Βιτζάγια Λάκσμι Παντίτ
| Το λήμμα παραθέτει τις πηγές του αόριστα, χωρίς παραπομπές. |
Η Βιτζάγια Λάκσμι Παντίτ, (1900-1990), ( Κασμίρ : विजयलक्ष्मी नेहरू पंडित), ήταν Ινδή διπλωμάτης και σπουδαία πολιτικός, μία από τις πρώτες γυναίκες που ανέδειξε ο δημόσιος βίος στον 20ο αιώνα.
| Βιτζάγια Λάκσμι Παντίτ | |
|---|---|
 | |
| Γενικές πληροφορίες | |
| Όνομα στη μητρική γλώσσα | বিজয়লক্ষ্মী পণ্ডিত (Βεγγαλικά) |
| Γέννηση | 18 Αυγούστου 1900[1][2][3] Πραγιαγκράτζ |
| Θάνατος | 1 Δεκεμβρίου 1990[1][2][3] Ντέχραντουν |
| Χώρα πολιτογράφησης | Βρετανικές Ινδίες (έως 1947) Ινδία (από 1950) |
| Θρησκεία | Ινδουισμός |
| Εκπαίδευση και γλώσσες | |
| Ομιλούμενες γλώσσες | Αγγλικά[4] Χίντι |
| Πληροφορίες ασχολίας | |
| Ιδιότητα | πολιτικός διπλωμάτης μαχητής για την ελευθερία |
| Πολιτική τοποθέτηση | |
| Πολιτικό κόμμα/Κίνημα | Ινδικό Εθνικό Κογκρέσο |
| Οικογένεια | |
| Τέκνα | Nayantara Sahgal |
| Γονείς | Μοτιλάλ Νεχρού |
| Αδέλφια | Krishna Hutheesing Τζαβαχαρλάλ Νεχρού |
| Αξιώματα και βραβεύσεις | |
| Αξίωμα | Member of the 4th Lok Sabha (1967–1971, Phulpur Lok Sabha constituency) Governor of Maharashtra (1962–1964) πρέσβης της Ινδίας στις ΗΠΑ (1949–1951) μέλος της συντακτικής συνέλευσης της Ινδίας (από 1946) Πρόεδρος της Γενικής Συνέλευσης του Οργανισμού Ηνωμένων Εθνών (1953–1954) |
| Βραβεύσεις | Πάντμα Βιμπχουσάν (1962) |
 Σχετικά πολυμέσα | |
Βιογραφικά στοιχεία Επεξεργασία
Η Βιτζάγια Παντίτ γεννήθηκε στις 18 Αυγούστου του 1900 στη πόλη Αλλαχαμπάντ της πολιτείας Ούταρ Πραντές και ήταν κόρη του εθνικιστή ηγέτη των Ινδών Μοτιλάλ Νεχρού, αδελφή του Τζαβαχαρλάλ Νεχρού και θεία της Ίντιρα Γκάντι.
Πολιτική σταδιοδρομία Επεξεργασία
Από νεαρή σχετικά ηλικία ακολουθώντας την παράδοση της οικογένειάς της ασχολήθηκε με τα κοινά, λαμβάνοντας ενεργό μέρος στο εθνικιστικό κίνημα της ανεξαρτησίας της Ινδίας από τους Άγγλους, με συνέπεια να συλληφθεί και να φυλακιστεί τρεις φορές. Αρχικά είχε λάβει μέρος στη τοπική αυτοδιοίκηση της γενέτειράς της, όπου σύντομα ως κόρη πολιτικού ηγέτη ξεπέρασε τα όποια προβλήματα δημιουργούσε η ανάμιξή της γενόμενη τελικά δεκτή στην κοινωνία της τότε εποχής. Ακολούθως συμμετείχε ως μέλος της νομοθετικής συνέλευσης των Ενωμένων Επαρχιών που αργότερα θα συγκροτήσουν την πολιτεία Ούταρ Πραντές.
Από τη θέση αυτή κερδίζοντας την εμπιστοσύνη των ψηφοφόρων της ευρύτερης περιοχής αναλαμβάνει υπουργός τοπικής αυτοδιοίκησης και δημόσιας υγείας την περίοδο 1937-1939. Ήταν η πρώτη γυναίκα που συμμετείχε στο υπουργικό συμβούλιο της Ινδίας. Το 1939 όταν ξέσπασε το θέμα της συμμετοχής της Ινδίας στο πλευρό της Αγγλίας στον Β' Π.Π. και τέθηκε το ζήτημα της ανεξαρτησίας από τον αδελφό της που τότε προέδρευε του κόμματος του Κογκρέσου αναγκάσθηκε ν΄ ακολουθήσει και να συμμετάσχει στις μεγάλες κινητοποιήσεις της πολιτικής ανυπακοής. Στις 9 Αυγούστου του 1942 συνελήφθη μαζί με όλους τους άλλους ηγέτες του κόμματος όπου χωρίς δίκη κλείστηκε στη φυλακή. Ήταν τότε που ακολούθησαν τα έκτροπα κατά την εξέγερση των Ινδών "Εγκαταλείψτε την Ινδία".
