Ο Αντρέας ή Άντι  Όγκρις (γερμανικά: Andreas Ogris, Βιέννη, 7 Οκτωβρίου 1964) είναι Αυστριακός πρώην διεθνής ποδοσφαιριστής και νυν προπονητής. Αγωνιζόμενος στην επιθετική γραμμή συνέδεσε το όνομά του με την Αούστρια Βιέννης, όπου αναδείχθηκε σε έναν από τους σημαντικότερους ποδοσφαιριστές στην Ιστορία του συλλόγου.

Αντρέας Όγκρις
Προσωπικές πληροφορίες
Ημερ. γέννησης7 Οκτωβρίου 1964 (1964-10-07) (59 ετών)
Τόπος γέννησηςΒιέννη, Αυστρία
Ύψος1,78 μ.
ΘέσηΕπιθετικός
Επαγγελματική καριέρα*
ΠερίοδοςΟμάδαΣυμμ.(Γκ.)
1983-1990Αούστρια Βιέννης82(36)
1990-1991ΡΚΝ Εσπανιόλ29(4)
1991-1992Αούστρια Βιέννης26(12)
1992ΛΑΣΚ Λιντς15(3)
1992-1997Αούστρια Βιέννης109(31)
1997-1998Αντμίρα Βάκερ13(2)
Σύνολο274(88)
Εθνική ομάδα
ΠερίοδοςΟμάδαΣυμμ.(Γκ.)
1986-1997Αυστρία63(11)
* Οι συμμετοχές και τα γκολ στις προηγούμενες ομάδες υπολογίζονται μόνο για τα εγχώρια πρωταθλήματα.
† Συμμετοχές (Γκολ).

Ποδοσφαιρική καριέρα Επεξεργασία

Σε επίπεδο συλλόγων Επεξεργασία

Ο Όγκρις γεννήθηκε στη Βιέννη και μεγάλωσε στο προάστιο Στρέμπερσντορφ[1]. Ξεκίνησε το ποδόσφαιρο στην ηλικία των επτά ετών από την τοπική FAC και αργότερα μεταπήδησε στα τμήματα υποδομής της Αούστρια Βιέννης. Με το πέρασμα των ετών διακρίθηκε για την απόδοσή του στα διάφορα ηλικιακά κλιμάκια και το 1983 προωθήθηκε στην επαγγελματική ομάδα. Τις πρώτες δύο σεζόν είχε περιορισμένο χρόνο συμμετοχής σε επίσημες αναμετρήσεις, κατακτώντας ωστόσο δύο συνεχόμενα εγχώρια πρωταθλήματα[2]. Ακολούθησε μονοετής δανεισμός στην Αντμίρα Βάκερ Μέντλινγκ, όπου μέτρησε 28 συμμετοχές και 5 τέρματα για το πρωτάθλημα[3].

Επιστρέφοντας στην Αούστρια, καθιερώθηκε στο βασικό σχήμα της ομάδας και αναδείχθηκε σε έναν ιδιαίτερα παραγωγικό επιθετικό[2][3]. Το 1990 κέρδισε το βραβείο του Καλύτερου Αυστριακού Ποδοσφαιριστή της Χρονιάς και παράλληλα μεταγράφηκε με τη μορφή δανεισμού στην Εσπανιόλ[2][3]. Στην Ισπανία παρέμεινε για έναν χρόνο και το καλοκαίρι του 1991 επέστρεψε στην Αούστρια, καθώς προέκυψε διαφωνία μεταξύ των δύο συλλόγων για τον τρόπο καταβολής των υπολειπόμενων χρημάτων για την ολοκλήρωση της μεταγραφής[2].

Έκτοτε παρέμεινε στην Αούστρια μέχρι το 1997, με εξαίρεση ένα σύντομο πέρασμα τη σεζόν 1992/93 από τη ΛΑΣΚ Λιντς. Κατά την παρουσία του στην ομάδα της Βιέννης, ο Όγκρις αγωνίστηκε σε 346 επίσημους αγώνες, τους οποίους πλαισίωσε με 124 τέρματα[2]. Παράλληλα πανηγύρισε την κατάκτηση 5 πρωταθλημάτων, 3 κυπέλλων και ισάριθμων σούπερ καπ[2][4]. Στη συνέχεια επέστρεψε για έναν χρόνο στην Αντμίρα, η οποία απετέλεσε τον τελευταίο επαγγελματικό σύλλογο της καριέρας του[2].

Εθνική ομάδα Επεξεργασία

Ο Όγκρις αγωνίστηκε συνολικά 63 φορές με την Εθνική Αυστρίας από το 1986 μέχρι και το 1997, σημειώνοντας 11 τέρματα[2][3]. Η παρθενική του εμφάνιση πραγματοποιήθηκε τον Οκτώβριο του 1986, στην εντός έδρας επικράτηση με 3-0 επί της Αλβανίας για τα προκριματικά του EURO 1988, όπου μάλιστα πέτυχε το πρώτο γκολ της αναμέτρησης[5].

