Ευρωπαϊκό Πρωτάθλημα Ποδοσφαίρου Κ-21

Το Ευρωπαϊκό Πρωτάθλημα Ποδοσφαίρου Ελπίδων είναι μια ποδοσφαιρική διοργάνωση της UEFA που διοργανώνεται κάθε δύο χρόνια.

Με τη σημερινή της μορφή, η διοργάνωση χρονολογείται από το 1978. Πριν από αυτήν υπήρχε το Κύπελλο Θριάμβου για τους ποδοσφαιριστές ηλικίας κάτω των 23 ετών (Κ-23), το οποίο διεξαγόταν από το 1967 ως το 1970. Το όριο ηλικίας μειώθηκε στα 21 (Κ-21) για το πρωτάθλημα του 1978 και έκτοτε παραμένει το ίδιο.

Από το 1992, η διοργάνωση λειτουργεί επίσης και ως προκριματικά της UEFA για τους Ολυμπιακούς Αγώνες.

Σε διεθνές επίπεδο, η FIFA δε διοργανώνει Παγκόσμιο Πρωτάθλημα Ελπίδων στην ηλικία κάτω των 21 ετών. Αντί αυτού, η Διεθνής Ποδοσφαιρική Ομοσπονδία διοργανώνει κάθε δύο χρόνια Παγκόσμιο Πρωτάθλημα κάτω των 20 ετών.

2013 Επεξεργασία

Στη διοργάνωση του 2013 τον τίτλο κατέκτησε για 4η φορά η Ισπανία. Στον τελικό που διεξήχθη στο Ισραήλ, στις 18 Ιουνίου, κέρδισε την Ιταλία με 4–2 και αναδείχθηκε πρωταθλήτρια Ευρώπης.^[1]

2015 Επεξεργασία

Στην επόμενη διοργάνωση, το 2015, η Σουηδία αναδείχθηκε πρωταθλήτρια κερδίζοντας την Πορτογαλία στα πέναλτι.^[2]

2017 Επεξεργασία

Η Γερμανία κατέκτησε τον τίτλο για δεύτερη φορά επικρατώντας με 1–0 της Ισπανίας το 2017 στον τελικό που έγινε στις 30 Ιουνίου^[3], στην οποία διοργάνωση υπήρξε και αύξηση των ομάδων στα τελικά από 8 σε 12.

2019 Επεξεργασία

Ο τελικός του 2019 ήταν αγώνας επανάληψη του προηγούμενου τελικού, όπου αυτήν τη φορά η Ισπανία κατέκτησε τον τίτλο επικρατώντας εύκολα με 2–1 της Γερμανίας, ισοφαρίζοντας έτσι το ρεκόρ των 5 κατακτήσεων της Ιταλίας, και τη Γερμανία να αποτυγχάνει να υπερασπιστεί τον τίτλο της.^[4]

2021 Επεξεργασία

Στον τελικό του 2021, στην οποία διοργάνωση υπήρξε και αύξηση των ομάδων στα τελικά από 12 σε 16, οι φιναλίστ ήταν η Γερμανία και η Πορτογαλία, με τη Γερμανία να νικάει 1–0, με ένα τέρμα στο 49ο λεπτό, φτάνοντας έτσι αισίως στις 3 κατακτήσεις συνολικά, που τη φέρνουν μόνη τρίτη σε κατακτήσεις, ξεπερνώντας τις Αγγλία, Ολλανδία και ΕΣΣΔ (2 κατακτήσεις), και με τον νυν προπονητή της, Στέφαν Κουντζ, να έχει κάνει 2/3 νίκες στους τρεις τελευταίους τελικούς της διοργάνωσης.^[5]

Νικητές Επεξεργασία

Κύπελλο Θριάμβου (Κ-23) Επεξεργασία

Ο αντίπαλος επιλεγόταν τυχαία και γρήγορα η μορφή αυτή της διοργάνωσης αντικαταστάθηκε από άλλη, εναρμονισμένη με τους κανόνες του ποδοσφαίρου.

Ημερομηνία	Νικητές	Ηττημένοι	Τόπος διεξαγωγής τελικού
Ιούνιος 1967	Βουλγαρία	Ανατολική Γερμανία	Στάρα Ζαγόρα, Βουλγαρία
Σεπτέμβριος 1967	Βουλγαρία	Φινλανδία	Μπουργκάς, Βουλγαρία
Νοέμβριος 1967	Βουλγαρία	Τσεχοσλοβακία	Πλέβεν, Βουλγαρία
Απρίλιος 1968	Βουλγαρία	Ολλανδία	Σόφια, Βουλγαρία
Οκτώβριος 1968	Γιουγκοσλαβία	Βουλγαρία	Ρούσε, Βουλγαρία
Ιούνιος 1969	Γιουγκοσλαβία	Ισπανία	Νόβι Σαντ, Γιουγκοσλαβία
Νοέμβριος 1969	Γιουγκοσλαβία	Σουηδία	Ζρενιάνιν, Γιουγκοσλαβία
Μάρτιος 1970	Γιουγκοσλαβία	Ελλάδα	Αθήνα, Ελλάδα

Πρωταθλητές Κ-23 Επεξεργασία

Έγιναν 3 τέτοια πρωταθλήματα.

