Η επαρχία Ολυμπίας ήταν μία από τις δύο επαρχίες του νομού Ηλείας. Έδρα της ήταν αρχικά η Παρρασία (Φανάρι)[1] και αργότερα η Ανδρίτσαινα. Καταλάμβανε το νότιο τμήμα του νομού και συνόρευε με τις επαρχίες Ηλείας στα βόρεια με τον νομό Αρκαδίας στα ανατολικά και με τον νομό Μεσσηνίας στα νότια.

Η επαρχία Ολυμπίας

Διοικητικές μεταβολές Επεξεργασία

Δημιουργήθηκε αρχικά από τον κυβερνήτη Ιωάννη Καποδίστρια με το Ι' ψήφισμα της 13ης Απριλίου 1828 σαν μία από τις τέσσερις επαρχίες του Τμήματος Αρκαδίας και με την ονομασία Επαρχία Φαναρίου[2].

Με την διοικητική διαίρεση του 1833 μετονομάστηκε σε Επαρχία Ολυμπίας ως μία από τις έξι επαρχίες του νομού Μεσσηνίας[3]. Καταργήθηκε στην συνέχεια με την διοικητική διαίρεση του 1836 η οποία κατήργησε προσωρινά το νομαρχιακό σύστημα και επανασυστάθηκε το 1848. Με την διοικητική διαίρεση του 1899 αποτέλεσε μαζί με την επαρχία Τριφυλίας τον νεοσύστατο νομό Τριφυλίας[4]. Ο νομός Τριφυλίας καταργήθηκε το 1909 και η επαρχία μαζί με την επαρχία Ολυμπίας συνενώθηκε πάλι με την Μεσσηνία. Το 1939, με τον Αναγκαστικό Νόμο 1937/1939 (ΦΕΚ 355/Α΄/2-9-1939 και 395/Α΄/18-9-1939), εντάχθηκε στον νομό Ηλείας[5], με την εξαίρεση 8 κοινοτήτων της που αποσπάστηκαν και υπήχθησαν στην επαρχία Τριφυλίας. Η επαρχία Ολυμπίας παρέμεινε στον νομό Ηλείας μέχρι την κατάργησή της το 1997 με το σχέδιο Καποδίστριας. Με το σχέδιο Καλλικράτης που ακολούθησε το σχέδιο Καποδίστρια δημιουργήθηκαν στην περιοχή οι δήμοι Ανδρίτσαινας και Ζαχάρως. Ο δήμος Βώλακος αν και γεωγραφικά ανήκε στην επαρχία Ολυμπίας υπάχθηκε στο Δήμο Πύργου που ανήκε στην επαρχία Ηλείας.

Παραπομπές Επεξεργασία