Αναστάσιος Θεοφάνης

Έλληνας έμπορος και ευεργέτης

Ο Αναστάσιος Θεοφάνης (απ. 1814) ήταν Έλληνας έμπορος και ευεργέτης που έζησε κατά τον 18ο και 19ο αιώνα.

Αναστάσιος Θεοφάνης
Γενικές πληροφορίες
Θάνατος1814
Πληροφορίες ασχολίας
Ιδιότηταέμπορος
ευεργέτης

Βιογραφία Επεξεργασία

Ο Θεοφάνης γεννήθηκε στην Πρέβεζα και προερχόταν από φτωχή οικογένεια. Σε νεαρή ηλικία μετανάστευσε στην Ρωσική Αυτοκρατορία[1] όπου εγκαταστάθηκε στη Μόσχα και ασχολήθηκε με το εμπόριο καταφέρνοντας να δημιουργήσει σημαντική περιουσία. Αργότερα με δικά του έξοδα δημιουργήθηκε το 1803 στη γενέτειρά του η Θεοφάνειος Σχολή[2], η οποία αποτέλεσε το πρώτο σχολείο της πόλης. Λίγο πριν πεθάνει, τον Νοέμβριο του 1814, όρισε μέσω της διαθήκης του ως κληροδότημα ένα σημαντικό χρηματικό ποσό στο αυτοκρατορικό ορφανοτροφείο με τους τόκους του να δίνονται για την εύρυθμη λειτουργία της σχολής που ο ίδιος ίδρυσε στην Πρέβεζα[3][4][5]. Παράλληλα μέσω της ίδιας διαθήκης παραχώρησε διάφορα ποσά στη μονή Ιβήρων του Αγίου Όρους αλλά και σε ενορίες της ιδιαίτερης πατρίδας του[6].

Απεβίωσε το 1814 στη Ρωσία. Γιος του ήταν ο επίσης έμπορος και ευεργέτης Γεώργιος Θεοφάνης[7].

Βλέπε επίσης Επεξεργασία

Παραπομπές Επεξεργασία

  1. Κων, Α. Βακαλόπουλος, Ιστορία του Βόρειου Ελληνισμού, Ήπειρος, εκδόσεις αδελφών Κυριακίδη, Θεσσαλονίκη 1992, σ. 413-414.
  2. «Πρεβεζάνικα Χρονικά, τεύχος 2, Απρίλιος-Ιούνιος 1984, σ. 7» (PDF). Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο (PDF) στις 19 Οκτωβρίου 2017. Ανακτήθηκε στις 27 Φεβρουαρίου 2016. 
  3. Πρεβεζάνικα Χρονικά, τεύχος 1, Ιούλιος-Σεπτέμβριος 1978, σ. 9.[νεκρός σύνδεσμος]
  4. Τσελίκος, Άρης (18 Δεκεμβρίου 2012). «Ο Δήμος τίμησε τη Μνήμη του Αν. Θεοφάνη». topikifoni.gr. Τοπική Φωνή Πρέβεζας. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 6 Μαρτίου 2016. Ανακτήθηκε στις 27 Φεβρουαρίου 2016. 
  5. Νικ. Γ. Ζιάγκου, Τουρκοκρατούμενη Ήπειρος. Τιμαριωτισμός, αστισμός, νεοελληνική αναγέννηση (1648 - 1820), Αθήνα 1974, σ. 281.
  6. Πρεβεζάνικα Χρονικά, τεύχος 2, Απρίλιος-Ιούνιος 1984, σ. 8-9.
  7. Ηλίας Β. Βασιλάς, Άπαντα, Δήμος Πρέβεζας & Ίδρυμα Ακτία Νικόπολις, Πρέβεζα 2012, σ. 127.