Επίσης ήταν μέλος της αποστολής των Αυστριακών που συμμετείχε στο Μουντιάλ του 1990. Στα γήπεδα της Ιταλίας, ο Όγκρις αγωνίστηκε και στις τρεις αναμετρήσεις που έδωσε η Αυστρία, με αντιπάλους τις Ιταλία, Τσεχοσλοβακία και ΗΠΑ, σκοράροντας μια φορά, στη νίκη με 2-1 επί των Αμερικανών[3]. Η τελευταία εμφάνισή του με την εθνική ομάδα, πραγματοποιήθηκε το 1997 σε αγώνα με αντίπαλο τη Σκωτία[3].

Υστεροφημία και ατομικές διακρίσεις Επεξεργασία

Ο Όγκρις αναφέρεται ως ένας ταχύς και δυναμικός επιθετικός. Το 1990 αναδείχθηκε καλύτερος Αυστριακός ποδοσφαιριστής της χρονιάς[2], ενώ το 2011 συμπεριλήφθηκε στην «Ομάδα του Αιώνα», όπως αυτή προέκυψε έπειτα από ψηφοφορία των φιλάθλων της Αούστρια Βιέννης, με αφορμή τη συμπλήρωση των 100 ετών από την ίδρυση του συλλόγου[4]. Από την άλλη, καθ' όλη τη διάρκεια της καριέρας του αντιμετώπιζε διάφορες κατηγορίες περί κακής εξωγηπεδικής ζωής[2][6].

Ως προπονητής Επεξεργασία

Από την ολοκλήρωση της αθλητικής του καριέρας και εντεύθεν, ο Όγκρις ασχολείται με την προπονητική, κυρίως σε ομάδες χαμηλότερων κατηγοριών. Μεταξύ άλλων, έχει προπονήσει επί σειρά ετών τη Β΄ ομάδα της Αούστρια Βιέννης[4][6], ενώ το 2015 διετέλεσε υπηρεσιακός προπονητής της Αούστρια μετά την αποπομπή του Γκέραλντ Μπάουμγκαρτνερ[7].

Πέρα από το ποδόσφαιρο Επεξεργασία

Σε ό,τι αφορά την προσωπική του ζωή, ο Όγκρις ήταν παντρεμένος για τριάντα χρόνια με την πρώτη του σύζυγο, με την οποία απέκτησε μια κόρη. Νυν σύντροφός του είναι η Αυστριακή προπονήτρια ποδοσφαίρου Μαρία Βολφ[8]. Αδελφός του ήταν ο επίσης διεθνής ποδοσφαιριστής Ερνστ Όγκρις (1967 - 2017)[1]. Το 2020 συμμετείχε στην αυστριακή έκδοση του ριάλιτι Dancing with the Stars[8][9].

Τίτλοι Επεξεργασία

  • Αυστριακή Μπουντεσλίγκα (5):
    • 1984, 1985, 1991, 1992, 1993
  • Κύπελλο Αυστρίας (3):
    • 1990, 1992, 1994

Παραπομπές Επεξεργασία

  1. 1,0 1,1 Wolfesberger, Saskia (17 Απριλίου 2017). «Andi Ogris: "Der Ernstl fehlt mir"». news.at (στα Γερμανικά). News. Ανακτήθηκε στις 30 Απριλίου 2024. 
  2. 2,00 2,01 2,02 2,03 2,04 2,05 2,06 2,07 2,08 2,09 «Andreas Ogris». austria-archiv.at (στα Γερμανικά). Austria Wien Archiv. 22 Φεβρουαρίου 2014. Ανακτήθηκε στις 30 Απριλίου 2024. 
  3. 3,0 3,1 3,2 3,3 3,4 3,5 «Andreas Ogris». national-football-teams.com (στα Αγγλικά). National Football Teams. Ανακτήθηκε στις 30 Απριλίου 2024. 
  4. 4,0 4,1 4,2 «Welcome back! Andy Ogris ist zurück». fk-austria.at (στα Γερμανικά). FK Austria Wien. 29 Αυγούστου 2021. Ανακτήθηκε στις 30 Απριλίου 2024. 
  5. «Austria vs. Albania 1986-10-15». national-football-teams.com (στα Αγγλικά). National Football Teams. Ανακτήθηκε στις 30 Απριλίου 2024. 
  6. 6,0 6,1 Gastinger, Christoph (26 Απριλίου 2014). «Ogris und Polster: "Wir stecken in einer Schublade"». diepresse.com (στα Γερμανικά). Die Presse. Ανακτήθηκε στις 30 Απριλίου 2024. 
  7. «Austria ersetzt Baumgartner durch Ogris». weltfussball.at (στα Γερμανικά). Weltfussball. 22 Μαρτίου 2015. Ανακτήθηκε στις 30 Απριλίου 2024. 
  8. 8,0 8,1 Trompisch, Lisa (4 Απριλίου 2023). «Neue Liebe für Kicker-Legende Andy Ogris». kurier.at (στα Γερμανικά). Kurier. Ανακτήθηκε στις 30 Απριλίου 2024. 
  9. «Ogris über sein Aus bei Dancing Stars: "Bin nicht nur ein sturer Fußballer"». kurier.at (στα Γερμανικά). Kurier. 10 Νοεμβρίου 2020. Ανακτήθηκε στις 30 Απριλίου 2024.