Αυτοκράτορας Γκο-Σαντζό
Ο Αυτοκράτορας Γκο-Σαντζό (後三条天皇, Go-Sanjō-tennō, 3 Σεπτεμβρίου 1034 – 15 Ιουνίου 1073)[1] ήταν ο 71ος Αυτοκράτορας της Ιαπωνίας,[2] σύμφωνα με την παραδοσιακή σειρά διαδοχής.[3] Το όνομα που του δόθηκε στη γέννηση ήταν Tακαχίτo (尊仁、たかひと).[4]
Αυτοκράτορας Γκο-Σαντζό | |
---|---|
Γενικές πληροφορίες | |
Όνομα στη μητρική γλώσσα | 後三条天皇 (Ιαπωνικά) |
Γέννηση | 3 Σεπτεμβρίου 1032 ή 3 Σεπτεμβρίου 1034 Κιότο |
Θάνατος | 15 Ιουνίου 1073 Κιότο |
Χώρα πολιτογράφησης | Ιαπωνία |
Εκπαίδευση και γλώσσες | |
Ομιλούμενες γλώσσες | Ιαπωνικά |
Πληροφορίες ασχολίας | |
Ιδιότητα | ηγεμόνας |
Οικογένεια | |
Σύζυγος | Kaoruko-naishinnō Fujiwara no Shigeko Horikawa (Minamoto) Motoko Fujiwara no Akiko d:Q108178880 |
Τέκνα | Αυτοκράτορας Σιρακάβα Tokushi-naishinnō Sanehito-shinnō Imperial Prince Sukehito Yoshiko-naishinnō Sōshi-naishinnō Toshiko-naishinnō d:Q108178895 Fujiwara no Arisuke |
Γονείς | Αυτοκράτορας Γκο-Σουζάκου και Teishi-naishinnō |
Αδέλφια | Go-Reizei Yūshi-naishinnō Baishi-naishinnō Kenshi-naishinnō Masako-naishinnō Nagako-naishinnō |
Οικογένεια | Αυτοκρατορικός οίκος της Ιαπωνίας |
Αξιώματα και βραβεύσεις | |
Αξίωμα | Αυτοκράτορας της Ιαπωνίας (1068–1073) |
Σχετικά πολυμέσα | |
Η βασιλεία του γκο-Σαντζό διήρκεσε τα έτη από το 1068 έως το 1073. [5]
Αυτός ο ηγεμόνας του 11ου αι. πήρε το όνομά του από Αυτοκράτορα Σαντζό. Το γκo- (後), μεταφράζεται κυριολεκτικά ως "αργότερα" και έτσι, μερικές φορές αποκαλείται «Μεταγενέστερος Αυτοκράτορας Σαντζό», ή, σε ορισμένες παλαιότερες πηγές αναφέρεται ως «Σαντζό ο δεύτερος» ή ως «Σαντζό Β΄».
Ήταν κατά τη διάρκεια της βασιλείας του και λόγω της διακυβέρνησής του, που έσπασε η ισχύς των Φουτζιβάρα στην εξουσία: μετά τη διακυβέρνηση του Γκο-Σαντζό, η δύναμή τους συνέχισε να μειώνεται μέχρι το 1150, όπου κάθε όψη της δύναμής τους εξαφανίστηκε.
Βιογραφία Επεξεργασία
Πριν από την ανάληψή του στον θρόνο των Χρυσανθέμων, το προσωπικό του όνομα (諱, ιμίνα) [6] ήταν Τακαχίτο -σινό (尊仁親王,たかひとしんのう). [4]
Ο Τακαχίτο-σιννό ήταν ο δεύτερος γιος του Αυτοκράτορα γκο-Σουζάκου. Μητέρα του ήταν η Αυτοκράτειρα (κόγκο) Σαντάκo (禎子内親王), η τρίτη κόρη του Αυτοκράτορα Σαντζό, καθιστώντας τον τον πρώτο Αυτοκράτορα σε 170 χρόνια (από τον Αυτοκράτορα Ούντα), του οποίου η μητέρα δεν ήταν από πατρική καταγωγή από τους Φουτζιβάρα. Ο πατέρας και η μητέρα του ήταν εκ μητρός εγγόνια του Φουτζιβάρα νο Μιτσινάγκα. Η αυτοκράτειρα μητέρα του μελλοντικού Αυτοκράτορα γκο-Σαντζό ήταν επίσης γνωστή ως Tίσι και ως Γιόμεϊ-μον Ιν (1012–94). [7] Η έλλειψη σύνδεσης του με τους Φουτζιβάρα σήμαινε ότι δεν τους χρωστούσε ιδιαίτερη πίστη: αυτό σήμαινε ότι είχε την πολυτέλεια να τους εναντιωθεί.
