Βέρα Μπέλικ
Η Βέρα Λουκιάνοβνα Μπέλικ (ρωσικά: Вера Лукьяновна Белик, ουκρανικά: Віра Лук'янівна Білик, 12 Ιουνίου 1921 - 25 Αυγούστου 1944) ήταν Σοβιετική αεροπόρος στον Β΄ Παγκόσμιο Πόλεμο. Υπηρέτησε ως πλοηγός στο 46ο Σύνταγμα Νυχτερινών Βομβαρδιστικών της Φρουράς και πετούσε συχνά με πιλότο την Τατιάνα Μακάροβα. Η Μπέλικ και η Μακάροβα έχασαν την ζωή τους στην ώρα του καθήκοντος, όταν καταρρίφθηκαν από γερμανικό μαχητικό ενώ πετούσαν σε πολεμική αποστολή με το διπλάνο τους, τύπου Po-2. Και οι δύο τιμήθηκαν μετά θάνατον με την ύψιστη διάκριση της Ηρωίδας της Σοβιετικής Ένωσης.
| Βέρα Μπέλικ | |
|---|---|
 | |
| Γενικές πληροφορίες | |
| Γέννηση | 12 Ιουνίου 1921 Okhrimivka ή Yakymivka Raion |
| Θάνατος | 25 Αυγούστου 1944 Ζάμπρουφ |
| Αιτία θανάτου | πεσών σε μάχη |
| Τόπος ταφής | Οστροουένκα |
| Χώρα πολιτογράφησης | Ένωση Σοβιετικών Σοσιαλιστικών Δημοκρατιών |
| Πληροφορίες ασχολίας | |
| Ιδιότητα | αεροπόρος ένοπλες δυνάμεις |
| Πολιτική τοποθέτηση | |
| Πολιτικό κόμμα/Κίνημα | Κομμουνιστικό Κόμμα Σοβιετικής Ένωσης |
| Στρατιωτική σταδιοδρομία | |
| Βαθμός/στρατός | Υπολοχαγός/Σοβιετική Πολεμική Αεροπορία |
| Πόλεμοι/μάχες | Β΄ Παγκόσμιος Πόλεμος |
| Αξιώματα και βραβεύσεις | |
| Βραβεύσεις | τάγμα του Κόκκινου Λαβάρου τάγμα του Λένιν τάγμα του Ερυθρού Αστέρα Ήρωας της Σοβιετικής Ένωσης τάγμα του Πατριωτικού Πολέμου 1ου βαθμού |
 Σχετικά πολυμέσα | |
Βίος Επεξεργασία
.jpg)
Η Μπέλικ γεννήθηκε στις 12 Ιουνίου 1921 στην Οχρίμοβκα. Ήταν το πρώτο από τα έξι παιδιά στην οικογένειά της. Έζησε τα παιδικά της χρόνια κατά κύριο λόγο στο Κερτς στην Κριμαία, όπου αποφοίτησε από το γυμνάσιο το 1939 για να σπουδάσει στη συνέχεια μαθηματικά στο Παιδαγωγικό Ινστιτούτο Καρλ Λίμπκνεχτ στη Μόσχα.[1][2]
Β΄ Παγκόσμιος Πόλεμος Επεξεργασία
Τον Ιούνιο του 1941 οι Γερμανοί εισέβαλλαν στην Σοβιετική Ένωση (επιχείρηση Μπαρμπαρόσα). Η Μπέλικ κατετάγη τον Οκτώβριο του 1941, ενώ το προηγούμενο διάστημα συμμετείχε στην κατασκευή αμυντικών έργων, όπως αντιαρματικών τάφρων. Εντάχθηκε στην αεροπορική μονάδα που συγκρότησε η Μαρίνα Ράσκοβα για να στελεχωθεί από γυναικεία πληρώματα. Εκπαιδεύτηκε ως πλοηγός στη Σχολή της Αεροπορίας Ένγκελς.[2] Πριν από τον πόλεμο η φοίτηση ήταν τριετής αλλά λόγω της δυσχερούς κατάστασης διήρκεσαν μόνο έξι μήνες. Τον Μάιο του 1942 στάλθηκε στο μέτωπο με το 588ο Σύνταγμα Νυχτερινών Βομβαρδιστικών, που αργότερα, το 1943, θα μετονομαζόταν σε 46ο Σύνταγμα Φρουράς. Συνεργάστηκε στενά με την Τατιάνα Μακάροβα, την πιλότο του Po-2 με το οποίο επιχειρούσαν. Τον Δεκέμβριο του 1942, το σύνταγμα επεκτάθηκε και Μακάροβα ανέλαβε τη διοίκηση του δεύτερου σμήνους και η Μπέλικ προήχθη σε πλοηγό του συγκεκριμένου σμήνους.
