Δημοκρατικό Κόμμα (Ιταλία)

ιταλικό πολιτικό κόμμα

Το Δημοκρατικό Κόμμα (ιταλικά: Partito Democratico, συντ.: PD) είναι ένα σοσιαλδημοκρατικό πολιτικό κόμμα της Ιταλίας που ιδρύθηκε στις 14 Οκτωβρίου 2007. Γενικός Γραμματέας του κόμματος είναι η Έλι Σλάιν.

Δημοκρατικό Κόμμα
Partito Democratico
Γενικός ΓραμματέαςΈλι Σλάιν
ΠρόεδροςΣτέφανο Μπονατσίνι
Ίδρυση14 Οκτωβρίου 2007
ΈδραVia S. Andrea delle Fratte 16, Ρώμη
ΙδεολογίαΣοσιαλδημοκρατία[1]
Προοδευτισμός[2]
Φιλοευρωπαϊσμός[3]
Περιβαλλοντισμός[4]
Ρεφορμισμός[5]
Φιλο-εργατική πολιτική[6]
Χριστιανική αριστερά[7]
Πολιτικό φάσμαΚεντροαριστερά
Εθνική προσχώρησηΚεντροαριστερός συνασπισμός
Ευρωπαϊκή προσχώρησηΕυρωπαϊκό Σοσιαλιστικό Κόμμα
Ομάδα Ευρωπαϊκού ΚοινοβουλίουΠροοδευτική Συμμαχία Σοσιαλιστών και Δημοκρατών
Διεθνής προσχώρησηΠροοδευτική Συμμαχία
Βουλή των Αντιπροσώπων
67 / 400
Γερουσία της Δημοκρατίας
39 / 200
Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο
14 / 76
Περιφερειακές κυβερνήσεις της Ιταλίας
5 / 21
Ιστότοπος
http://www.partitodemocratico.it/
Πολιτικό σύστημα της Ιταλίας
Πολιτικά κόμματα
Εκλογές

Αποτελεί συνέχεια του συνασπισμού της Ελιάς, που δημιουργήθηκε το 1995 από ένα σύνολο κομμάτων της σοσιαλδημοκρατίας, του δημοκρατικού σοσιαλισμού,της χριστιανοδημοκρατίας, του φιλελευθερισμού και της οικολογίας.

Η ίδρυση του κόμματος, πραγματοποιήθηκε μέσω ανοιχτών εκλογών που διενεργήθηκαν για την εκλογή του γενικού γραμματέα του κόμματος και Συντακτικής Συνέλευσης. Γενικός γραμματέας του κόμματος εξελέγη ο τότε δήμαρχος της Ρώμης Βάλτερ Βελτρόνι και αναπληρωτής του ο Ντάριο Φραντσεσκίνι. Ο Ρομάνο Πρόντι δημιουργός του συνασπισμού της Ελιάς και πρώην πρωθυπουργός, υπήρξε ο πρόεδρος του κόμματος έως τις 16 Απριλίου 2008 οπότε και παραιτήθηκε.

Εκλογή γενικού γραμματέα Επεξεργασία

Στις 14 Οκτωβρίου 2007 διεξήχθησαν εκλογές με ελεύθερη συμμετοχή για όλους τους Ιταλούς πολίτες άνω των 16 ετών και τους μη-ιταλούς νόμιμους κατοίκους και συμμετείχαν στην εκλογή περισσότεροι από 3.500.000 άτομα. Γενικός γραμματέας εξελέγη με το συντριπτικό 75% ο Βάλτερ Βελτρόνι[8], νικώντας την τότε υπουργό Υγείας Ρόζι Μπίντι που έλαβε 13% των ψήφων περίπου.