Γεγονότα της ζωής του Γκο-Σαντζό Επεξεργασία
Επειδή ο πρίγκιπας Tακαχίτo δεν ήταν καταγωγής Φουτζιβάρα, ο καμπάκου Φουτζιβάρα νο Γιοριμίτσι τον παραμέλησε, αλλά ο Αυτοκράτορας Γκο-Σουζάκου αποφάσισε ότι μετά την ενθρόνιση του μεγαλύτερου αδελφού του Τσικαχίτo (ως Αυτοκράτορα Γκο-Ρεϊζέι), ότι ο Tακαχίτo θα γινόταν ο κληρονόμος (κόταϊτεϊ). Καθώς ο Αυτοκράτορας Γκο-Ρεϊζέι δεν είχε δικά του παιδιά, μετά το τέλος του, ο Tακαχίτo έγινε Αυτοκράτορας.
- 22 Μαΐου 1068 (Τζιργιάκου 4, 19η ημέρα του 4ου μήνα ): Το 4ο έτος της βασιλείας του αυτοκράτορα Go-Reizei (後冷泉天皇四年), πέθανε σε ηλικία 44 ετών. και τη διαδοχή ( senso ) παρέλαβε ο μικρότερος ετεροθαλής αδελφός του. Λίγο αργότερα, ο αυτοκράτορας Go-Sanjo λέγεται ότι ανέβηκε στο θρόνο ( sokui ). [8]
Ο μικρότερος αδελφός του Yorimichi, Norimichi, έγινε kampaku, αλλά ο Go-Sanjō ήταν αποφασισμένος να κυβερνήσει προσωπικά.
- 1069 (Eνκγιού 1): Ο Γκο-Σαντζό εξέδωσε το Κανονιστικό Διάταγμα Eνκγιού Σόεν ( Eνκγιού είναι το όνομα της εποχής, κατά την οποία εκδόθηκε το διάταγμα) και ο Αυτοκράτορας ζήτησε την ίδρυση ενός κυβερνητικού γραφείου για την πιστοποίηση των αρχείων Σόεν.
- 1070 (Eνκγιού 2): Ο Γκο-Σαντζό διέταξε ένα προκαταρκτικό σύστημα νόμων και μια γραφειοκρατία για τη ρύθμιση του μεταξιού.
- 1072 (Eνκγιού 4): Καθώς το σύστημα Ριτσουριό της κεντρικής εξουσίας είχε αποτύχει σε μεγάλο βαθμό μέχρι εκείνη τη στιγμή, ο Γκο-Σαντζό άρχισε να ενδιαφέρεται για την ενίσχυση των οικονομικών της Αυτοκρατορικής Οικίας.
- 18 Ιανουαρίου 1073 (Eνκγιού 4, 8η ημέρα του 12ου μήνα ): Το 6ο έτος της βασιλείας του Αυτοκράτορα Γκο-Σαντζό (桓武天皇六年), ο Αυτοκράτορας παραιτήθηκε υπέρ του γιου του και ελήφθη η διαδοχή (σένσο) από τον γιο του. Λίγο αργότερα, ο Αυτοκράτορας Σιρακάβα λέγεται ότι ανέβηκε στο θρόνο (σοκούι). [9]
- 11 Μαΐου 1073 (Eνκγιού 5, 21η ημέρα του 4ου μήνα): Ο Γκο-Σαντζό εισήλθε στο βουδιστικό ιερατείο και το νέο του ιερατικό όνομα έγινε Κνγκό-γκγιό. [10]
- 15 Ιουνίου 1073 (Eνκγιού 5, 7η ημέρα του 5ου μήνα): Ο πρώην Αυτοκράτορας Γκο-Σαντζό απεβίωσε σε ηλικία 40 ετών [10]
Ο Γκο-Σαντζό είναι θαμμένος ανάμεσα στους "Επτά Αυτοκρατορικούς Τάφους" στο Ργιόαν-τζι στο Κιότο. [11]
Η πραγματική τοποθεσία του τάφου του Γκο-Σαντζό είναι γνωστή. [2] Αυτός ο Αυτοκράτορας τιμάται παραδοσιακά σε ένα μνημείο Σιντοϊσμού (μισασάγκι) στο Κιότο.
