Εκλογές στο Μπουρούντι
Εκλογές διεξάγονται στο Μπουρούντι, που είναι πολυκομματική δημοκρατία, για πρόεδρο και για Κοινοβούλιο. Το Κοινοβούλιο αποτελείται από την 100μελή Εθνοσυνέλευση και τη Γερουσία, με 54 έδρες. Η Εθνοσυνέλευση εκλέγεται από τον λαό με καθολική ψηφοφορία για πενταετή θητεία και αποτελείται από Χούτου κατά 60% και από Τούτσι κατά 40%. Ο Νκουρουνζίζα εξελέγη πρόεδρος από το Κοινοβούλιο με 151 ψήφους υπέρ έναντι 9 κατά. Τον Φεβρουάριο του 2005 υιοθετήθηκε Σύνταγμα, το οποίο εγκρίθηκε σε δημοψήφισμα. Δικαίωμα ψήφου στις εκλογές έχουν όσες και όσοι είναι ηλικίας 18 ετών και άνω.
Προεδρικές εκλογές Επεξεργασία
2020 Επεξεργασία
1984 Επεξεργασία
Οι πρώτες προεδρικές εκλογές διεξήχθησαν στις 31 Αυγούστου 1984 με προσέλευση 98,3%. Πρόεδρος χωρίς αντίπαλο εξελέγη (με ποσοστό 99,6%) ο από το 1976 πρόεδρος, Ζαν Μπατίστ Μπαγκαζά.[1]
1993 Επεξεργασία
Στις πρώτες πολυκομματικές εκλογές στην ιστορία της χώρας, που διεξήχθησαν (με προσέλευση 97,3%) την 1η Ιουνίου 1993, αναδείχθηκε νικητής ο Μελχιόρ Νταντάγιε (Μέτωπο για τη Δημοκρατία στο Μπουρούντι επικρατώντας με ποσοστό 65,6% των ψήφων έναντι 32,8 για τον μέχρι τότε αρχηγό κράτους, Πιέρ Μπουγιόγια.[2] Τον Ιούλιο της ίδιας χρονιάς ο Νταντάγιε ορκίστηκε ως ο πρώτος πρόεδρος της χώρας από τη φυλή Χούτου.
2005 Επεξεργασία
Ο μοναδικός υποψήφιος Πιερ Νκουρουνζίζα από το Εθνικό Συμβούλιο για την Άμυνα της Δημοκρατίας – Δυνάμεις για την Άμυνα της Δημοκρατίας (CNDD–FDD), εξελέγη πρόεδρος με ψήφους 151–9 (ποσοστό 94,4%).[3] Η ορκωμοσία του έγινε στις 26 Αυγούστου 2005.[4] Η συμμετοχή διαμορφώθηκε στο 99,4%.
2010 Επεξεργασία
Σε αντίθεση με τις εκλογές του 2005, σε εκείνες του 2010 ο πρόεδρος εξελέγη από τον λαό και όχι από το Κοινοβούλιο. Έπειτα από τον εμφύλιο πόλεμο μεταξύ των Τούτσι και Χούτου (παρόμοιο με εκείνο της Ρουάντα), οι Εθνικές Δυνάμεις Απελευθέρωσης (FNL) έγιναν νόμιμο πολιτικό κόμμα και φερόντουσαν να είναι η πιο ανταγωνιστική αντιπολίτευση για τον πρόεδρο Νκουρουνζίζα. Ωστόσο, έπειτα από εκστρατεία τρομοκράτησης κατά τις παραμονές των εκλογών και καταγγελίες για νοθεία στις τοπικές εκλογές που προηγήθηκαν, όλοι οι άλλοι υποψήφιοι αποσύρθηκαν από την κούρσα των εκλογών αφήνοντας μοναδικό υποψήφιο τον Νκουρουνζίζα.[5] Την 1η Ιουνίου 2010, αποσύρθηκαν από τις εκλογές πέντε υποψήφιοι της αντιπολίτευσης ανάμεσα στους οποίους και ο Αγκάθον Ρουασά, καταγγέλλοντας κυβερνητικές ενέργειες για νοθεία.[6] Από την αποχώρηση της αντιπολίτευσης μέχρι και την ημέρα των εκλογών σκοτώθηκαν συνολικά 8 άτομα σε εκλογική βία (κυρίως από εκρήξεις χειροβομβίδων) και περισσότερα από 60 τραυματίστηκαν. Υπεύθυνη για τα επεισόδια θεωρήθηκε η αντιπολίτευση, με αποτέλεσμα τη σύλληψη 6 μελών της και να εξαναγκαστεί να κρύβεται ο Ρουασά[7]. Συνακόλουθα, πρόεδρος επανεξελέγη ο Νκουρουνζίζα, ως μοναδικός υποψήφιος, με ποσοστό 91,62%.
