Ειρήνη Καντακουζηνή
Η Ειρήνη Καντακουζηνή (1400 - Ρούτνικ Μάιος 1457) ήταν Βυζαντινή πριγκίπισσα, σύζυγος του δεσπότη της Σερβίας Τζούρατζ Μπράνκοβιτς. Στη σερβική λαϊκή παράδοση αποτελεί ιδρύτρια πολλών φρουρίων στη Σερβία.
| Ειρήνη Καντακουζηνή | |
|---|---|
.jpg) | |
| Γενικές πληροφορίες | |
| Γέννηση | 1400 Κωνσταντινούπολη |
| Θάνατος | 1457 Rudnik |
| Χώρα πολιτογράφησης | Βυζαντινή Αυτοκρατορία |
| Πληροφορίες ασχολίας | |
| Οικογένεια | |
| Σύζυγος | Γεώργιος Μπράνκοβιτς |
| Τέκνα | Γκριγκόρ Μπράνκοβιτς Λάζαρ Μπράνκοβιτς Καταρίνα Μπράνκοβιτς Μάρα Μπράνκοβιτς d:Q85999716 Στέφαν Μπράνκοβιτς[1] |
| Γονείς | Θεόδωρος Καντακουζηνός[1] και Euphrosyne Ouresina Palaiologina[1] |
| Αδέλφια | Γεώργιος Καντακουζηνός |
| Οικογένεια | Οικογένεια Καντακουζηνών |
Οικογένεια Επεξεργασία
Οι γονείς της ήταν ο Θεόδωρος Καντακουζηνός και η Έλενα Ουρόσι, πριγκίπισσα της Σερβίας. Αδέλφια της ήταν ο Δημήτριος, ο Μανουήλ, ο Γεώργιος, ο Ανδρόνικος, ο Θωμάς, η Θεοδώρα, η Ειρήνη και η Μαρία. Η Ειρήνη παντρεύτηκε τον Τζούρατζ Μπράνκοβιτς στις 26 Δεκεμβρίου, 1414 κι είχαν τουλάχιστον έξι παιδιά:[2] τον Τοντόρ, τον Γκρίγκορ, την Μάρα, τον Στεφάν, την Αικατερίνη και τον Λάζαρ.
Θρύλοι Επεξεργασία
Επειδή ήταν ξένη και στην αυλή της είχε και τα αδέλφια της, η λαϊκή παράδοση τής απέδωσε κακό χαρακτήρα. Θεωρείτο ότι ασκούσε μεγάλη επιρροή στον δεσπότη και οι άνθρωποι άρχισαν να την αντιπαθούν, λέγοντας ότι η κατασκευή του Σμεντέρεβο ήταν απλά ένα καπρίτσιο της. Στη λαϊκή ποίηση έχει ονομαστεί prokleta Jerina ("καταραμένη Ιρίνα"), αλλά τίποτα από αυτά δεν μπορεί να επιβεβαιωθεί από τις ιστορικές πηγές.
Το φρούριο της Μαγκλίτς, κοντά στο Κράλιεβο, στη Σερβία είναι επίσης γνωστό ως το φρούριο της Ιρίνα. Χτίστηκε τον 13ο αιώνα και σύμφωνα με τον θρύλο έριχνε τους εραστές της στο βαθύ πηγάδι εντός των τειχών[3]. Το φρούριο του Ούζιτσε έχει μύθο παρόμοιο. Στην τοπική παράδοση περιγράφεται ως μία σκληρή βασίλισσα, που πέταξε τα παιδιά της από τον υψηλότερο πύργο σε σκοτεινό ποτάμι.
Ο Βουκ Στεφάνοβιτς Κάρατζιτς κατέγραψε πολλά τραγούδια της Σερβίας όπου αναφέρεται ως: «Đurđeva Jerina", "Dva Despotovića", "Ženidba Djurdja Smederevca", "Kad je Janko Vojvoda udarao Djurdja Δέσποτα buzdohanom", "Oblak Radosav»[4] και "Starina Novak i Knez Bogosav ". Ο Σέρβος συγγραφέας Βιντάν Νίκολιτς έγραψε ένα μυθιστόρημα για τη ζωή της· σε ορισμένες παλαιότερες εκδόσεις του αυτό το μυθιστόρημα είχε τον τίτλο "Η Σκιά του δεσπότη»[5].
Παραπομπές Επεξεργασία
- ↑ 1,0 1,1 1,2 1,3 1,4 Leo van de Pas: (Αγγλικά) Genealogics. 2003.
- ↑ Profile of Đurađ
- ↑ «Ethno Serbia Tour - Belgrade, Serbia and Montenegro». Travel Library. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 5 Μαρτίου 2012. Ανακτήθηκε στις 8 Αυγούστου 2012.
- ↑ «Облак Радосав – Викизворник» (στα σερβικά). Sr.wikisource.org. 13 Ιουλίου 2012. Ανακτήθηκε στις 8 Αυγούστου 2012.
- ↑ «Zena i mirisi». Uzice.net. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 10 Μαρτίου 2012. Ανακτήθηκε στις 8 Αυγούστου 2012.
Αναφορές Επεξεργασία
- Marek, Miroslav. «Kantakuzenos family». Genealogy.EU.
- Marek, Miroslav. «The Brankovici». Genealogy.EU.
 
|
Στο λήμμα αυτό έχει ενσωματωθεί κείμενο από το λήμμα Irene Kantakouzene της Αγγλικής Βικιπαίδειας, η οποία διανέμεται υπό την GNU FDL και την CC-BY-SA 4.0. (ιστορικό/συντάκτες). |