Η Υπηρεσία Αυτοκρατορικής Οικίας ορίζει αυτήν την τοποθεσία ως το μαυσωλείο του Γκο-Σαντζό. Ονομάζεται επίσημα γιενσό-τζι νο μισασάγκι. [12]
Ο τύμβος που τιμά τη μνήμη του Χοσοκάβα Αυτοκράτορα Γκο-Σαντζό ονομάζεται σήμερα Σού-ζαν. Ο τόπος ταφής του Αυτοκράτορα θα ήταν αρκετά ταπεινός την περίοδο μετά το τέλος του γκο-Σαντζό. [13]
Αυτοί οι τάφοι έφτασαν στη σημερινή τους κατάσταση ως αποτέλεσμα της αποκατάστασης των αυτοκρατορικών τάφων (μισασάγκι) τον 19ο αι., που παραγγέλθηκαν από τον αυτοκράτορα Mέιτζι. [13]
Kουγκγιό Επεξεργασία
Εποχές της βασιλείας του Γκο-Σαντζό Επεξεργασία
Σύζυγοι Επεξεργασία
Ο Γκο-Σαντζό είχε τρεις συζύγους. [10]
Δείτε επίσης Επεξεργασία
Σημειώσεις Επεξεργασία
- ↑ «Go-Sanjō | emperor of Japan | Britannica». www.britannica.com (στα Αγγλικά).
- ↑ 2,0 2,1 Imperial Household Agency (Kunaichō): 陽成天皇 (71)
- ↑ Ponsonby-Fane, Richard. (1959).
- ↑ 4,0 4,1 Titsingh, p. 166; Brown, p. 314; Varley, p. 198.
- ↑ Titsingh, Isaac. (1834).
- ↑ Brown, pp. 264; prior to Emperor Jomei, the personal names of the emperors were very long and people did not generally use them.
- ↑ Brown, p. 314.
- ↑ Titsingh, p. 166; Brown, p. 313; Varley, p. 44; a distinct act of senso is unrecognized prior to Emperor Tenji; and all sovereigns except Jitō, Yōzei, Go-Toba, and Fushimi have senso and sokui in the same year until the reign of Emperor Go-Murakami.
- ↑ Titsingh, p. 169; Brown, p. 314; Varley, p. 44.
- ↑ 10,0 10,1 10,2 Brown, p. 315.
- ↑ The "Seven Imperial Tombs" at Ryoan-ji are the burial places of Uda, Kazan, Ichijō, Go-Suzaku, Go-Reizei, Go-Sanjō, and Horikawa.
- ↑ Ponsonby-Fane, p. 421.
- ↑ 13,0 13,1 Moscher, G. (1978).
Βιβλιογραφικές αναφορές Επεξεργασία
- Brown, Delmer M. and Ichirō Ishida, επιμ. (1979). Gukanshō: Το μέλλον και το παρελθόν. Berkeley: University of California Press.(ISBN 978-0-520-03460-0)ISBN 978-0-520-03460-0 ; OCLC 251325323
- Moscher, Gouverneur. (1978). Κιότο: Ένας στοχαστικός οδηγός.(ISBN 9780804812948)ISBN 9780804812948 ; OCLC 4589403
- Ponsonby-Fane, Richard . (1959). Ο Αυτοκρατορικός Οίκος της Ιαπωνίας. Κιότο: Ponsonby Memorial Society. OCLC 194887
- Titsingh, Isaac. (1834). Nihon Odai Ichiran ; ou, Annales des empereurs du Japon. Παρίσι: Royal Asiatic Society, Oriental Translation Fund of Great Britain and Ireland. OCLC 5850691
- Varley, Η. Paul. (1980). Jinnō Shōtōki: A Chronicle of Gods and Sovereigns. Νέα Υόρκη: Columbia University Press.(ISBN 978-0-231-04940-5)ISBN 978-0-231-04940-5 ; OCLC 59145842