Δευτερονόμιο
Το Δευτερονόμιο, (ή Δευτερονόμιον) είναι το πέμπτο και τελευταίο βιβλίο της Πεντατεύχου και ταυτόχρονα το πέμπτο βιβλίο της Παλαιάς Διαθήκης, ως συνέχεια των Αριθμών.[1]
 | |
| Τίτλος | דְּבָרִים |
|---|---|
| Γλώσσα | Βιβλικά Εβραίκά |
| Σειρά | Τορά |
| Προηγούμενο | Αριθμοί |
| Επόμενο | Ιησούς του Ναυή |
 Σχετικά πολυμέσα | |
| δεδομένα () | |
Ονομασία Επεξεργασία
Οι Εβραίοι ονομάζουν το βιβλίο αυτό Ελ χαντεμπαρίμ, από τις αρχικές λέξεις του κειμένου που σημαίνουν "Αυτοί οι λόγοι" (Ούτοι οι λόγοι). Οι δε λεγόμενοι Εβδομήκοντα που προέβησαν στη μετάφρασή του, το ονόμασαν Δευτερονόμιο, αφενός από το γεγονός ότι έτσι αναφέρεται στο Κεφ. ΙΞ,18 και αφετέρου γιατί με τη προσωνυμία αυτή εκφράζεται ακριβέστερα το όλο περιεχόμενο του κειμένου.[2]
Κεφάλαια Επεξεργασία
Στο βιβλίο αυτό περιλαμβάνονται οι τρεις μακρές ομιλίες του Μωυσή που υπενθυμίζει στον λαό του τις διάφορες ευεργεσίες του Γιαχβέ στο διάστημα των 40 ετών που παρήλθαν από την Έξοδο καθώς και το θεοκρατικό πολίτευμα των Ισραηλιτών. Αυτών ακολουθεί μια μακρά κωδικοποίηση των νόμων και κλείνει με την ανάδειξη του Ιησού του Ναυή ως αρχηγού των Ισραηλιτών μετά τον θάνατο του Μωυσή.[3]
Το βιβλίο αυτό περιλαμβάνει 34 Κεφάλαια που φέρουν αρχαία ελληνική αρίθμηση από το Κεφ.Α΄ μέχρι και το Κεφ. ΛΔ΄.[4]
Γεγονότα Επεξεργασία
Τα κύρια γεγονότα που αναφέρονται στο Δευτερονόμιο, κατά σειρά, είναι:
- Πρώτη ομιλία του Μωυσή, Αναφορά σε παρελθόντα γεγονότα (Κεφ.Α΄ - Δ΄).
- Δεύτερη ομιλία του Μωυσή, εντολές και ευλογίες, περί εξόντωσης ειδολολατρών και ψευδοπροφητών (Κεφ.Ε΄ - ΙΓ΄))
- Περί καθαρότητας, εορτών, θυσιών, προσόδων ιερέων, πόλεων και αστικών διατάξεων (Κεφ.ΙΔ΄- ΚΣτ΄.)
- Κατακλείδα της 2ης ομιλίας (Κεφ.ΚΖ΄- ΚΗ΄).
- Τρίτη ομιλία του Μωυσή, υπομνήσεις και υποσχέσεις (Κεφ.ΚΘ΄- Λ΄).
- Η προβολή του Ιησού του Ναυή, διάδοχος του Μωυσή. Παράδοση του Δευτερονομίου (Κεφ.ΛΑ΄)
- Η ωδή του Μωυσή (Κεφ. ΛΒ΄)
- Ευλογίες του Μωυσή (Κεφ. ΛΓ΄) και
- Το τέλος του Μωυσή (Κεφ.ΛΔ΄).[4]
Παραπομπές Επεξεργασία
- ↑ «ΔΕΥΤΕΡΟΝΟΜΙΟΝ». users.sch.gr. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 25 Νοεμβρίου 2019. Ανακτήθηκε στις 21 Νοεμβρίου 2019.
- ↑ «ΠΑΛΑΙΑ ΔΙΑΘΗΚΗ: ΔΕΥΤΕΡΟΝΟΜΙΟΝ ΚΕΦ. 12-18». users.sch.gr. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 30 Οκτωβρίου 2019. Ανακτήθηκε στις 21 Νοεμβρίου 2019.
- ↑ «ΠΑΛΑΙΑ ΔΙΑΘΗΚΗ: ΔΕΥΤΕΡΟΝΟΜΙΟΝ ΚΕΦ. 1-5». users.sch.gr. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 29 Νοεμβρίου 2019. Ανακτήθηκε στις 21 Νοεμβρίου 2019.
- ↑ 4,0 4,1 «ΠΑΛΑΙΑ ΔΙΑΘΗΚΗ: ΔΕΥΤΕΡΟΝΟΜΙΟΝ». users.sch.gr. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 6 Δεκεμβρίου 2019. Ανακτήθηκε στις 21 Νοεμβρίου 2019.
Πηγές Επεξεργασία
- Ιωάννης Κολιτσάρας "Η Παλαιά Διαθήκη" τ.1ος, σ.437, - εκδ. Αδελφότητας ΖΩΗ, (κατά Ο΄), (Η Πηγή αυτή συνοδεύεται με την υπ΄ αριθμ 225/1928 έγκριση του Οικουμενικού Πατριάρχου και με την αριθμ. 3293/19-5-1928 έγκριση της Ιεράς Συνόδου της Εκκλησίας της Ελλάδος.
- Χαστούπης Αθανάσιος, Το Δευτερονόμιο, περιοδικό Θεολογία, τόμος ΝΘ', τεύχος 4, Αθήνα 1988, σελ. 712-746.