Εκκλησία της Παναγίας (Τεχεράνη)
Η Αρμενική Εκκλησία της Παναγίας, στην Τεχεράνη (στην αρμενική γλώσσα: Սուրբ Աստվածածին եկեղեցի, Surp Asdvadzadzin Church, Holy Mother of God Church or Saint Mary Church, στη περσική γλώσσα: کلیسای مریم مقدس) ανήκει στην Αρμενική Αποστολική Εκκλησία.
| Εκκλησία της Παναγίας | |
|---|---|
 | |
 | |
 | |
| Είδος | εκκλησία[1][2][3] και πολιτισμική κληρονομιά[4][1] |
| Αρχιτεκτονική | Pahlavi architecture[1] |
| Γεωγραφικές συντεταγμένες | 35°41′45″N 51°24′54″E |
| Θρήσκευμα | Αρμενική Αποστολική Εκκλησία[2][3] |
| Θρησκευτική υπαγωγή | Armenian Prelacy of Tehran |
| Διοικητική υπαγωγή | District 12[4][1] |
| Χώρα | Ιράν[4][1][2] |
| Έναρξη κατασκευής | 1938[1][2][3] |
| Ολοκλήρωση | 1945[2][3] |
| Υλικά | πέτρα[3] και κονίαμα[3] |
| Αρχιτέκτονας | Nikolai Markov[3] |
| Προστασία | μνημείο εθνικής κληρονομιάς του Ιράν (από 2003)[4][1] |
 Πολυμέσα | |
| δεδομένα (π) | |
Στις 13 Φεβρουαρίου 2002 ο Ιρανικός Οργανισμός Πολιτιστικής Κληρονομιάς και Τουρισμού καταχώρησε την Αρμενική Εκκλησία της Παναγίας, στη Τεχεράνη στη λίστα με τα εθνικά μνημεία. [5]
Ιστορία του ναού Επεξεργασία
Κατά τη διάρκεια και μετά τη Γενοκτονία των Αρμενίων περίπου 50.000 Αρμένιοι βρήκαν καταφύγιο στο Ιράν. Μετά τη δημιουργία της Σοβιετικής Ένωσης και της Σοβιετικής Δημοκρατίας της Αρμενίας και τις διώξεις από το σταλινικό καθεστώς και άλλοι Αρμένιοι κατέφυγαν στο Ιράν μεταξύ των οποίων ήταν και ο αρχιτέκτονας Nikolai Lauri, από το Ναγκόρνο Καραμπάχ. Καθώς ο αριθμός των Αρμενίων στην πόλη μεγάλωσε και οι περισσότεροι εξ αυτών ανήκαν στην Αρμενική Αποστολική Εκκλησία, δημιουργήθηκε η ανάγκη να κατασκευαστεί ένας μεγαλύτερος ναός.
Στις 17 Απριλίου 1937 έγινε μια συνάντηση στην οποία ζητήθηκε από τον Lauri να φτιάξει τα σχέδια για μια νέα εκκλησία. Για την κατασκευή του ναού είχαν συγκεντρωθεί 60.000 ιρανικά τομάν. Δύο χρόνια αργότερα ο Λάουρι πέθανε και το σχέδιο υλοποίησε ο Νικολάι Μαρκόφ. Η κατασκευή της εκκλησίας, που κόστισε τελικά 100.000 τομάνς, χρηματοδοτήθηκε και από τον Roman Isayan. Ο ναός αφιερώθηκε στην Παναγία και εγκαινιάστηκε το 1945 από τον Karekin I, Catholicos της Κιλικίας. [6]
Ο ναός έχει μήκος 32,5μ. και πλάτος 19,8 μ. και είναι κατασκευασμένος και είναι κατασκευασμένος από γκρι βασάλτη. Έχει σχήμα σταυρού και δύο θόλους, εκ των οποίων ο μεγαλύτερος έχει επιρροές από τη Βυζαντινή αρχιτεκτονική. Η κύρια είσοδος του ναού είναι στη δυτική πλευρά.[7]
Από το 1945 μέχρι το 1960 στην εκκλησία της Παναγίας βρισκόταν το γραφείο και η κατοικία του Αρμένιου Αρχιεπισκόπου, που αργότερα μεταφέρθηκαν στο Καθεδρικό του Αγίου Σαρκίς.
Σε ένα γειτονικό κτίριο βρίσκεται το Εθνικό Μουσείο των Αρμενίων όπου εκτίθενται αντικείμενα που χρησιμοποιούνται στις θρησκευτικές τελετές, θρησκευτικά χειρόγραφα βιβλία και παραδοσιακές αρμενικές γυναικείες στολές. Στο μουσείο βρίσκονται επίσης έγγραφα και προσωπικά αντικείμενα του Αρντάκ Μανοκιάν (Ardak Manokian), ο οποίος ήταν Αρμένιος αρχιεπίσκοπος μετά την Ιρανική Επανάσταση, καθώς και έργα Αρμενίων καλλιτεχνών.
Φωτογραφίες Επεξεργασία
-
Το εσωτερικό του ναού -
Το εσωτερικό του ναού -
Η είσοδος -
Ο τάφος του Yeprem Khan -
Η εκκλησία από την οδό Mirza Kochak Khan
_5880.jpg)
Παραπομπές Επεξεργασία
- ↑ 1,0 1,1 1,2 1,3 1,4 1,5 1,6 iranarchpedia
.ir /entry /22486. - ↑ 2,0 2,1 2,2 2,3 2,4 alikonline
.ir /news /social /item /27014. - ↑ 3,0 3,1 3,2 3,3 3,4 3,5 3,6 alikonline
.ir /news /community /item /28815. - ↑ 4,0 4,1 4,2 4,3 Wiki Loves Monuments monuments database. 6 Νοεμβρίου 2017. tools
.wmflabs .org /heritage /api /api .php?action=search&format=json&srcountry=ir&srlang=fa&srid=7237. - ↑ https://web.archive.org/web/20151023092637/http://iranshahrpedia.ir/static/view/page/cultural-heritage-reports
- ↑ «Αρχειοθετημένο αντίγραφο». Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 1 Νοεμβρίου 2020. Ανακτήθηκε στις 28 Οκτωβρίου 2020.
- ↑ ویکتور دانیل، بیژن شافعی و سهراب سروشیانی، معماری نیکلای مارکُف (تهران: ۱۳۸۲) [Victor Daniel, Bijan Shafei and Sohrab Sarshiani, Nikolai Markov’s Architecture. Tehran: 2003.]