Ελληνική διασπορά στο Καμερούν

Η ελληνική διασπορά στο Καμερούν αριθμεί, περίπου, 300 πρόσωπα[1], τα οποία κατοικούν, κυρίως, εντός της πρωτεύουσας της χώρας, Γιαουντέ. Η συγκεκριμένη πόλη, παράλληλα, αποτελεί έδρα της Ιεράς Μητροπόλεως Καμερούν του Πατριαρχείου Αλεξανδρείας[1].

Ελληνοκαμερουνέζοι
Περιοχές με σημαντικούς πληθυσμούς
Καμερούν300[1]
Γλώσσες
Γαλλικά
Ελληνικά
Τοπικές γλώσσες[2]
Θρησκεία
Ελληνική Ορθόδοξη Εκκλησία
Σχετιζόμενες εθνικές ομάδες
Έλληνες

Ιστορία Επεξεργασία

Η δυναμική της μετανάστευσης των Ελλήνων προς το Καμερούν είναι χωρισμένη σε δύο ξεχωριστές φάσεις[2]. Η πρώτη εξ'αυτών, η οποία και έλαβε χώρα κατά τη διάρκεια της δεκαετίας του 1920, σημαδεύτηκε από την άφιξη Ελλήνων προερχόμενων από τις περιοχές του Πόντου και της Μικράς Ασίας, ενώ η δεύτερη εξ'αυτών, μετά το πέρας του Β΄ Παγκοσμίου Πολέμου, σημαδεύτηκε από τη μετανάστευση ελληνικών πληθυσμών προερχόμενων από τις περιοχές της Ανατολικής Μακεδονίας, της Θράκης και των Δωδεκανήσων. Η πληθυσμιακή παρουσία της ελληνικής κοινότητας ενισχύθηκε περαιτέρω μέσω της μετανάστευσης Αιγυπτιωτών Ελλήνων μετά το 1955, οι οποίοι και προσπαθούσαν να διαφύγουν της πολιτικής κρατικοποιήσεων του Νάσερ[2]. Έως και τα μέσα της δεκαετίας του 1980, το Καμερούν θεωρείτο ως πρότυπο ανάπτυξης στην Αφρική, με αποτέλεσμα την προσέλκυση ακόμη περισσότερων Ελλήνων, των οποίων ο συνολικός αριθμός έφτασε να αγγίζει, περίπου, τις 3.000 υπηκόους κατά το 1970[2]. Ωστόσο, η μετά του 1985 οικονομική κρίση η οποία ακολούθησε, από κοινού με την υποτίμηση του φράγκου CFA το 1994, οδήγησαν στη σταδιακή δημογραφική παρακμή της, με την κοινότητα, κατά τις απαρχές του 21ου αιώνα, να αριθμεί συνολικό πληθυσμό, περίπου, 300 προσώπων, ορισμένα εκ των οποίων κατοικούν εκτός Καμερούν, επιβλέποντας, κατά διαστήματα, τις εμπορικές δραστηριότητές τους εντός των συνόρων της χώρας[2].

Κυριότερα κίνητρα της ελληνικής παρουσίας στην αφρικανική ήπειρο αποτέλεσαν οικονομικά συμφέροντα, όπως, μεταξύ άλλων, το εμπόριο γεωργικών προϊόντων υψηλής απόδοσης, καθώς και η εισαγωγή επεξεργασμένων προϊόντων εντός των κατά τόπους αστικών κέντρων[2]. Η οικονομική δραστηριότητα των Ελλήνων εντός της αφρικανικής ηπείρου, επικεντρωμένη στις φυτείες, στην εξόρυξη και στη δασοκομία, καθώς και στο γενικό εμπόριο, ήταν στενά συνδεδεμένη με την εισαγωγή εισαγωγή ηλεκτρικού εξοπλισμού, υφασμάτων και ειδών παντός είδους. Οι Έλληνες δραστηριοποιούνταν επαγγελματικά ως χονδρέμποροι, χρησιμοποιώντας μεσάζοντες, συνήθως εποχιακούς μετανάστες, με απώτερο σκοπό τη διαπραγμάτευση και αγορά γεωργικών προϊόντων, δημιουργώντας, ως αποτέλεσμα, πολύπλοκα δίκτυα σχέσεων με τον τοπικό πληθυσμό. Παρά το γεγονός πως οι ίδιοι οι Έλληνες επιθυμούσαν φιλικές σχέσεις με τους Καμερουνέζους, ωστόσο, η αντίληψη των τελευταίων προς αυτούς ποίκιλε, με ορισμένους, μάλιστα, εξ'αυτών να τους επιδεικνύουν αντιμετώπιση ανάλογη εκείνης που επεδείκνυαν, επίσης, προς τους Γάλλους αποίκους[2].

Δημογραφία Επεξεργασία

Η ελληνική μετανάστευση προς το Καμερούν είχε σταθερή ροή και συνεχή αύξηση έως και την περίοδο μεταξύ 1961 και 1970. Με σημείο εκκίνησης την περίοδο μεταξύ 1991 και 2000, ο αριθμός των αναχωρήσεων ξεκίνησε να ξεπερνά εκείνον των αφίξεων[2].

Ιστορική εξέλιξη πληθυσμού
Έτος Πληθ.   ±%  
1951 500 —    
1963 1.500 +200.0%
1969 2.500 +66.7%
1978 2.000 −20.0%
1984 2.000 +0.0%
1987 1.300 −35.0%
1993 1.300 +0.0%
1999 500 −61.5%
2002 300 −40.0%

Παραπομπές Επεξεργασία

  1. 1,0 1,1 1,2 «Διμερείς Σχέσεις της Ελλάδος - Καμερούν». Υπουργείο Εξωτερικών. Ανακτήθηκε στις 29 Ιανουαρίου 2024. 
  2. 2,0 2,1 2,2 2,3 2,4 2,5 2,6 2,7 (Γαλλικά) Métaxidès, Nicolas A. (Σεπτέμβριος 2010). «Les Grecs du Cameroun, une diaspora d’entrepreneurs (1950-2007)». Revue européenne des migrations internationales (Université de Poitiers) 26 (2): 169-189. doi:10.4000/remi.5152. ISBN 978-2-911627-55-2. ISSN 0765-0752.