Αλαίν Α΄ της Βρετάνης
Ο Αλαίν Α΄ της Βρετάνης ή Αλαίν ο Μέγας (πέθανε το 907) ήταν κόμης του Βαν και Δούκας της Βρετάνης (876 - 907), ο Αυτοκράτορας της Αγίας Ρωμαϊκής Αυτοκρατορίας του παραχώρησε το τίτλο του "βασιλέως της Βρετάνης".[3] Διαδέχθηκε (876) τον μεγαλύτερο αδελφό του Πασκουέτεν στην Κομητεία του Βαν, διεκδίκησε από τον Ιουδικαέλ της Κορνουάλλης ολόκληρη την κομητεία της Βρετάνης, ο Αλαίν κυβερνούσε το ανατολικό τμήμα και ο Ιουδικαέλ το δυτικό.[4] Σύντομα συμφιλιώθηκαν με στόχο να πολεμήσουν τον κοινό εχθρό τους Βίκινγκ, ο Ιουδικαέλ έπεσε σε μάχη μαζί τους (889) και ο Αλαίν τον διαδέχθηκε σε ολόκληρη την Βρετάνη. Την επόμενη χρονιά (890) νίκησε τους Βίκινγκ στο Σαιν-Λο και τους έδιωξε μακριά από τον ποταμό. Ο Αλαίν Α΄ κυβέρνησε για πρώτη φορά ολόκληρη την επαρχεία της Βρετάνης μετά τον Σολομών της Βρετάνης, περιείχε επιπλέον την Ρεν, την Νάντη, την Κουτάνς, την Αβράνς και δυτικά τμήματα του Πουατού και του Ανζού.
| Αλαίν Α΄ της Βρετάνης | |
|---|---|
| Γενικές πληροφορίες | |
| Γέννηση | 9ος αιώνας |
| Θάνατος | 907[1] Rieux |
| Πληροφορίες ασχολίας | |
| Ιδιότητα | μονάρχης |
| Οικογένεια | |
| Σύζυγος | Oreguen |
| Τέκνα | Rudalt Paseweten[2] NN de Bretagne[2] |
| Γονείς | Rivallo IV of Brittany[2] |
| Αδέλφια | Πασκουέτεν |
| Αξιώματα και βραβεύσεις | |
| Αξίωμα | Rey de Bretaña (890–907) |
Στάθηκε ο πρώτος κυβερνήτης της Βρετάνης που δεν συνάντησε απειλές από τα δυτικά αλλά ο τελευταίος που κυβέρνησε τις Φραγκο-Κέλτικες κομητείες. Ο πανίσχυρος αντίπαλος του Φούλκων Α΄ του Ανζού αμφισβήτησε την κυριότητα του στην Νάντη και η βάση του έγινε πανίσχυρη. Το Αγγλοσαξονικό χρονικό έγραψε ότι όταν πέθανε ο Καρλομάνος Β΄ (884) τον διαδέχθηκε ο Κάρολος ο Παχύς σε ολόκληρη την Δυτική Φραγκία εκτός από την Βρετάνη. Σε καταστατικό που χρονολογείται την περίοδο 897 - 900 διέταξε τους ιερείς να προσευχηθούν για την ψυχή του Καρόλου, πιθανότατα του παραχώρησε ο ίδιος τον τίτλο του βασιλιά. Ο Κάρολος ο Απλός έκανε συντονισμένες προσπάθειες να κυβερνήσει ομαλά την Φραγκία, συμμάχησε και με πρώην εχθρούς του όπως ο Γκόντφριντ, δούκας της Φρισίας. Ο Αλαίν Α΄ χρησιμοποίησε καταστατικά και τίτλους της αυτοκρατορίας των Καρολιδών, η δύναμη του αυξήθηκε όταν κυβέρνησαν ο Εύδης Α΄ της Γαλλίας και ο Κάρολος Γ΄ της Γαλλίας. Ο Αλαίν Α΄ πέθανε (907) και τον διαδέχθηκε ο κόμης Γκουρμαελόν της Βρετάνης. Οι Βίκινγκ ωστόσο κατέλαβαν την χώρα (913 - 936) και ο Γκουρμαελόν έπεσε στην μάχη με τους κατακτητές. Ο εγγονός του Αλαίν Β΄ της Βρετάνης που ήταν εξόριστος στην αυλή του βασιλιά Έθελσταν της Αγγλίας ανακατέλαβε την Βρετάνη και επανάφερε την χριστιανική κυριαρχία. Η Βρετάνη μέχρι τον 16ο αιώνα που θα ενσωματωθεί στο Γαλλικό στέμμα δεν θα αποκτήσει ποτέ την ισχύ που είχε επί του Αλαίν Α΄.
Παραπομπές Επεξεργασία
- ↑ Jean-Loup Avril: «Mille Bretons» (Γαλλικά) 2002. σελ. 17. ISBN-13 978-2-914612-07-4. ISBN-10 2-914612-07-9.
- ↑ 2,0 2,1 2,2 2,3 Leo van de Pas: (Αγγλικά) Genealogics. 2003.
- ↑ F. McNair (2015), "Vikings and Bretons? The Language of Factional Politics in Late Carolingian Brittany", Viking and Medieval Scandinavia 11: 183–202
- ↑ Smith, 121-122
Πηγές Επεξεργασία
- Smith, Julia M. H. Province and Empire: Brittany and the Carolingians. Cambridge University Press: 1992