Βικιπαίδεια

Εθνόσημο του Βατικανού

Το εθνόσημο του Κράτους της Πόλης του Βατικανού, έχοντας μορφή που συνδυάζει δύο κλειδιά και μια τιάρα, χρησιμοποιήθηκε ως έμβλημα της Αγίας Έδρας με προέλευση που μαρτυρείται από τον 14ο αιώνα.[1][2] Ο συνδυασμός ενός χρυσού και ενός ασημένιου κλειδιού είναι κάπως μεταγενέστερη.[2][3] Το Εθνόσημο της Πόλης του Βατικανού, μιας κυρίαρχης οντότητας που ιδρύθηκε με τη Συνθήκη του Λατερανού στις 11 Φεβρουαρίου του 1929, εγκρίθηκε από το Θεμελιώδη Νόμο του νέου κράτους στις 7 Ιουνίου του 1929.[4]

Εθνόσημο της Πόλης του Βατικανού
Αναλυτικά
Υιοθετήθηκε7 Ιουνίου 1929
ΘυρεόςΟ θυρεός είναι κόκκινος, με δύο σταυρωτά κλειδιά τα οποία έχουν χρώμα χρυσό και ασημί, συμπλέκονται με ένα κόκκινο κορδόνι και είναι περασμένα στις δύο άκρες μιας τιάρας.

Διακριτικά του Βατικανού Επεξεργασία

Το οικόσημο του Βατικανού περιγράφεται επίσημα υπό τον τίτλο «Παράρτημα Β. Επίσημο Εθνόσημο του Βατικανού», στο άρθρο 20 του Θεμελιώδους Νόμου του Βατικανού, σε ισχύ από τις 22 Φεβρουαρίου 2001,[5] το οποίο επαναλαμβάνει το περιεχόμενο του άρθρου 19 του αρχικού Θεμελιώδους Νόμο της Πόλης του Βατικανού, που εγκρίθηκε στις 7 Ιουνίου του 1929 με άμεση ισχύ.[6] Κάθε ένα από αυτά τα επίσημα έγγραφα, περιλαμβάνει μια εικόνα του Εθνοσήμου του κράτους και συνοδεύεται από τις λέξεις «Chiavi decussate sormontate dal triregno in campo rosso» (Σταυρωτά κλειδιά κάτω από την παπική τιάρα σε κόκκινο φόντο) και συνοδεύεται από μια εικόνα που απεικονίζει δύο κλειδιά, ένα λευκό (άργυρο) και ένα χρυσό, τα οποία συμπλέκονται στη διασταύρωσή τους με ένα κόκκινο κορδόνι. Η τιάρα παρουσιάζεται λευκή με χρυσές κορώνες.[4]

  •  
    Σφραγίδα του Κράτους της Πόλης του Βατικανού
  •  
    Εθνόσημο του Κράτους της Πόλης του Βατικανού

Περιγραφή Επεξεργασία

Ο θυρεός είναι κόκκινος, με δύο σταυρωτά κλειδιά, τα οποία συμβολίζουν τα κλειδιά του Αποστόλου Πέτρου. Τα κλειδιά έχουν χρώμα χρυσό και ασημί, εκπροσωπώντας τη δύναμη και το δεσμό με την Εκκλησία. Τα κλειδιά, τα οποία συμπλέκονται στη διασταύρωσή τους με ένα κόκκινο κορδόνι, είναι περασμένα στις δύο άκρες μιας τιάρας (τριπλό στέμμα), που φοράει ο Πάπας. Το τριπλό στέμμα έχει να κάνει με τις τρεις λειτουργίες του Ποντίφηκα, ως «Υπέρτατου Ποιμένα», «Υπέρτατου Δασκάλου» και «Υπέρτατου Ιερέα». Ο χρυσός σταυρός που βρίσκεται στην κορυφή του τριπλού στέμματος συμβολίζει τη Σταύρωση του Ιησού Χριστού.

Διακριτικά της Αγίας Έδρας Επεξεργασία

Σύμφωνα με τον Ντόναλντ Λίντσεϊ Γκάλμπρεθ, το παλαιότερο έμβλημα της Αγίας Έδρας βρέθηκε στα Χρονικά Φρουασάρ του 1353, που περιγράφεται ως «δύο κλειδιά σε αργυρό χρώμα».[7] Ο Μισέλ Παστούρ αναφέρει ότι, στην πραγματικότητα, στις αρχές του αιώνα τα σταυρωτά κλειδιά ήταν και τα δύο χρυσά ή, ποιο σπάνια, ήταν ασημένια, όπως περιγράφεται και από το Φρουασάρ.[2]

Ο Γκάλμπρεθ, γράφοντας το 1930, αναφέρει ότι ο συνδυασμός ενός ασημένιου και ενός χρυσού κλειδιού, καθιερώθηκε μεταγενέστερα,[3] ενώ ο Τζον Α. Γκούντολ λέει ότι μόνο από την περίοδο του Πάπα Πίου Β΄ (1458-1464) συναντάται ο συνδυασμός των δύο χρωμάτων με βεβαιότητα.[8]

Στο διάστημα 1952-1953 η Αγγλική Εραλδική Κοινότητα περιέγραφε το έμβλημα της Αγίας Έδρας ως «δύο κλειδιά, μία τιάρα επί της οποίας υπάρχουν τρεις κορώνες».[9] Το 1978, στο βιβλίο του, Εραλδική στην Καθολική Εκκλησία, ο Αρχιεπίσκοπος Μπορύνο Χάιμ περιγράφει την ίδια διάταξη.[10] Στις συγκεκριμένες πηγές αναφέρεται ότι το χρώμα των κλειδιών του εμβλήματος της Αγίας Έδρας είναι αντίστροφο από αυτό του εθνόσημου του Βατικανού.