Ο Βελτρόνι αναγνωρίστηκε επίσημα γενικός γραμματέας του Κόμματος στις 28 Οκτωβρίου 2007 στο ιδρυτικό συνέδριο που έγινε στο Μιλάνο.[9] Στις 21 Νοεμβρίου έγινε γνωστό και το έμβλημα του κόμματος που απεικονίζει το όνομα (PD) με χρώματα που θυμίζουν την τρίχρωμη ιταλική σημαία (πράσινο, λευκό και κόκκινο) και ένα κλαδί ελιάς, ιστορικό σύμβολο του συνασπισμού της Ελιάς. Τα χρώματα στο έμβλημα του κόμματος συμβολίζουν τις οικολογικές και σοσιαλιστικές-φιλελεύθερες απόψεις που το Δημοκρατικό Κόμμα εκφράζει (πράσινο), την Καθολική Χριστιανική αλληλεγγύη (άσπρο) και τις σοσιαλιστικές και σοσιαλδημοκρατικές παραδόσεις.[10]

Αποτελέσματα εκλογών Επεξεργασία

Ιταλικό Κοινοβούλιο Επεξεργασία

Βουλή των Αντιπροσώπων
Εκλογές Ψήφοι % Έδρες +/− Ηγέτης
2008 12.434.260 (2η) 33,1
217 / 630
2013 8.934.009 (1η) 25,5
297 / 630
  80
2018 6.161.896 (2η) 18,8
112 / 630
  185
2022 5.337.738 (2η) 19,0
69 / 400
  43
Γερουσία της Δημοκρατίας
Εκλογές Ψήφοι % Έδρες +/− Ηγέτης
2008 11.052.577 (2η) 33,1
118 / 315
2013 8.400.255 (1η) 27,4
112 / 315
  6
2018 5.783.360 (2η) 19,1
54 / 315
  58
2022 5.196.480 (2η) 18,9
40 / 200
  13

Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο Επεξεργασία

Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο
Εκλογές Ψήφοι % Έδρες +/− Ηγέτης
2009 8.008.203 (2η) 26,1
21 / 72
2014 11.203.231 (1η) 40,8
31 / 73
  10
2019 6.089.853 (2η) 22,7
19 / 76
  12

Παραπομπές Επεξεργασία

  1. Collin, Richard Oliver· Martin, Pamela L. (2012). An Introduction to World Politics: Conflict and Consensus on a Small Planet. Rowman & Littlefield. ISBN 978-1-4422-1803-1. 
  2. «Quante e quali sono le correnti del Pd. Dai progressisti di Zingaretti a Base riformista e ai franceschiniani, ecco chi ne fa parte». Il Fatto Quotidiano (στα Ιταλικά). 5 Μαρτίου 2021. Ανακτήθηκε στις 27 Απριλίου 2022. 
  3. «Italy | Center for Strategic and International Studies». www.csis.org (στα Αγγλικά). Ανακτήθηκε στις 27 Απριλίου 2022. 
  4. «La svolta verde del Pd e l'ambientalismo di sinistra». Gli Stati Generali (στα Αγγλικά). 6 Μαρτίου 2019. Ανακτήθηκε στις 27 Απριλίου 2022. 
  5. «Bravo Cuperlo, a sinistra non si può ricostruire senza radicalità». HuffPost Italia (στα Ιταλικά). 24 Ιουλίου 2020. Ανακτήθηκε στις 27 Απριλίου 2022. 
  6. «Italy | Center for Strategic and International Studies». www.csis.org (στα Αγγλικά). Ανακτήθηκε στις 27 Απριλίου 2022. 
  7. Fotia, Mauro (2011). Il consociativismo infinito: dal centro-sinistra al Partito democratico. EDIZIONI DEDALO. ISBN 978-88-220-6318-2. 
  8. «Italy's Veltroni elected new centre-left party's leader: projections». AFP. 14 Οκτωβρίου 2007. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 17 Οκτωβρίου 2007. Ανακτήθηκε στις 14 Οκτωβρίου 2007. 
  9. «Rome Mayor Walter Veltroni pronounced leader of Italy's new Democratic Party». International Herald Tribune. 27 Οκτωβρίου 2007. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 3 Ιανουαρίου 2013. Ανακτήθηκε στις 28 Οκτωβρίου 2007. 
  10. «Tricolore e ramoscello di ulivo. Ecco il nuovo simbolo del Pd» (στα Italian). La Repubblica. 2007-11-21. http://www.repubblica.it/2007/10/sezioni/politica/partito-democratico-15/simbolo/simbolo.html. Ανακτήθηκε στις 2007-11-21.