Βικιπαίδεια

Γκλόρια Αρόγιο

Η Μαρία Γκλόρια Μακαπαγκάλ Αρόγιο (Maria Gloria Macapagal-Arroyo, 5 Απριλίου 1947) είναι πολιτικός από τις Φιλιππίνες, που χρημάτισε πρόεδρος της χώρας από το 2001 ως τις 20 Ιουνίου 2010. Είναι η δεύτερη γυναίκα που ανέλαβε αρχηγός κράτους της χώρας, μετά την Κορασόν Ακίνο.

Γκλόρια Αρόγιο
Γενικές πληροφορίες
Όνομα στη
μητρική γλώσσα		Maria Gloria Macaraeg Macapagal Arroyo (Αγγλικά)
Γέννηση5  Απριλίου 1947[1][2][3]
Σαν Χουάν
ΕθνικότηταKapampangan people[4]
Χώρα πολιτογράφησηςΦιλιππίνες[5]
ΘρησκείαΡωμαιοκαθολική Εκκλησία
Εκπαίδευση και γλώσσες
Ομιλούμενες γλώσσεςΙσπανικά
γλώσσα Ταγκάλογκ
Αγγλικά
γλώσσα Καπαμπάνγκαν
ΣπουδέςWalsh School of Foreign Service
Πανεπιστήμιο Τζώρτζταουν
Ateneo de Manila University
Πανεπιστήμιο των Φιλιππίνων
Assumption College San Lorenzo[6]
Πληροφορίες ασχολίας
Ιδιότηταοικονομολόγος
πολιτικός[5]
καθηγήτρια πανεπιστημίου
ΕργοδότηςAteneo de Manila University
Καθαρή θέση479.546.617 Πέσο Φιλιππίνων[7]
Πολιτική τοποθέτηση
Πολιτικό κόμμα/ΚίνημαLakas–CMD
Πολιτική ιδεολογίασυντηρητισμός και ντυτερτισμός
Οικογένεια
ΣύζυγοςJose Miguel Arroyo (από 1968)
ΤέκναMikey Arroyo
Diosdado Macapagal–Arroyo
Evangelina Lourdes Arroyo-Bernas[8]
ΓονείςΝτιοσντάντο Μακαπαγκάλ[9] και Eva Macapagal
Αξιώματα και βραβεύσεις
ΑξίωμαΜέλος της Βουλής των Αντιπροσώπων των Φιλιππίνων (από 2022, Pampanga's 2nd congressional district)[10]
Deputy Speaker of the House of Representatives of the Philippines (2016–2017)
Μέλος της Βουλής των Αντιπροσώπων των Φιλιππίνων (2016–2019, Pampanga's 2nd congressional district)[5][10]
Μέλος της Βουλής των Αντιπροσώπων των Φιλιππίνων (2013–2016, Pampanga's 2nd congressional district)[11]
Μέλος της Βουλής των Αντιπροσώπων των Φιλιππίνων (2010–2013, Pampanga's 2nd congressional district)[10]
Γραμματέας Εθνικής Άμυνας των Φιλιππίνων (2006–2007)
Γραμματέας Εθνικής Άμυνας των Φιλιππίνων (Σεπτέμβριος 2003 – Οκτώβριος 2003)
Πρόεδρος των Φιλιππίνων (2001–2010)
Αντιπρόεδρος των Φιλιππίνων (1998–2001)[12]
Secretary of Social Welfare and Development (1998–2000)
Επίτροπος της Διεθνούς Επιτροπής κατά της Θανατικής Ποινής
μέλος της Γερουσίας των Φιλιππίνων (1992–1998)
Βραβεύσειςκολάρο του Τάγματος της Ισαβέλλας της Καθολικής (2007)[13]
Τάγμα του Αστέρα της Ρουμανίας
Προ Εκκλέσια ετ Ποντίφιτσε
Grand Cordon of the Supreme Order of the Chrysanthemum
επίτιμος διδάκτορας του Πανεπιστήμιου Τσινγκχουά (2001)[14]
Ιστότοπος
www.macapagal.com/gma
Υπογραφή
Θυρεός
Commons page Σχετικά πολυμέσα
δεδομένα

