Βερολίνο, η Συμφωνία μιας Μεγαλούπολης

Το Βερολίνο, η Συμφωνία μιας Μεγαλούπολης, (γερμ. Berlin: Die Sinfonie der Großstadt) είναι ασπρόμαυρη γερμανική πειραματική βωβή κινηματογραφική ταινία σε σκηνοθεσία του Βάλτερ Ρούτμαν (Walther Ruttmann) (1927). Πρόκειται για φημισμένο έργο ιστορικής σημασίας και ορόσημου στην ιστορία του κινηματογράφου.

Βερολίνο, η Συμφωνία μιας Μεγαλούπολης
Berlin: Die Sinfonie der Großstadt
ΣκηνοθεσίαWalther Ruttmann
ΠαραγωγήG. Kusnezow
ΣενάριοKarl Freund
Carl Mayer
Walther Ruttmann
ΜουσικήEdmund Meisel
ΦωτογραφίαΡόμπερτ Μπάμπερσκε, Λάζλο Σέφερ, Ράιμαρ Κούντσε και Καρλ Φρόιντ
ΜοντάζΒάλτερ Ρούτμαν
ΔιανομήFox Film Corporation και Netflix
Πρώτη προβολή23 Σεπτεμβρίου 1927
Διάρκεια65'
ΠροέλευσηΓερμανία
Γλώσσαγερμανικά

Περιεχόμενο Επεξεργασία

Η ταινία είναι ένα ταξιδιωτικό ντοκιμαντέρ στο Βερολίνο του μεσοπολέμου. Ξεκινάει με σκηνές της σιδηροδρομικής ατμομηχανής περνώντας μέσα από λιβάδια και γραφικά προάστια φτάνοντας στον σιδηροδρομικό σταθμό στο κέντρο της πόλης. Συνεχίζει με πλάνα μέσα στην πόλη, στους πολυσύχναστους δρόμους. Είναι πρωινή ώρα και ο κόσμος ξεκινάει για να πάει στην δουλειά. Ο ρυθμός της πόλης σφύζει όλο και πιο γρήγορα. Η κάμερα μπαίνει μέσα σε μια φάμπρικα, όπου οι μηχανές ήδη σφυρηλατούν με γρήγορο ρυθμό. Το ρολόι χτυπάει 12. Είναι μεσημέρι. Ο ρυθμός της πόλης με μιας σταματάει για λίγο και κάνει ένα μικρό διάλειμμα για ξαναξεκινήσει με γρήγορο ρυθμό από το απόγευμα μέχρι το βράδυ. Το έργο τελειώνει με απογευματινές σκηνές αναψυχής στα παρκάκια και τις λίμνες, μέχρι που το τρένο και πάλι ξεκινάει και μας παίρνει για να μας πάει και πάλι έξω από την πόλη.

Σχόλια και κριτικές Επεξεργασία

Η ταινία είναι ένα ντοκιμαντέρ που περιγράφει την τότε σύγχρονη ζωή στην μεγαλούπολη του Βερολίνου. Το Βερολίνο την εποχή εκείνη ήταν μια πόλη που γνώριζε βιομηχανική ανάπτυξη, συνοδευόμενη με τα φαινόμενα της αστυφιλίας, του συνωστισμού, της φτώχειας των κατώτερων τάξεων. Ο Ρούτμαν σκιαγραφεί την ζωή της μεγαλούπολης σαν έναν ζωντανό οργανισμό που έχει τον δικό του ρυθμό. Αγουροξυπνημένος το πρωϊνό, πολυάσχολος όλη τη μέρα και διασκεδάζοντας το βράδυ πριν πάει για ύπνο. Παράλληλα ακολουθεί μια δομή παρόμοια με αυτή των συμφωνικών έργων κλασσικής μουσικής. Για να πετύχει την ατμόσφαιρα της αγχωτικής ζωής χρησιμοποιεί βιαστικές, σύντομες σκηνές, μια πρωτόγνωρη τεχνική για την εποχή εκείνη.

Βιβλιογραφία Επεξεργασία

  • Ilona Brennicke, Joe Hembus: Klassiker des deutschen Stummfilms. 1910 - 1930. Citadel-Filmbücher. Goldmann, München 1983, ISBN 3-442-10212-X

Εξωτερικοί σύνδεσμοι Επεξεργασία