| Κόμμα | Υποψήφιος | Ψήφοι | Ποσοστό |
|---|---|---|---|
| Εθνικό Συμβούλιο για την Άμυνα της Δημοκρατίας – Δυνάμεις για την Άμυνα της Δημοκρατίας (CNDD-FDD) | Υπέρ του Πιερ Νκουρουνζίζα | 2.479.483 | 91,62% |
| Κατά | 226.919 | 8,38% | |
| Έγκυρα ψηφοδέλτια | 2.706.402 | 98,93% | |
| Άκυρα ή λευκά ψηφοδέλτια | 29.356 | 1,07% | |
| Σύνολο (συμμετοχή: 76,98%) | 2.735.758 | 100,00% | |
| Εκλογείς | 3.553.372 | ||
| Πηγή: People's Daily Online | |||
2015 Επεξεργασία
Ο Πιερ Νκουρουνζίζα εξελέγη για 3η θητεία στις προεδρικές εκλογές του Ιουλίου του 2015, με ποσοστό γύρω στο 70%.
Βουλευτικές εκλογές Επεξεργασία
2020 Επεξεργασία
Έμμεσες εκλογές 1957 και 1961 Επεξεργασία
Έμμεσες βουλευτικές εκλογές στο Μπουρούντι διεξήχθησαν το 1954 και το 1957.[8]
1961 Επεξεργασία
Στις βουλευτικές εκλογές στη χώρα, που διενεργήθηκαν στις 8 Σεπτεμβρίου 1961 προκειμένου να εγκατασταθεί μια κυβέρνηση έπειτα από την ανεξαρτησία το 1962, η Ένωση για την Εθνική Πρόοδο κέρδισε πάνω από το 80% των ψήφων και 58 από τις συνολικά 64 έδρες της Εθνοσυνέλευσης.[9] Η προσέλευση ήταν 75,39%.
1965 Επεξεργασία
Στις πρώτες βουλευτικές εκλογές μετά την ανεξαρτησία, στις 10 Μαΐου 1965, εξελέγησαν τα 33 μέλη της Εθνοσυνέλευσης, με τις έδρες να μειώνονται από 64 το 1961 σε 33. Το κυβερνών κόμμα Ένωση για την Εθνική Πρόοδο κέρδισε τη νίκη.[1] Παράλληλα έγιναν εκλογές για Γερουσία και εξελέγησαν 16 γερουσιαστές, από τους οποίους οι 8 εξελέγησαν από τα μέλη της εθνοσυνέλευσης, τα 4 διορίστηκαν από τον βασιλιά και άλλα 4 εξελέγησαν από τους 8 εκλεγέντες.
1982 Επεξεργασία
Οι επόμενες εκλογές για βουλή διεξήχθησαν στις 22 Οκτωβρίου 1982, με πληροφορίες να αναφέρουν προσέλευση 95%. Καθώς η χώρα μεταβλήθηκε σε μονοκομματική δημοκρατία, όλοι οι υποψήφιοι ανήκαν στην Ένωση για την Εθνική Πρόοδο, μοναδικό νόμιμο πολιτικό κόμμα την περίοδο εκείνη. Εξελέγησαν 52 βουλευτές και άλλοι 13 διορίστηκαν από τον πρόεδρο Ζαν-Μπατίστ Μπαγκαζά.[10]
1993 Επεξεργασία
Στις πρώτες πολυκομματικές βουλευτικές εκλογές από το 1965, που έγιναν στις 29 Ιουνίου 1993, το Μέτωπο για τη Δημοκρατία στο Μπουρούντι κέρδισε τις 65 από τις συνολικά 81 έδρες της εθνοσυνέλευσης, με προσέλευση 91,4%.[11]
2005 Επεξεργασία
Στις 4 Ιουλίου 2005 διενεργήθηκαν βουλευτικές εκλογές με προσέλευση 77,2%. Το κυβερνών Εθνικό Συμβούλιο για την Άμυνα της Δημοκρατίας - Δυνάμεις για την Άμυνα της Δημοκρατίας αναδείχθηκε νικητής των εκλογών, κερδίζοντας 64 έδρες από τις συνολικά 118 στην Εθνοσυνέλευση και 32 από τις συνολικά 49 στη Γερουσία.[12]
2010 Επεξεργασία
Βουλευτικές εκλογές διεξήχθησαν στις 23 Ιουλίου 2010 και όπως συνέβη και στις προεδρικές, η Αντιπολίτευση δεν έλαβε μέρος[13]. Στις εκλογές για Γερουσία, που διεξήχθησαν στις 28 Ιουλίου 2010 το κυβερνών Εθνικό Συμβούλιο για την Άμυνα της Δημοκρατίας - Δυνάμεις για την Άμυνα της Δημοκρατίας κέρδισε 32 έδρες, ενώ 2 έδρες κέρδισε η Ένωση για Εθνική Πρόοδο.[14]
2015 Επεξεργασία
Βουλευτικές εκλογές διεξήχθησαν στις 29 Ιουνίου 2015.