Πρώτα χρόνια και εκπαίδευση Επεξεργασία

Γεννήθηκε ως Maria Gloria Macaraeg Macapagal στη Λουμπάο της Παμπάνγκα στις 5 Απριλίου του 1947[15]. Κόρη του 9ου Προέδρου της χώρας, Ντιοσδάδο Μακαπαγκάλ, σπούδασε Οικονομικά στις Φιλιππίνες και στις ΗΠΑ[16]. Παντρεύτηκε το 1968 τον Χοσέ Μιγκέλ Αρόγιο (Jose Miguel Arroyo) (1946-), με τον οποίο απέκτησε 3 παιδιά. Το 1978 έκανε Μάστερ στο πανεπιστήμιο της Ατενέο ντε Μανίλα και έπειτα διδακτορικό στις Οικονομικές επιστήμες από το πανεπιστήμιο των Φιλιππίνων, το 1985[17] .

Κάθοδος στην πολιτική Επεξεργασία

Δίδαξε σε διάφορα πανεπιστήμια ως το 1987 και αποφάσισε να ασχοληθεί με την πολιτική το 1992, χρονιά κατά την οποία εκλέγεται στη Γερουσία για τριετή θητεία, όπως και το 1995. Ήδη το 1989 διορίστηκε υφυπουργός εμπορίου. Το 1998 γίνεται αντιπρόεδρος [18]στην κυβέρνηση του Τζόζεφ Εστράδα. Η θητεία της ως αντιπροέδρου ξεκίνησε στις 30 Ιουνίου του 1998. Η Αρόγιο είναι η πρώτη γυναίκα και η μοναδική ως σήμερα που έγινε αντιπρόεδρος στις Φιλιππίνες. Το 2001 ο Πρόεδρος κηρύσσεται έκπτωτος από τη Γερουσία, έπειτα από λαϊκή εξέγερση[19] και σκάνδαλο (κατηγορούνταν για διαφθορά).

Άνοδος στην εξουσία Επεξεργασία

Στις 20 Ιανουαρίου 2001, ημέρα απόφασης του Ανωτάτου Δικαστηρίου για τον Εστράδα, ο Στρατός προσέφερε την υποστήριξή του στην Αρόγιο[20]. Την ίδια μέρα η Αρόγιο ορκίστηκε Πρόεδρος, ενώ ο Εστράδα αμφισβήτησε τις εξουσίες της[21]. Λίγους μήνες μετά ο προκάτοχός της συνελήφθη. Υποστηρικτές του Εστράδα προέβησαν σε διαδηλώσεις διαμαρτυρίας το Μάιο του 2001 και επεχείρησαν να καταλάβουν το προεδρικό μέγαρο,με σκοπό να εξαναγκάσουν σε παραίτηση την Αρόγιο.[22] Τέσσερα άτομα πέθαναν και 100 τραυματίστηκαν στις συγκρούσεις ανάμεσα στους ταραχοποιούς και στις δυνάμεις ασφαλείας.[22][23] Η πρόεδρος κήρυξε τη Μανίλα σε κατάσταση πολιορκίας και διατάχθηκε η σύλληψη των ηγετών της αντιπολίτευσης, οι οποίοι ήταν οι πρωταίτιοι των ταραχών και κατηγορήθηκαν για συνωμοσία με στόχο την ανατροπή της κυβέρνησης.[22] Έπειτα από μία εβδομάδα άρθηκε η κατάσταση πολιορκίας.[23] Στις ενδιάμεσες βουλευτικές εκλογές του 2001 κέρδισαν οι φιλοκυβερνητικοί υποψήφιοι.

Ανταρσία 2003 Επεξεργασία

Στις 27 Ιουλίου του 2003, η Αρόγιο απειλήθηκε από ανταρσία στο στρατό, αλλά με τηλεοπτικό της μήνυμα «έβαλε στη θέση τους» τα πράγματα. Οι 321 ένοπλοι στασιαστές, αυτοαποκαλούμενοι "Bagong Katipuneros"[24] Τελικά οι στασιαστές παραδόθηκαν και ένας συνεργάτης του Εστράδα συνελήφθη ως υπαίτιος για την απόπειρα πραξικοπήματος.


