Ελληνικό εμπορικό ναυτικό

Το Ελληνικό Εμπορικό Ναυτικό είναι ο γενικός όρος για τον εμπορικό στόλο της Ελλάδας, ο οποίος ασχολείται με το εμπόριο και τη μεταφορά αγαθών και υπηρεσιών παγκοσμίως. Το ελληνικό εμπορικό ναυτικό αποτελείται από τα εμπορικά πλοία που ανήκουν σε Έλληνες πολίτες. Τα εμπορικά πλοία που ανήκουν σε Έλληνες πολίτες φέρουν είτε την ελληνική σημαία ή μια σημαία ευκαιρίας.

Θυρεός Ελληνικού Εμπορικού Ναυτικού
Η τωρινή Ελληνική σημαία χρησιμοποιείται ως ναυτική σημαία από το 1828.

Το 2023 η Ελλάδα ήταν η δέυτερη μεγαλύτερη πλοιοκτήτρια χώρα του με όρους ολικής χωρητικότητας ενώ παραμένει πρώτη σε χωρητικότητα εκτοπίσματος (dead weight tonnage).[1][2]

Το συνολικό βάρος του ελληνικού εμπορικού ναυτικού εκφρασμένο σε τόνους νεκρού βάρους φτάνει τους 334.649.089 τόνους και υπάρχουν 5.226 ελληνόκτητα πλοία. Η Ελλάδα είναι παραδοσιακά θαλάσσιο έθνος, καθώς το ναυτικό επάγγελμα είναι το παλαιότερο επάγγελμα των Ελλήνων και συνιστά σημαντικό τμήμα της Ελληνικής εμπορικής δραστηριότητας από την αρχαιότητα. Σήμερα είναι ο δεύτερος μεγαλύτερος τομέας της ελληνικής οικονομίας μετά τον τουρισμό. Τα ελληνόκτητα εμπορικά πλοία φέρουν διάφορες σημαίες. Ωστόσο μερικοί Έλληνες εφοπλιστές σταδιακά επαναφέρουν την Ελληνική σημαία στα πλοία μετά τις αλλαγές στο νομοθετικό πλαίσιο που διέπει τις δραστηριότητες τους και την βελτίωση των υποδομών.

Ιστορία Επεξεργασία

Παραδοσιακά, η Ελλάδα είναι ναυτιλιακό κράτος. Το ναυτιλιακό επάγγελμα είναι το παλαιότερο επάγγελμα των Ελλήνων. Η ναυτιλία συνιστά βασικό στοιχείο της ελληνικής οικονομικής δραστηριότητας από την αρχαιότητα.[3] Οι Έλληνες συνέχισαν να συμμετέχουν και να παίζουν σημαντικό ρόλο στη διεθνή ναυσιπλοΐα κατά τη διάρκεια της Βυζαντινής και της Οθωμανικής περιόδου. Κατά την Οθωμανική περίοδο τα ελληνόκτητα πλοία ήταν συχνό θέαμα στα λιμάνια της Ανατολικής Μεσογείου.

Μετά την Επανάσταση του 1821 και κατά την δεκαετία του 1860, μερικές επιχειρήσεις που ασχολούνταν με την ναυτιλία έπαυσαν να λειτουργούν.[4] Ωστόσο συνέχισαν να δίνουν επιχορηγήσεις. Για παράδειγμα η Εθνική Βιβλιοθήκη της Ελλάδος, όπως και άλλοι θεσμοί και ιδρύματα που είναι σημαντικά για την Ελλάδα, χρηματοδοτήθηκαν από εφοπλιστές.

Κατά τη διάρκεια του Δευτέρου Παγκοσμίου Πολέμου οι Ελληνικές ναυτιλιακές επιχειρήσεις λειτουργούσαν σε περιοχές που έλεγχαν οι Σύμμαχοι. Επίσης, τοποθέτησαν τους στόλους τους υπό τον έλεγχο του βρετανικού εμπορικού ναυτικού.

Αριθμοί Επεξεργασία

Το 2023 ο ελληνικός στόλος αποτελούσε[5]:

  • Το 31,27% του παγκόσμιου στόλου πετρελαιοφόρων
  • Το 25,32% του παγκόσμιου στόλου μεταφοράς χύδην ξηρού φορτίου
  • Το 22,65% του παγκόσμιου στόλου μεταφοράς Υγροποιημένου Φυσικού Αερίου (LNG)
  • Το 15,79% του παγκόσμιου στόλου μεταφοράς χημικών και προϊόντων πετρελαίου
  • Το 11,46% του παγκόσμιου στόλου μεταφοράς υγραερίου (LPG)
  • Το 8,92% του παγκόσμιου στόλου μεταφοράς εμπορευματοκιβωτίων

Παραπομπές Επεξεργασία

  1. Willmington, Rob. «China overtakes Greece to become largest shipowning nation». Ανακτήθηκε στις 23 Μαρτίου 2024. 
  2. Αθανασίου, Σάββας. «Ο κινεζικός στόλος για πρώτη φορά πέρασε πρώτος σε gross tonnage, αλλά η Ελλάδα παραμένει πρώτη σε dwt». Newmoney. 
  3. Polemis, Spyros M. «The History of Greek Shipping». Greece.org. Ανακτήθηκε στις 9 Απριλίου 2007. 
  4. Depredations: Overend, Gurney & Co and the Greek and Oriental Steam Navigation Company, by Stefanos Xenos (1869)
  5. Ετήσια Έκθεση Ένωσης Ελλήνων Εφοπλιστών (PDF). Ένωση Ελλήνων Εφοπλιστών. 2023. σελ. 11.