Η ιστοσελίδα Σημαίες του Κόσμου αναφέρει το εξης: «Όταν αυτό που αντιπροσωπεύεται είναι η Αγία Έδρα, και όχι το Βατικανό, τα κλειδιά αντιστρέφονται. Όταν ιδρύθηκε το κράτος του Βατικανού το 1929, τα κλειδιά στο έμβλημα της Αγίας Έδρας [...] αντιστράφηκαν, ούτως ώστε να διακρίνεται το σύμβολο από αυτό του Βατικανού».[11]

Επίσης, υπάρχει και το έμβλημα sede vacante, με την τιάρα να αντικαθίσταται από το λεγόμενο umbraculum (μεγάλη ομπρέλα), το οποίο συμβολίζει την απουσία Πάπα και την προσωρινή διακυβέρνηση της Αγίας Έδρας από τον Καμεράριο της Αγίας Ρωμαϊκής Εκκλησίας,[12] όπως και των Παπικών Κρατών στο παρελθόν.

  •  
    Το Έμβλημα της Αγίας Έδρας (Sancta Sedes)
  •  
    Το Έμβλημα Sede Vacante (Κενή Έδρα)

Δείτε επίσης Επεξεργασία

Παραπομπές Επεξεργασία

  1. ↑ "A red shield bearing two white crossed keys, and surmounted by the tiara, is to be seen in a window of the cathedral of Bourges accompanying the achievements of the anti-popes Clement VII and Benedict XIII, and other examples of these tinctures are to be found in manuscripts dating from the time of the former of these anti-popes and from that of Nicholas V, in a series of shields painted on the ceiling formerly in the church of San Simone at Spoleto (ca. 1400), in the 15th-century glass in the cathedrals of York and of Carpentras, in various 15th-century books of arms both English, German, and Italian, as well as in Martin Schrot's book of arms which is as late as 1581." Donald Lindsay Galbreath, A Treatise on Ecclesiastical Heraldry (W. Heffer and Sons, 1930).
  2. ↑ 2,0 2,1 2,2 "From the beginning of the 14th century, the two crossed keys constitute the arms of the papacy. The field of the shield is generally gules (red) and the cord is azure (blue). Most often the key placed in bend is gold and the one placed in bend sinister, silver; sometimes they are both gold, or, less often, silver" (Michel Pastoureau, "Keys" in Philippe Levillain, The Papacy: An Encyclopedia (Routledge 2002 ISBN 9780415922302), vol. 2, p. 891).
  3. ↑ 3,0 3,1 Donald Lindsay Galbreath, A Treatise on Ecclesiastical Heraldry (W. Heffer and Sons, 1930), p. 9.
  4. ↑ 4,0 4,1 «Appendix B ("All. B. Stemma Ufficiale dello Stato della Città del Vaticano") of the Fundamental Law of Vatican City State, 7 June 1929» (PDF). Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο (PDF) στις 17 Δεκεμβρίου 2013. Ανακτήθηκε στις 20 Οκτωβρίου 2014. 
  5. ↑ La nuova legge fondamentale dello Stato della Città del Vaticano
  6. ↑ Legge fondamentale della Città del Vaticano, 7 giugno 1929
  7. ↑ ""Froissart, in his Chronicles referring to the events of the year 1383, is the first to blazon the arms of the Church: faisait Vevesque de Mordwich porter devant lui les armes de I'Eglise, la bannière de St. Pierre, de gueules à deux clefs d'argent en sautoir, comme Gonfanonnier du Pape Urbain." Donald Lindsay gules, A Treatise on Ecclesiastical Heraldry (W. Heffer and Sons, 1930)
  8. ↑ John A. Goodall, "The Sovereign Pontiff has the oldest coat of arms" in The Catholic Herald, 1 June 1956
  9. ↑ The Heraldry Society, Coat of Arms 1952-53, vol. 2, p. 254
  10. ↑ "The symbolism of the keys is brought out in an ingenious and interpretative fashion by heraldic art. One of the keys is of gold (or), the other of silver (argent). The golden key, which points upwards on the dexter side, signifies the power that extends even to Heaven. The silver key, which must point up to the sinister side, symbolizes the power over all the faithful on earth. The two are often linked by a cordon Gules as a sign of the union of the two powers. The handles are turned downwards, for they are in the hand of the Pope, Christ's lieutenant on earth. The wards point upwards, for the power of binding and loosing engages Heaven itself." Bruno Bernhard Heim, Heraldry in the Catholic Church: Its Origin, Customs and Laws (Van Duren 1978 ISBN 9780391008731), p. 54
  11. ↑ Vatican City (Holy See) - Part I
  12. ↑ "The Next Pope" by Anura Gurugé

Εξωτερικοί σύνδεσμοι Επεξεργασία


Ανακτήθηκε από "https://el.wikipedia.org/w/index.php?title=Εθνόσημο_του_Βατικανού&oldid=10260295"