Επανεκλογή 2004 Επεξεργασία

Στις 10 Μαΐου του 2004 η Αρόγιο επανεξελέγη Πρόεδρος, καθώς κέρδισε άνετη νίκη στις εκλογές, με αντίπαλο τον πρώην κινηματογραφικό αστέρα Φερνάντο Πόε Τζούνιορ[25]. Ορκίστηκε στις 30 Ιουνίου 2004, στο νησί Cebu, και ήταν η πρώτη Πρόεδρος που ορκίστηκε στο μέρος αυτό. Η εκλογική της νίκη αμφισβητήθηκε[26][27] .

Απόπειρες πραξικοπήματος Επεξεργασία

Στις 24 Φεβρουαρίου 2006, έγινε νέα απόπειρα πραξικοπήματος εναντίον της και η ίδια κήρυξε το στρατιωτικό νόμο[28]. Ακολούθησε ογκώδης διαδήλωση της αντιπολίτευσης, που διαλύθηκε βίαια από την αστυνομία. Παράλληλα, η κυβέρνηση επέβαλε περιορισμούς στον Τύπο και στα ΜΜΕ.[29] Στις 29 Νοεμβρίου του 2007 ομάδα στρατιωτικών, μεταξύ των οποίων 12 υπόδικοι για παλαιότερη πραξικοπηματική απόπειρα, κατέλαβαν κεντρικό ξενοδοχείο της Μανίλας στο Μακάτι ζητώντας την απομάκρυνση της Αρόγιο. Εν συνεχεία επιβλήθηκε απαγόρευση κυκλοφορίας τη νύχτα.[30] Η νέα εξέγερση τερματίστηκε με την επέμβαση του στρατού σχεδόν αναίμακτα, με απολογισμό 2 ελαφρά τραυματίες[31]. Λίγες ημέρες μετά την ανταρσία, το περιφερειακό δικαστήριο του Μακάτι απήλλαξε των κατηγοριών περί εξέγερσης όλους τους 14 μη στρατιωτικούς που ενεπλάκησαν στο περιστατικό και διέταξε την απελευθέρωσή τους.

Το 2010 την διαδέχθηκε στο προεδρικό αξίωμα ο Μπενίνιο Ακίνο.

