Με τον όρο Δασικό Δίκαιο, ή δασική νομοθεσία χαρακτηρίζεται το σύνολο των κανόνων δικαίου που εκδίδει μία χώρα για την προστασία του δασικού πλούτου της και των δασικών εκτάσεών της.

Λαμβάνοντας υπόψη τη δασική πρόσοδο που μπορεί να έχει ένα κράτος καθίσταται επιτακτική ανάγκη η θέσπιση ειδικών νόμων όχι μόνο για την προστασία της, αλλά και για την ανάπτυξη αυτής και την αυστηρή απαγόρευση της μεταβολής του προορισμού των δασικών εκτάσεων. Στα Συντάγματα πολλών χωρών περιλαμβάνονται άρθρα περί δασικής προστασίας, επί των οποίων προστίθενται νόμοι και διατάξεις που ορίζουν σχετικά τόσο τη σωστή εκμετάλλευσή όσο και τους τρόπους επιμέλειας και παρακολούθησης της ορθής εφαρμογής τους, θεσπίζοντας σχετικές δημόσιες υπηρεσίες.

Όταν η δασική νομοθεσία φέρεται κωδικοποιημένη σε έναν νόμο, τότε γίνεται λόγος για Δασικό Κώδικα, που είναι και ο ουσιώδης νόμος.

Πηγές Επεξεργασία

  • Εγκυκλοπαίδεια Πάπυρος Larousse Britannica, τόμ. 19ος, σελ. 426