Το λήμμα παραθέτει τις πηγές του αόριστα, χωρίς παραπομπές.Βοηθήστε συνδέοντας το κείμενο με τις πηγές χρησιμοποιώντας παραπομπές, ώστε να είναι επαληθεύσιμο.
Η σήμανση τοποθετήθηκε στις 07/02/2020.
Το λήμμα περιέχει τεχνικές λεπτομέρειες που ενδεχομένως οι περισσότεροι αναγνώστες δεν είναι σε θέση να κατανοήσουν. Μπορείτε να το βελτιώσετε ώστε να είναι κατανοητό και από μη ειδικούς, χωρίς να αφαιρεθούν οι τεχνικές λεπτομέρειες, κλιμακώνοντας την εμβάθυνση προς το τέλος του λήμματος.
Ο ανδεσίτης είναι πέτρωμα, το αντίστοιχο έκχυτο (ηφαιστειογενές) του διορίτη. Ο διορίτης, από τα πιο διαδεδομένα πετρώματα μετά τον γρανίτη, είναι πυριγενές πέτρωμα, βαθυγενές, μεσοκρατικό έως μελανοκρατικό, με γρανιτοειδή ιστό. Τα θεμελιώδη συστατικά του είναι όξινα πλαγιόκλαστα (An<50%), κεροστίλβη και πιο σπάνια βιοτίτης ή αυγίτης. Στα ηφαιστειακά πετρώματα όμως, λόγω της απότομης ανόδου του μάγματος προς την επιφάνεια, η θερμοκρασία του πέφτει απότομα με συνέπεια να σχηματισθούν υαλώδεις ή μικροκρυσταλλικές μάζες. Στην πρώτη περίπτωση μιλάμε για υαλώδη ιστό (π.χ. οψιδιανός) και στη δεύτερη περίπτωση μιλάμε για αφυρικό ιστό. Πολλές φορές όμως μέσα στην υαλώδη ή μικροκρυσταλλική μάζα βρίσκονται κρύσταλλοι διαφόρων ορυκτών μικροί ή μεγάλοι, οι οποίοι σχηματίζονται πριν την έκχυση της λάβας και οι οποίοι ονομάζονται φαινοκρύσταλλοι. Ο συνδυασμός της υαλώδους ή μικροκρυσταλλικής μάζας και των φαινοκρυστάλλων χαρακτηρίζεται ως πορφυριτικός ιστός, όπως συμβαίνει στον ανδεσίτη. Οι φαινοκρύσταλλοι είναι πλαγιόκλαστα και ένα ή δύο φεμικά, συνήθως πυρόξενος, λιγότερο κεροστίλβη και πιο σπάνια βιοτίτης. Απαντάται σε αρκετά σημεία του ελλαδικού χώρου, κυρίως στη Θράκη, στη Μακεδονία και στα νησιά του Αιγαίου. Ένας ιδιαίτερος τύπος ανδεσίτη πορφυριτικού ιστού είναι ο κροκεάτης λίθος (porfido verde antico), που ανευρίσκεται στις Κροκεές της Πελοποννήσου.
