Γουίλιαμ Ρόουαν Χάμιλτον

Ιρλανδός φυσικός, αστρονόμος και μαθηματικός

Ο Σερ Γουίλιαμ Ρόουαν Χάμιλτον (αγγλ.: William Rowan Hamilton, Δουβλίνο, μεσάνυχτα 3ης προς 4η Αυγούστου 1805 – Δουβλίνο, 2 Σεπτεμβρίου 1865) ήταν Ιρλανδός φυσικός, αστρονόμος και μαθηματικός, ο οποίος έκανε σημαντικές συνεισφορές στην κλασική μηχανική, την οπτική και την άλγεβρα. Οι μελέτες του πάνω στα μηχανικά και οπτικά συστήματα οδήγησαν στο να ανακαλυφθούν νέες μαθηματικές έννοιες και τεχνικές. Η μεγαλύτερη συμβολή του είναι ίσως η αναδιατύπωση της Νευτώνειας μηχανικής, που σήμερα ονομάζεται Χαμιλτονιανή μηχανική. Η εργασία του αυτή έχει αποδειχθεί κεντρικής σημασίας για την σύγχρονη μελέτη των θεωριών των κλασικών πεδίων όπως του ηλεκτρομαγνητισμού, καθώς και για την ανάπτυξη της κβαντομηχανικής. Στα μαθηματικά, είναι ίσως πιο γνωστός ως ο εφευρέτης των «τετραδόνιων».

Σερ
Γουίλιαμ Ρόουαν Χάμιλτον
Όνομα στη
μητρική γλώσσα
William Rowan Hamilton (Αγγλικά)
Γέννηση4  Αυγούστου 1805[1][2][3]
Δουβλίνο[4][5]
Θάνατος2  Σεπτεμβρίου 1865[1][2][3]
Δουβλίνο[4][5]
ΥπηκοότηταΗνωμένο Βασίλειο της Μεγάλης Βρετανίας και Ιρλανδίας
ΣπουδέςΚολέγιο Τρίνιτι του Δουβλίνου, Σχολείο του Ουέστμινστερ και Πανεπιστήμιο του Δουβλίνου
ΣύζυγοςHelen Maria Bayly
ΤέκναWilliam Edwin Hamilton
ΓονείςArchibald Rowan-Hamilton
ΒραβεύσειςΒασιλικό Μετάλλιο (1835), μέλος στην Αμερικανική Ακαδημία Τεχνών και Επιστημών (1864) και Cunningham Medal (1834 και 1848)
Επιστημονική σταδιοδρομία
Ερευνητικός τομέαςμαθηματικά, μηχανική, αστρονομία, φυσική, μαθηματική φυσική, οπτική και τετραδόνιο
Ιδιότηταμαθηματικός, φυσικός, αστρονόμος, ακαδημαϊκός, διδάσκων πανεπιστημίου και θεωρητικός φυσικός
Ακαδημαϊκός τίτλοςπτυχίο και Master of Arts

Ο Χάμιλτον λέγεται ότι είχε δείξει το τεράστιο ταλέντο του σε πολύ νεαρή ηλικία. Ο αστρονόμος επίσκοπος δρ. Τζων Μπρίνκλυ (John Brinkley) είπε για τον τότε 18 ετών Χάμιλτον: «Αυτός ο νεαρός άνδρας, δεν λέω ότι θα γίνει, αλλά ότι είναι, ο πρώτος μαθηματικός της εποχής του».

Βιογραφικά στοιχεία Επεξεργασία

Στην επιστημονική σταδιοδρομία του Γουίλιαμ Ρόουαν Χάμιλτον περιλαμβάνεται η μελέτη της γεωμετρικής οπτικής, της κλασικής μηχανικής, η διατύπωση της εξίσωσης Χάμιλτον-Τζακόμπι που ενώνει τη μηχανική και την οπτική, η εφαρμογή των τετραδονίων και των διαδυσματικών μεθόδων στα προβλήματα της μηχανικής και της γεωμετρίας, την ανάπτυξη των θεωριών της συζυγίας αλγεβρικών ζευγών συναρτήσεων (στην οποία οι μιγαδικοί αριθμοί κατασκευάζονται ως διατεταγμένα ζεύγη των πραγματικών αριθμών), την επιλυσιμότητα της πεμπτοβάθμιας εξίσωσης, την ανάλυση των κυμαινόμενων συναρτήσεων (και οι ιδέες από την Ανάλυση Φουριέ), γραμμικών φορέων για τετραδόνια και η απόδειξη της λύσης για τους γραμμικούς φορείς στο χώρο των τετραδόνιων (η οποία είναι μια ειδική περίπτωση του γενικού θεωρήματος που σήμερα είναι γνωστό ως το θεώρημα Κέιλι-Χάμιλτον). Ο Χάμιλτον επίσης εφηύρε τον λογισμό που είναι γνωστός ως icosian calculus, και τον οποίο χρησιμοποίησε για να διερευνήσει κλειστές διαδρομές άκρων σε ένα δωδεκάεδρο που διέρχονται από την κάθε κορυφή ακριβώς μια φορά, που αργότερα οδήγησε στα μονοπάτια Χάμιλτον στην θεωρία γράφων.

Ο Χάμιλτον διατήρησε τις ικανότητές του αναλλοίωτες μέχρι την τελευταία στιγμή, και συνέχισε σταθερά την τελική επεξεργασία του έργου του για τα Στοιχεία των Τετραδόνιων, στο οποίο αφιέρωσε τα τελευταία έξι χρόνια της ζωής του. Πέθανε στις 2 Σεπτεμβρίου 1865 όπου, μετά από μια σοβαρή προσβολή ουρικής αρθρίτιδας, κατακρημνίζεται από υπερβολική πόση και υπερκατανάλωση τροφής.[6] Είναι θαμμένος στο κοιμητήριο του όρους Τζερόμ στο Δουβλίνο.

Δημοσιεύσεις Επεξεργασία

Παραπομπές Επεξεργασία

Πηγές Επεξεργασία

Εξωτερικοί σύνδεσμοι Επεξεργασία