Βαλντάνιο

δήμος της Ιταλίας

Συντεταγμένες: 45°39′N 11°18′E / 45.650°N 11.300°E / 45.650; 11.300

Το Βαλντάνιο (ιταλικά: Valdagno) είναι ιταλικός δήμος στην Επαρχία της Βιτσέντσα, στην περιφέρεια του Βένετου.

Βαλντάνιο

Έμβλημα
Τοποθεσία στο χάρτη
Τοποθεσία στο χάρτη
Βαλντάνιο
45°39′0″N 11°18′0″E
ΧώραΙταλία
Διοικητική υπαγωγήΕπαρχία της Βιτσέντσα
ΠροστάτηςΠάπας Κλήμης Α΄
Έκταση50,22 km²[1]
Υψόμετρο260 μέτρα
Πληθυσμός25.601 (1  Ιανουαρίου 2023)[2]
Ταχ. κωδ.36078 και 36074
Τηλ. κωδ.0445
Ζώνη ώραςUTC+01:00 (επίσημη ώρα)
UTC+02:00 (θερινή ώρα)
ΙστότοποςΕπίσημος ιστότοπος
Commons page Σχετικά πολυμέσα

Ιστορία Επεξεργασία

Το Βαλντάνιο καταγράφεται για πρώτη φορά σε ένα έγγραφο που σχετίζεται με την εκκλησία του Σαν Κουίρικο (1179), το όνομα του προέρχεται πιθανότατα από τον χείμαρρο Άνιο που το διέσχιζε.[3] Δεν υπάρχουν στην περιοχή προιστορικά ευρήματα ούτε ενδείξεις ότι ήταν κατοικημένη πριν το έτος 1000 επειδή το τοπίο ήταν άγριο, αφιλόξενο και κατακλυζόταν συχνά από τα νερά του ρεύματος. Μερκοί ιστορικοί ισχυρίζονται ότι κατοικούσαν στην αρχαιότητα στο Βαλντάνιο Κενομάνοι Γαλάτες με πρωτεύουσα το Τρίσσινο.[4] Τον 12ο αιώνα το Βαλντάνιο έγινε φέουδο της Οικογένειας Τρισσίνο που οικοδόμησε δύο κάστρα, το πρώτο καταστράφηκε και το δεύτερο ανακαινίστηκε. Το Βισκόντι απέκτησαν διαδοχικά ο Οίκος ντελα Σκάλα (1291), ο Οίκος των Βισκόντι και κατόπιν η Δημοκρατία της Βενετίας (1404). Με την κυριαρχία της Βενετίας ξεκίνησε περίοδος μεγάλης βιοτεχνικής ακμής που στηρίχτηκε στην επεξεργασία σιδήρου και μαλλιού, κτίστηκαν και τα πρώτα εργοστάσια επεξεργασίας μαλλιού και μεταξιού (1700). Μετά την πτώση της Δημοκρατίας το Βαλντάνιο πέρασε στην Αυστροουγγαρία και κατόπιν στο Βασίλειο της Ιταλίας. Η Οικογένεια Μαρτζότο μετέτρεψε την βιοτεχνία του μαλλιού σε βιομηχανία με σύγχρονο και μεγάλο εργοστάσιο (1836). Ο Γκαετάνο Μαρτζότο (1894-1972) προώθησε περισσότερες παρεμβάσεις στον κοινωνικό τομέα όπως αθλητικές εγκαταστάσεις, βρεφονηπιακούς σταθμούς, οίκους ευγηρίας και σχολεία.[5]

Παραπομπές Επεξεργασία

  1. 1,0 1,1 «Superficie di Comuni Province e Regioni italiane al 9 ottobre 2011». Εθνικό Ινστιτούτο Στατιστικής της Ιταλίας. Ανακτήθηκε στις 16  Μαρτίου 2019.
  2. demo.istat.it?l=it.
  3. L. Chilese, L'origine del nome e del comune di Valdagno, in Quaderni del gruppo storico Valle dell'Agno, n. 31, anno 2006
  4. G. Maddalena e M. Menato, Valdariete. I Celti nell'Alto Vicentino, Valdagno, 2013
  5. Noi Cittadini

Πηγές Επεξεργασία

  • Mantese G., Storia di Valdagno, Valdagno, 1966.
  • Cevese R., Guida a Valdagno antica, Vicenza, 1982.
  • Bressan G.; Dal Lago M., Politica e società, Valdagno 1968-1995, Valdagno, Asof, 2005.
  • Comune di Valdagno, Noi cittadini 2005, Guida ai Diritti del comune di Valdagno, Valdagno, Tiziano Motti & C, 2005.
  • Chilese L., L’Origine del nome e del comune di Valdagno, Valdagno, “Quaderni del gruppo storico Valle dell’Agno”, n.31, 2006.
  • Maddalena G.; Menato M., Valdariete. I Celti nell’Alto Vicentino, Valdagno, 2013.