Βέρα Ζλατάρεβα

Βουλγάρα δικηγόρος, συγγραφέας, φεμινίστρια και σουφραζέτα


Η Βέρα Σλατάρεβα (βουλγαρικά: Вера Златарева‎‎, 3 Δεκεμβρίου 1905 - 19 Αυγούστου 1977) ήταν Βουλγάρα φεμινίστρια, συγγραφέας, σουφραζέτα και δικηγόρος.

Βέρα Ζλατάρεβα
Γενικές πληροφορίες
Όνομα στη
μητρική γλώσσα
Вера Златарева (Βουλγαρικά)
Γέννηση3  Δεκεμβρίου 1905
Golyamo Belovo
Θάνατος19  Αυγούστου 1977
Σόφια
Χώρα πολιτογράφησηςΒουλγαρία
Εκπαίδευση και γλώσσες
ΣπουδέςΠανεπιστήμιο της Σόφιας
γυμνάσιο
Πληροφορίες ασχολίας
Ιδιότητανομικός
δημοσιογράφος άποψης
πολιτικός
φεμινίστρια
Πολιτική τοποθέτηση
Πολιτικό κόμμα/ΚίνημαΒουλγαρική Αγροτική Εθνική Ένωση
Οικογένεια
ΣύζυγοςΜιχαήλ Γκενόβσκι
Αξιώματα και βραβεύσεις
Αξίωμαμέλος της Βουλγαρικής Εθνοσυνέλευσης

Βιογραφία Επεξεργασία

Η Ζλατάρεβα γεννήθηκε στις 3 Δεκεμβρίου 1905 στο χωριό Μπέλοβο της Βουλγαρίας. Φοίτησε στο γυμνάσιο και στο λύκειο της Φιλιππούπολης και αποφοίτησε από την Νομική Σχολή του Πανεπιστημίου της Σόφιας το 1929. Δυο χρόνια αργότερα έλαβε την διδακτορική διατριβή της από το ίδιο τμήμα. Το 1931-32 εργάστηκε ως νομική σύμβουλος στο Υπουργείο Γεωργίας και Κρατικής Περιουσίας. Από το 1932 έως το 1934 διηύθυνε ένα τμήμα στο αστυνομικό τμήμα του Πλοβντίβ, το οποίο είχε συσταθεί για την καταστολή της πορνείας. Από τον Ιούλιο 1934 έως τον Ιούλιο 1936, η Ζλατάρεβα εργάστηκε στο δημοτικό συμβούλιο της Φιλιππούπολης, όπου προήδρευσε της Διεύθυνσης Κοινωνικής Υποστήριξης.

Παντρεύτηκε τον πολιτικό και δικηγόρο Μιχαήλ Γκενόφσκι το 1936 και απέκτησαν έναν γιο και μια κόρη. Μετά τον γάμο η οικογένεια μετακόμισε στη Σόφια, όπου η Ζλατάρεβα τον Ιούνιο 1937 άρχισε να εργάζεται στο δικηγορικό γραφείο του συζύγου της. Εξελέγη στην Εθνοσυνέλευση ως μέλος της Βουλγαρικής Αγροτικής Εθνικής Ένωσης μετά το κομμουνιστικό πραξικόπημα του 1944. Πέθανε στις 19 Αυγούστου 1977.[1]

Δραστηριότητες Επεξεργασία

Μετά τον γάμο της η Ζλατάρεβα άρχισε να αγωνίζεται για το δικαίωμα να ασκεί το επάγγελμα του δικηγόρου, ωστόσο χωρίς επιτυχία μέχρι την καθιέρωση των ίσων δικαιωμάτων στις γυναίκες μετά το πραξικόπημα του 1944. Έγινε η πρώτη γυναίκα δικηγόρος στην Βουλγαρία που εκμεταλλεύτηκε αυτή την αλλαγή.[2]

Εξωτερικοί σύνδεσμοι Επεξεργασία

Παραπομπές Επεξεργασία

  1. Daskalova, pp. 620, 622
  2. Daskalova, p. 622