Διαστημικό Κέντρο Ζιουκουάν
| Το λήμμα παραθέτει τις πηγές του αόριστα, χωρίς παραπομπές. |
Συντεταγμένες: 40°58′3″N 100°16′43″E / 40.96750°N 100.27861°E
Το Διαστημικό Κέτρο του Ζιουκουάν (ΔΚΖ) είναι διαστημοδρόμιο, δηλαδή ένας χώρος εκτόξευσης διαστημικών οχημάτων, το οποίο βρίσκεται στην έρημο Γκόμπι, στην εσωτερική Μογγολία της Κίνας και απέχει περίπου 1.600 χιλιόμετρα από το Πεκίνο.
| Διαστημικό Κέντρο Ζιουκουάν | |
|---|---|
 | |
 | |
| Είδος | Διαστημοδρόμιο |
| Γεωγραφικές συντεταγμένες | 40°58′3″N 100°16′43″E |
| Διοικητική υπαγωγή | Ετζίν Μπάνερ |
| Χώρα | Λαϊκή Δημοκρατία της Κίνας |
| Έναρξη κατασκευής | 20 Οκτωβρίου 1958[1] |
 Πολυμέσα | |
| δεδομένα (π) | |
Ιστορία Επεξεργασία
Ιδρύθηκε το 1958 κι είναι το πρώτο από τα σημερινά τρία διαστημικά κέντρα της Κίνας. Οι πιο πολλές κινεζικές διαστημικές αποστολές έχουν πραγματοποιηθεί στο Ζιουκουάν. Ονομάστηκε έτσι γιατί η πόλη Ζιουκουάν είναι η κοντινότερη πόλη προς το Κέντρο.
Το διαστημικό αυτό κέντρο είναι στην πραγματικότητα μέρος της διαστημικής πόλης Ντόνφενγκ, που είναι γνωστή ως Βάση 20 ή Βάση του Ντόνγκφενγκ και περιλαμβάνει εγκαταστάσεις δοκιμών πτήσεων, ένα διαστημικό μουσείο κι ένα νεκροταφείο μαρτύρων.
Τρέχουσα χρήση Επεξεργασία
Το ΔΚΖ χρησιμοποιείται συνήθως για την εκτόξευση οχημάτων σε χαμηλές και μεσαίες τροχιές με μεγάλη τροχιακή κλίση, καθώς επίσης και για τη δοκιμή πυραύλων, μικρού και μεγάλου βεληνεκούς. Οι εγκαταστάσεις του είναι πολύ προχωρημένης τεχνολογίας και παρέχουν υποστήριξη σε κάθε φάση μιας αποστολής εκτόξευσης δορυφόρων. Επίσης περιλαμβάνει τεχνικό κέντρο, πεδίο εκτόξευσης, κέντρο ελέγχου εκτοξεύσεων, αρχηγείο καθώς και κέντρο ελέγχου αποστολών καθώ και άλλου τύπου υποστήριξης λογιστικά συστήματα.
Το κέντρο καλύπτει μια έκταση 2.800 τετραγωνικών χιλιομέτρων και μπορεί να φιλοξενήσει μέχρι και 20.000 ανθρώπους. Οι εγκαταστάσεις και ο μηχανισμός υποστήριξης εκτοξεύσεων υπήρχαν και στα διαστημικά κέντρα της Σοβιετικής Ένωσης, μέχρι και τη δεκαετία του 1960, και από εκεί μπορεί να αντλήθηκε τεχνική υποστήριξη για το Ζιουκουάν.
Το ΔΚΖ χρησιμοποιήθηκε για πολλές σημαντικές αποστολές της Κίνας στο διάστημα,όπως του πρώτου κινεζικού δορυφόρου Ντονγκ Φανγκ Χονγκ 1 το 1970, της πρώτης κινεζικής επανδρωμένης αποστολής στο διάστημα Σένζου 5 στις 15 Οκτωβρίου του 2003, της δεύτερης επανδρωμένης κινεζικής αποστολής στο διάστημα τον Οκτώβριο του 2005, καθώς και της τρίτης τον Οκτώβριο του 2008. Χρησιμοποιήθηκε επίσης για την πρώτη κινεζική αποστολή στη Σελήνη το Τσανγκ-ε τον Νοέμβριο του 2007.