Τη νύχτα 31ης Ιουλίου/1ης Αυγούστου ο Γερμανός πιλότος Γιόζεφ Κόσιοκ (Josef Kociok)[3] κατέρριψε τέσσερα αεροσκάφη του σμήνους της Μακάροβα. Έπειτα από αυτό η Μακάροβα ζήτησε να καθαιρεθεί και να επιστρέψει στα προηγούμενα καθήκοντά της.[4] Η Μπέλικ επέλεξε να την ακολουθήσει, ζητώντας και εκείνη την καθαίρεσή της, προκειμένου να παραμείνει με την φίλη της.[4] Πέταξαν σε δύσκολες αποστολές πάνω από την περιοχή του Κουμπάν, την Κριμαία, τη Λευκορωσία και την Πολωνία.[5] Την 1η Αυγούστου 1944 πραγματοποίησαν την πρώτη τους αποστολή στην Ανατολική Πρωσία και έγιναν έτσι το πρώτο πλήρωμα του συντάγματός τους που βομβάρδισε γερμανικό έδαφος.[6]
Τη νύχτα της 25ης Αυγούστου 1944, κατά την 813η πτήση τους, δέχθηκαν επίθεση από γερμανικό μαχητικό πάνω από την Πολωνία με συνέπεια να το αεροσκάφος τους να συντριβεί και να χάσουν και οι δύο την ζωή τους. Για την πολεμική της δράση η Μπέλικ προτάθηκε για τον τίτλο της Ηρωίδας της Σοβιετικής Ένωσης, που της απονεμήθηκε μετά θάνατον στις 23 Φεβρουαρίου 1945, όπως συνέβη και με την Μακάροβα.[7]
Μετάλλια και τιμητικές διακρίσεις Επεξεργασία
- Ηρωίδα της Σοβιετικής Ένωσης (23 Φεβρουαρίου 1945)[8]
- Τάγμα του Λένιν (23 Φεβρουαρίου 1945)[8]
- Τάγμα του Κόκκινου Λάβαρου (25 Οκτωβρίου 1943)[9]
- Τάγμα του Πατριωτικού Πολέμου 1ης Τάξης (14 Απριλίου 1944)[10]
- Τάγμα του Ερυθρού Αστέρα (9 Σεπτεμβρίου 1942)[11]
Παραπομπές Επεξεργασία
- ↑ Cottam 1998, σελ. 40.
- ↑ 2,0 2,1 Simonov & Chudinova 2017, σελ. 22.
- ↑ Rakobolskaya & Kravtsova 2005, σελ. 80-82.
- ↑ 4,0 4,1 Rakobolskaya & Kravtsova 2005, σελ. 124-125.
- ↑ Simonov & Chudinova 2017, σελ. 22-23.
- ↑ Magid 1960, σελ. 242.
- ↑ Simonov & Chudinova 2017, σελ. 23.
- ↑ 8,0 8,1 Award list on the site «pamyat-naroda.ru» (archive materials of Κεντρικά Αρχεία του Ρωσικού Υπουργείου Άμυνας, ф. 33, оп. 686046, д. 8)
- ↑ Award list on the site «pamyat-naroda.ru» (archive materials of Κεντρικά Αρχεία του Ρωσικού Υπουργείου Άμυνας, ф. 33, оп. 686044, д. 1018)
- ↑ Award list on the site «pamyat-naroda.ru» (archive materials of Κεντρικά Αρχεία του Ρωσικού Υπουργείου Άμυνας, ф. 33, оп. 686044, д. 4365)
- ↑ Award list on the site «pamyat-naroda.ru» (archive materials of Κεντρικά Αρχεία του Ρωσικού Υπουργείου Άμυνας, ф. 33, оп. 682524, д. 616)
Βιβλιογραφία Επεξεργασία
- Cottam, Kazimiera (1998). Women in War and Resistance: Selected Biographies of Soviet Women Soldiers. Newburyport, MA: Focus Publishing/R. Pullins Co. ISBN 1585101605. OCLC 228063546.
- Magid, Aleksandr (1960). Гвардейский Таманский авиационный полк [Guards Taman Aviation Regiment] (στα Ρωσικά). Moscow: DOSLAF. OCLC 881535802.
- Rakobolskaya, Irina· Kravtsova, Natalya (2005). Нас называли ночными ведьмами: так воевал женский 46-й гвардейский полк ночных бомбардировщиков [We were called night witches: this is how the female 46th Guards regiment of night bombers fought]. Moscow: University of Moscow Press. ISBN 5211050088. OCLC 68044852.
- Simonov, Andrey· Chudinova, Svetlana (2017). Женщины - Герои Советского Союза и России [Women - Heroes of the Soviet Union and Russia]. Moscow: Russian Knights Foundation and Museum of Technology Vadim Zadorozhny. ISBN 9785990960701. OCLC 1019634607.