Εξωτερικοί σύνδεσμοι Επεξεργασία


Παραπομπές Επεξεργασία

  1. ↑ 1,0 1,1 «Encyclopædia Britannica» (Αγγλικά) biography/Gloria-Macapagal-Arroyo. Ανακτήθηκε στις 9  Οκτωβρίου 2017.
  2. ↑ 2,0 2,1 (Γερμανικά) Εγκυκλοπαίδεια Μπρόκχαους. macapagal-arroyo-gloria.
  3. ↑ 3,0 3,1 (Γερμανικά) Munzinger Personen. 00000023605. Ανακτήθηκε στις 9  Οκτωβρίου 2017.
  4. ↑ www.officialgazette.gov.ph/2009/02/24/speech-of-president-arroyo-during-the-aldo-ning-parangal-a-tribute-to-the-past-presidents-of-the-integrated-bar-of-the-philippines-pampanga-chapter/.
  5. ↑ 5,0 5,1 5,2 www.congress.gov.ph/members/search.php?id=macapagalarroyo-g.
  6. ↑ Ανακτήθηκε στις 22  Αυγούστου 2019.
  7. ↑ SALN (Alphabetical) as of 31 December 2018. hrep-website.s3.ap-southeast-1.amazonaws.com/download/docs/saln.cy2018.alpha.pdf.
  8. ↑ mb.com.ph/2022/12/10/proud-gma-says-daughter-luli-landed-dream-job-thanks-to-her-own-merits.
  9. ↑ 9,0 9,1 «Nationalencyklopedin». (Σουηδικά) Εθνική Εγκυκλοπαίδεια της Σουηδίας.
  10. ↑ 10,0 10,1 10,2 Ανακτήθηκε στις 6  Αυγούστου 2022.
  11. ↑ www.congress.gov.ph/members/. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 28  Απριλίου 2016.
  12. ↑ www.ovp.gov.ph/about-office/previous-vps. Ανακτήθηκε στις 31  Οκτωβρίου 2020.
  13. ↑ BOE-A-2007-20695.
  14. ↑ (Κινεζικά) Ministry of Education of the People's Republic of China. www.moe.gov.cn/s78/A22/xwb_left/moe_829/tnull_44386.html. Ανακτήθηκε στις 11  Απριλίου 2019.
  15. ↑ «Gloria Macapagal-Arroyo». Current Biography International Yearbook 2004. The H. W. Wilson Company. Ανακτήθηκε στις 4 Ιουνίου 2007. 
  16. ↑ «Gloria Arroyo, The Most Powerful Women». Forbes. 1 Νοεμβρίου 2005. Ανακτήθηκε στις 4 Ιουνίου 2007. 
  17. ↑ «President Gloria Macapagal-Arroyo Biography». Γραφείο Προέδρου. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 24 Μαΐου 2007. Ανακτήθηκε στις 4 Ιουνίου 2007. 
  18. ↑ «Results of the Past Presidential & Vice-Presidential Elections». The Philippine Presidency Project. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 24 Αυγούστου 2007. Ανακτήθηκε στις 4 Ιουνίου 2007. 
  19. ↑ Bowring, Philip (22 Ιανουαρίου 2001). «Filipino Democracy Needs Stronger Institutions». International Herald Tribune website. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 26 Οκτωβρίου 2005. Ανακτήθηκε στις 27 Ιανουαρίου 2009. 
  20. ↑ Estrada v. Arroyo (2001). «G.R. No. 146710-15». Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 31 Δεκεμβρίου 2004. Ανακτήθηκε στις 30 Ιουνίου 2009. 
  21. ↑ «Ο Τζόζεφ Εστράντα αμφισβητεί τις εξουσίες της Αρόγιο και προσφεύγει στο Ανώτατο Δικαστήριο». in.gr. 6 Φεβρουαρίου 2001. [νεκρός σύνδεσμος]
  22. ↑ 22,0 22,1 22,2 «'State of Rebellion' Declared After Siege at Manila Palace». New York Times. 
  23. ↑ 23,0 23,1 «After 'Disorder Has Subsided,' Philippines Lifts Its Emergency». New York Times. 
  24. ↑ Laurel, Herman T (22-02-2006). «Small setback...». The Daily Tribune. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 2007-09-28. https://web.archive.org/web/20070928020715/http://www.tribune.net.ph/20060222/commentary/20060222com5.html. Ανακτήθηκε στις 10-08-2007. 
  25. ↑ «Νέα προεδρική θητεία για την Αρόγιο». Antenna. 24 Σεπτεμβρίου 2007. 
  26. ↑ Norman Bordadora (18 Αυγούστου 2006). «2 men claim cheating for Arroyo in '04 election». Philippine Daily Inquirer. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 27 Ιουλίου 2009. Ανακτήθηκε στις 13 Σεπτεμβρίου 2006. 
  27. ↑ «Senate election results could mean tough time ahead Arroyo - INQUIRER.net, Philippine News for Filipinos». Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 11 Οκτωβρίου 2007. Ανακτήθηκε στις 30 Ιουνίου 2009. 
  28. ↑ Ελευθεροτυπία[νεκρός σύνδεσμος], Όρθια η Αρόγιο, 27 Φεβρουαρίου 2006.
  29. ↑ «Philippines». Annual report 2007. Reporters Without Borders. 2007. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 30 Σεπτεμβρίου 2007. Ανακτήθηκε στις 6 Απριλίου 2007. 
  30. ↑ «Hotel... πραξικόπημα». Ελευθεροτυπία. 30 Νοεμβρίου 2007. [νεκρός σύνδεσμος]
  31. ↑ «Το πραξικόπημα της... ρεσεψιόν». Το Βήμα. 30 Νοεμβρίου 2007. [νεκρός σύνδεσμος]


Ανακτήθηκε από "https://el.wikipedia.org/w/index.php?title=Γκλόρια_Αρόγιο&oldid=9607352"