Αποχή πλανήτη ονομάζεται η γωνία που σχηματίζεται με κορυφή τη Γη και με πλευρές τις κατευθύνσεις Γη - Ηλίου και Γη - Πλανήτη. Η αποχή χαρακτηρίζεται ως ανατολική ή δυτική ανάλογα με τη θέση του πλανήτη, αν δηλαδή κείται ανατολικά ή δυτικά του Ήλιου. Η τιμή της αποχής είναι ακριβώς το μέτρο εκείνο που χαρακτηρίζει και τις διάφορες θέσεις του πλανήτη ως προς τη Γη και τον Ήλιο.[1][2][3] [4]Όταν δηλαδή

Στο διάγραμμα η αποχή αντιστοιχεί στη γωνία ε.
η αποχή φθάσει τις 90° τότε Ήλιος και Πλανήτης βρίσκονται σε τετραγωνισμούς, ή
η αποχή φθάσει τις 180° τότε βρίσκονται σε αντίθεση (Γη μεταξύ Ηλίου και Πλανήτη), ή αντίθετα
η αποχή μηδενισθεί τότε Ήλιος και Πλανήτης βρίσκονται σε σύνοδο.

Μέγιστη αποχή ονομάζεται η μέγιστη γωνιακή απόσταση του Ερμή ή της Αφροδίτης από τον Ήλιο, δυτικά ή ανατολικά.

Δείτε επίσης Επεξεργασία

Αναφορές Επεξεργασία

  1. Γαζέας, Κώστας. «Το ηλιακό σύστημα» (PDF). Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο (PDF) στις 25 Σεπτεμβρίου 2021. 
  2. «Πλανήτες». www.neo.gr. Ανακτήθηκε στις 23 Νοεμβρίου 2018. 
  3. «Γιατί ο Ερμής και η Αφροδίτη γίνονται ορατοί μόνο για λίγο στον ουρανό είτε μετά τη δύση του Ήλιου είτε πριν από την ανατολή του; - ΠΛΑΝΗΤΑΡΙΟ Θεσσαλονίκης» (στα αγγλικά). ΠΛΑΝΗΤΑΡΙΟ Θεσσαλονίκης. 2016-12-16. https://astro.planitario.gr/stoixeia-astronomias-erotisi-39/. Ανακτήθηκε στις 2018-11-23. 
  4. «Νόμοι θέσης-κίνησης πλανητών» (PDF). 
  5. Kenneth., Seidelmann, P.· Office., United States Naval Observatory. Nautical Almanac (1992). Explanatory supplement to the Astronomical almanac ([Rev. ed.] έκδοση). Mill Valley, Calif.: University Science Books. ISBN 0935702687. 27204584. 
  6. Andreas., Guthmann, (1994). Einführung in die Himmelsmechanik und Ephemeridenrechnung. Mannheim: BI-Wiss.-Verl. ISBN 3411170514. 246566863. 
  7. W., Weisstein, Eric. «Conjunction -- from Eric Weisstein's World of Astronomy». scienceworld.wolfram.com (στα Αγγλικά). Ανακτήθηκε στις 23 Νοεμβρίου 2018. 
  8. Chapront, J.; Chapront-Touzé, M.; Francou, G. (2002-05). «A new determination of lunar orbital parameters, precession constant and tidal acceleration from LLR measurements». Astronomy & Astrophysics 387 (2): 700–709. doi:10.1051/0004-6361:20020420. ISSN 0004-6361. http://dx.doi.org/10.1051/0004-6361:20020420.