Ανεξικακία

Η ανεξικακία ή αλλιώς ακακία ήταν ένα μικρό κυλινδρικό πορφυρό σακούλι που κρατούσε στο ένα του χέρι ο αυτοκράτορας του Βυζαντίου, στις επίσημες τελετές. Περιείχε χώμα και συμβόλιζε τα φθαρτά και πρόσκαιρα χαρακτηριστικά της επίγειας εξουσίας.

Ο Αυτοκράτορας Αλέξανδρος, κρατάει την ανεξικακία στο δεξί του χέρι.

Ανήκει στα βυζαντινά αυτοκρατορικά διάσημα (insignia), δηλαδή στα σύμβολα, τα εξωτερικά διακριτικά γνωρίσματα που έφερε ο αυτοκράτορας, ως δηλωτικά της εξουσίας του.

Η ανεξικακία είναι μετεξέλιξη της μάππα (λατινικά: mappa). Αλλαγή που συντελέστηκε το αργότερο την εποχή της Εικονομαχίας.

Βυζαντινές γραπτές πηγές όπου δίνονται πληροφορίες για την ακακία - ανεξικακία είναι η πραγματεία “Έκθεσις της βασιλείου τάξεως (De Cerimoniis)” του αυτοκράτορα Κωνσταντίνου Ζ του Πορφυρογέννητου (Ι. 9, σ.62.6.Ι.37, σ. 287.16.ΙΙ.40, σ. 638.10) και στην πραγματεία “Περί των οφφικίων του παλατιού της Κωνσταντινουπόλεως και των οφφικίων της μεγάλης εκκλησίας” του Ψευδο-Κωδινού (IV, σ. 201.1-4.12, σ. 202,3-5)

Βιβλιογραφία

• Παλιούρας Αθ., “Εισαγωγή στη βυζαντινή αρχαιολογία”, Ιωάννινα: Πανεπιστήμιο Ιωαννίνων, 2000
• Γκιολές Νικ., “Τα βυζαντινά αυτοκρατορικά διάσημα”. Το Βυζάντιο ως Οικουμένη: κατάλογος έκθεσης, Αθήνα: Υπουργείο Πολιτισμού, 2002