Διπλωματική σταδιοδρομία Επεξεργασία
Το 1946 όταν ο αδελφός της κλήθηκε από τον Αντιβασιλέα να ετοιμάσει τη σχετική διαδικασία ανασυγκρότησης της επιτροπής του Κογκρέσου για την ανεξαρτησία της Ινδίας, η Βιτζάγια Παντίτ ανέλαβε αρχηγός της ινδικής αντιπροσωπείας στον ΟΗΕ για την περίοδο 1946-1948, ενώ παράλληλα την περίοδο 1947-1949 ανέλαβε πρέσβειρα της Ινδίας στη Μόσχα, το 1949 στην Ουάσιγκτον και το 1951 στο Μεξικό.
Το 1952 αναλαμβάνει για δεύτερη φορά την εκπροσώπηση της χώρας της στον ΟΗΕ και τον επόμενο χρόνο (1953) εκλέγεται πρώτη γυναίκα πρόεδρος της γενικής συνέλευσης του διεθνή αυτού Οργανισμού. Στη συνέχεια από το 1954 μέχρι το 1961 διετέλεσε ύπατος αρμοστής (με τον χαρακτήρα της πρέσβειρας) στο Λονδίνο και παράλληλα στο Δουβλίνο και την Ισπανία.
Το 1962 επιστρέφοντας στην Ινδία, υπό την πρωθυπουργία του αδελφού της ανέλαβε κυβερνήτης της πολιτείας Μαχαράστρα θέση που διατήρησε μέχρι το 1964. Μετά το θάνατο του αδελφού της η σχέση της με την ανεψιά της, Ίντιρα Γκάντι, που ανέλαβε στη συνέχεια πρωθυπουργός, δεν ήταν και οι καλλίτερες με συνέπεια να αποσυρθεί από την πολιτική.
Το 1977, μετά την πολιτική αποτυχία της ανεψιάς της Ίντιρας Γκάντι, η Βιτζάγια Παντίτ, εγκατέλειψε το κόμμα του Κογκρέσου και προσχώρησε σ΄ εκείνο της Δημοκρατίας που είχε στο μεταξύ συγχωνευθεί με το κόμμα Τζανάτα. Τον δε επόμενο χρόνο διορίστηκε εκπρόσωπος της Ινδίας στην Επιτροπή Ανθρωπίνων Δικαιωμάτων του ΟΗΕ.
Η Βιτζάνα Παντίτ πέθανε στις 1 Δεκεμβρίου του 1990, στη πόλη Ντεχραντούν του Κασμίρ, σε ηλικία 90 ετών. Ήταν παντρεμένη με τον δικηγόρο και ιστορικό, αγωνιστή της ανεξαρτησίας, Ρατζίτ Παντίτ του οποίου έφερε το επίθετο, - η ίδια ήταν το γένος Σουαρούπ Κουμάρι Νεχρού - και ο οποίος πέθανε στη διάρκεια της φυλάκισής του του το 1944. Κόρη τους είναι η συγγραφέας η Ναγιαντάρα Σαγκάλ.
Συγγραφικό έργο Επεξεργασία
Στο συγγραφικό έργο της Βιτζάγια Παντίτ περιλαμβάνονται δύο βιβλία:
- "Η Εξέλιξη της Ινδίας" (1958) και
- "Εφαρμογή της ευτυχίας - Μια προσωπική ανάμνηση" (The Scope of Happiness - A Personal Memoir) (1979).
Παραπομπές Επεξεργασία
- ↑ 1,0 1,1 1,2 Εθνική Βιβλιοθήκη της Γαλλίας: (Γαλλικά) καθιερωμένοι όροι της Εθνικής Βιβλιοθήκης της Γαλλίας. data
.bnf .fr /ark: /12148 /cb119891139. Ανακτήθηκε στις 10 Οκτωβρίου 2015. - ↑ 2,0 2,1 2,2 «Encyclopædia Britannica» (Αγγλικά) biography/Vijaya-Lakshmi-Pandit. Ανακτήθηκε στις 9 Οκτωβρίου 2017.
- ↑ 3,0 3,1 3,2 (Αγγλικά) SNAC. w6cf9ndc. Ανακτήθηκε στις 9 Οκτωβρίου 2017.
- ↑ Εθνική Βιβλιοθήκη της Γαλλίας: (Γαλλικά) καθιερωμένοι όροι της Εθνικής Βιβλιοθήκης της Γαλλίας. data
.bnf .fr /ark: /12148 /cb119891139. Ανακτήθηκε στις 10 Οκτωβρίου 2015.
Πηγές Επεξεργασία
- "Εγκυκλοπαίδεια Πάπυρος Larousse Britannica" τομ.48ος, σελ.81.
Εξωτερικοί σύνδεσμοι Επεξεργασία
Πολυμέσα σχετικά με το θέμα Vijaya Lakshmi Pandit στο Wikimedia Commons