλληνα βιολονίστα Δημήτριου Κωνσταντίνου Δούνη (1886-1954), καταλήγοντας στο συμπέρασμα ότι ο καλύτερος τρόπος λειτουργίας τους είναι αυτός που υπακούει στους νόμους της φύσης: οικονομία κινήσεων, χρήση των απολύτως απαραίτητων μυών, χαλάρωση κ.ά. Το 1955 οι Πάσκους εξέδωσαν στη Remington Records,[1] το Young Violinist's Practice Guide, μια σημαντική μέθοδο εκμάθησης του βιολιού για αρχάριους, στην οποία μέσα από ασκήσεις βασισμένες σε έργα του ρεπερτορίου του βιολιού, καθώς και τους δίσκους βινυλίου που συνόδευαν τα βιβλία της έκδοσης, επιδιώκεται το μέγιστο αποτέλεσμα με τη λιγότερη δυνατή σωματική προσπάθεια εκ μέρους του μαθητή, χάρη στη χρήση των φυσικών νόμων που αφορούν τη φυσιολογία και την ανατομία και οι οποίοι επηρεάζουν άμεσα την κινησιολογία και κατ' επέκταση διευκολύνουν την έκφραση.
| Άλις Πάσκους | |
|---|---|
 Η Άλις Πάσκους με το Γιώργο Μάνεση μπροστά από την Ακρόπολη τη δεκαετία του 1960 | |
| Γενικές πληροφορίες | |
| Γέννηση | 21 Φεβρουαρίου 1911 |
| Θάνατος | 1972 Βιέννη |
| Χώρα πολιτογράφησης | Ηνωμένες Πολιτείες Αμερικής Γερμανία |
| Εκπαίδευση και γλώσσες | |
| Ομιλούμενες γλώσσες | Γερμανικά |
| Πληροφορίες ασχολίας | |
| Ιδιότητα | μουσικός παιδαγωγός βιολίστρια |
Η Πάσκους γνώρισε από κοντά, συνεργάστηκε και σε ορισμένες περιπτώσεις δέθηκε με φιλία με μεγάλες φυσιογνωμίες της μουσικής (Φούρτβενγκλερ, Ρούμπινσταϊν, Χόροβιτς, Λονγκ, Τιμπώ), των οποίων τη φυσιολογία, κινησιολογία και ερμηνεία μελέτησε, βγάζοντας έτσι πολύτιμα συμπεράσματα, τα οποία χρησιμοποίησε στην παιδαγωγική της.
Η Πάσκους υπήρξε καλλιτεχνική σύμβουλος του βιολονίστα Γεχούντι Μενουχίν[2] (με τον οποίο και πραγματοποίησε αρκετές περιοδείες στις Η.Π.Α.), του αρχιμουσικού Σαρλ Μυνχ (και Μουνχ, Charles Münch/Munch)[3] κ.ά. Μαθητές της υπήρξαν οι βιολονίστες Ivry Gitlis[4], Ossy Renardy, Michele Auclair, Thomas Christian, Anna Bonomelli, Gilopez Kabayao, Franco Gulli, οι Έλληνες Τάκης Κτεναβέας και Χρήστος Κωνσταντάκος, αλλά και πιανίστες όπως οι Gladys Stein, Gamby Buckner και οι Έλληνες Γιώργος Χατζηνίκος[5], Ρίτα Βούρτση, Νέλλη Σεμιτέκολο, οι οποίοι ακολούθησαν το παράδειγμα του Γιώργου Μάνεση, του πρώτου Έλληνα πιανίστα που δέχτηκε τη διδασκαλία της και μάλιστα επί μακρόν (1959-1972). Η Άλις Πάσκους, με τον σύζυγό της, μοίραζαν το χρόνο της μεταξύ Η.Π.Α. (Νέα Υόρκη), Παρισιού, Βιέννης και Σάλτσμπουργκ, ενώ δίδαξε στο ωδείο του Peabody Institute[6] (Βαλτιμόρη, Η.Π.Α.), στην Ecole Marguerite Long - Jacques Thibaud (Παρίσι), στην Academia Chigiana[7] (Σιένα, Ιταλία), καθώς και στη Βιέννη, όπου και πέθανε τον Φεβρουάριο του 1972 από καρκίνο.
Παραπομπές Επεξεργασία
- ↑ ««Violin Pedagogues Theodore and Alice Pashkus, Remington's 'Young Violinist's Edition'»». Ανακτήθηκε στις 31 Μαρτίου 2020.
- ↑ Π. Γ. (12.04.63). «"Η μουσικολόγος Άλις Πάσκους στην Αθήνα"». Το Έθνος.
- ↑ ΛΙΝΑΡΔΑΤΟΣ, Κ. Δ. (10.10.68). «"Κι εδώ: Σχολή Ορφ"». Τα Νέα.
- ↑ Gitlis, Ivry (2013). L'Âme et la corde. Paris: Buchet Chastel. σελ. 143-165. ISBN 978-2-283-02514-7.
- ↑ ΛΙΝΑΡΔΑΤΟΣ, Κ. Δ. (10.10.68). «"Κι εδώ: Σχολή Ορφ"». Τα Νέα.
- ↑ Erskine, Helen (14.07.60). «"Violinist Joins Peabody"». The Baltimore Sun.
- ↑ P.D. (25 Σεπτεμβρίου 1952). «"Le Comte Chigi n'aime pas Beethoven"». L'illustré.