Δημοψηφίσματα Επεξεργασία
Όλα τα δημοψηφίσματα που έχουν διεξαχθεί στη χώρα οδήγησαν σε αλλαγή του συντάγματος. Τον Μάιο του 2018 θα διεξαχθεί δημοψήφισμα προκειμένου να αναθεωρηθεί το σύνταγμα και να μπορεί να παραμείνει ο πρόεδρος της χώρας ως το 2034.[15]
1981 Επεξεργασία
Το πρώτο δημοψήφισμα στην ιστορία της χώρας διεξήχθη στις 18 Νοεμβρίου 1981 με 94% συμμετοχή και είχε ως αποτέλεσμα την έγκριση του συντάγματος με ποσοστό 99,2%. Με το σύνταγμα εκείνο θεσμοθετήθηκαν η σύσταση εθνοσυνέλευσης με ένα σώμα και το Μπουρούντι έγινε μονοκομματικό καθεστώς.[1]
1991 Επεξεργασία
Στις 9 Φεβρουαρίου 1991 εγκρίθηκε το Καταστατικό της Εθνικής Ενότητας, με το οποίο καταργήθηκαν οι εθνοφυλετικοί διαχωρισμοί στη χώρα. Η συμμετοχή στο δημοψήφισμα ήταν 96% και το ποσοστό του "ναι" άγγιξε το 90%.[1]
1992 Επεξεργασία
Στις 9 Μαρτίου 1992 εγκρίθηκε με 90% η σχεδίαση νέου συντάγματος. Η προσέλευση ήταν 97%. Με το σύνταγμα του 1992 η χώρα έγινε Προεδρική Δημοκρατία και η θητεία του Προέδρου ορίστηκε σε 5 έτη.[1]
2005 Επεξεργασία
Με ποσοστό 92% των ψήφων εγκρίθηκε το νέο σύνταγμα στο δημοψήφισμα που έγινε στις 28 Φεβρουαρίου 2005, με ποσοστό συμμετοχής 92,4%.[1]
2018 Επεξεργασία
Στο δημοψήφισμα που έγινε στις 17 Μαΐου 2018 τέθηκαν προς έγκριση προτάσεις για αλλαγές στο σύνταγμα της χώρας. Ποσοστό άνω του 70% των ψηφοφόρων ενέκριναν τις προτεινόμενες αλλαγές.
Παραπομπές Επεξεργασία
- ↑ 1,0 1,1 1,2 1,3 1,4 1,5 Elections in Burundi African Elections Database
- ↑ «Burundi: 2005 Presidential election results». EISA. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 9 Ιανουαρίου 2015.
- ↑ Burundi Announces Presidential Election Results IFES
- ↑ 43. Burundi (1962-present) University of Central Arkansas
- ↑ «Burundi set for one-name vote – Africa». Al Jazeera English. 28 Ιουνίου 2010. Ανακτήθηκε στις 7 Απριλίου 2010.
- ↑ «Burundi opposition candidates to boycott presidential poll». Reuters. Ανακτήθηκε στις 4 Ιουλίου 2010.
- ↑ «Violence scars Burundi election – Africa». Al Jazeera English. 29 Ιουνίου 2010. Ανακτήθηκε στις 4 Ιουλίου 2010.
- ↑ Dolf Sternberger, Bernhard Vogel, Dieter Nohlen & Klaus Landfried (1978) Die Wahl der Parlamente: Band II: Afrika, Erster Halbband, p572
- ↑ Burundi: 1961 Legislative Assembly election results Αρχειοθετήθηκε 2010-09-02 στο Wayback Machine. EISA
- ↑ IPU
- ↑ Burundi: 1993 National Assembly election results EISA
- ↑ Burundi Sénat (Senate): Elections held in 2005 IPU
- ↑ «Αρχειοθετημένο αντίγραφο». Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 23 Ιανουαρίου 2011. Ανακτήθηκε στις 23 Ιανουαρίου 2011.
- ↑ «Burundian ruling party wins senatorial election with landslide victory». People's Daily On line. 29 Ιουλίου 2010.
- ↑ «Μπουρούντι: Η κυβέρνηση έχρισε τον πρόεδρο «ανώτατο, αιώνιο ηγέτη»». zougla.gr. Ζούγκλα με πληροφορίες από ΑΠΕ-ΜΠΕ. 12 Μαρτίου 2018.