Παρατίθενται κατά σειρά η διοργάνωση, η νικήτρια χώρα και η φιναλίστ.

1970–1972	Τσεχοσλοβακία	Σοβιετική Ένωση
1972–1974	Ουγγαρία	Ανατολική Γερμανία
1974–1976	Σοβιετική Ένωση	Ουγγαρία

Πρωταθλητές Κ-21 και φιναλίστ ^[6] Επεξεργασία

Διοργάνωση	Νικητές	Σκορ	Φιναλίστ	Διοργανωτές
1976–1978	Γιουγκοσλαβία	1–0 / 4–4 5–4 (Συνολικά)	Ανατολική Γερμανία
1978–1980	Σοβιετική Ένωση	0–0 / 1–0 1–0 (Συνολικά)	Ανατολική Γερμανία
1980–1982	Αγγλία	3–1 / 2–3 5–4 (Συνολικά)	Δυτική Γερμανία
1982–1984	Αγγλία	1–0 / 2–0 3–0 (Συνολικά)	Ισπανία
1984–1986	Ισπανία	1–2 / 2–1 3–3 (Συνολικά) (3–0 πέναλτι)	Ιταλία
1986–1988	Γαλλία	0–0 / 3–0 3–0 (Συνολικά)	Ελλάδα
1988–1990	Σοβιετική Ένωση	4–2 / 3–1 7–3 (Συνολικά)	Γιουγκοσλαβία
1990–1992	Ιταλία	2–0 / 0–1 2–1 (Συνολικά)	Σουηδία
1992–1994	Ιταλία	1–0 (παράταση)	Πορτογαλία	Γαλλία
1994–1996	Ιταλία	1–1 (4–2 πέναλτι)	Ισπανία	Ισπανία
1996–1998	Ισπανία	1–0	Ελλάδα	Ρουμανία
1998–2000	Ιταλία	2–1	Τσεχία	Σλοβακία
2000–2002	Τσεχία	0–0 (3–1 πέναλτι)	Γαλλία	Ελβετία
2002–2004	Ιταλία	3–0	Σερβία και Μαυροβούνιο	Γερμανία
2004–2006	Ολλανδία	3–0	Ουκρανία	Πορτογαλία
2006–2007	Ολλανδία	4–1	Σερβία	Ολλανδία
2007–2009	Γερμανία	4–0	Αγγλία	Σουηδία
2009–2011	Ισπανία	2–0	Ελβετία	Δανία
2011–2013	Ισπανία	4–2	Ιταλία	Ισραήλ
2013–2015	Σουηδία	0–0 (4–3 πέναλτι)	Πορτογαλία	Τσεχία
2015–2017	Γερμανία	1–0	Ισπανία	Πολωνία
2017–2019	Ισπανία	2–1	Γερμανία	Ιταλία
2019–2021	Γερμανία	1–0	Πορτογαλία	Ουγγαρία Σλοβενία
2021–2023	Αγγλία	1–0	Ισπανία	Ρουμανία Γεωργία

Πρωτάθλημα Κ-21 - Νικητές ανά χώρα Επεξεργασία

Δείτε επίσης Επεξεργασία

Εξωτερικοί σύνδεσμοι Επεξεργασία

Rec.Sport.Soccer Statistics Foundation (RSSSF) Πλήρης καταγραφή των διοργανώσεων, συμπεριλαμβανομένων και των πρωταθλημάτων Κ-23.
Το Ευρωπαϊκό Πρωτάθλημα Ελπίδων της UEFA στο UEFA.com

Παραπομπές Επεξεργασία

↑ «Report». UEFA (στα Αγγλικά). 18 Ιουνίου 2013. Ανακτήθηκε στις 18 Ιουνίου 2013.
↑ «2015 Under-21 EURO: Spot-on Sweden make history». UEFA.com (στα Αγγλικά). Ανακτήθηκε στις 1 Ιουνίου 2021.
↑ «2017 Under-21 EURO: Germany claim second title». UEFA.com (στα Αγγλικά). Ανακτήθηκε στις 1 Ιουνίου 2021.
↑ «2019 Under-21 EURO: Spain become five-time champions». UEFA.com (στα Αγγλικά). Ανακτήθηκε στις 1 Ιουνίου 2021.
↑ «Highlights, report: Germany beat Portugal for third U21 EURO title». UEFA.com (στα Αγγλικά). 6 Ιουνίου 2021. Ανακτήθηκε στις 9 Ιουνίου 2021.
↑ «UEFA European Under-21 Championship: full history». UEFA (στα Αγγλικά). Ανακτήθηκε στις 1 Ιουνίου 2021.

[1] «Report». UEFA (στα Αγγλικά). 18 Ιουνίου 2013. Ανακτήθηκε στις 18 Ιουνίου 2013.

[2] «2015 Under-21 EURO: Spot-on Sweden make history». UEFA.com (στα Αγγλικά). Ανακτήθηκε στις 1 Ιουνίου 2021.

[3] «2017 Under-21 EURO: Germany claim second title». UEFA.com (στα Αγγλικά). Ανακτήθηκε στις 1 Ιουνίου 2021.

[4] «2019 Under-21 EURO: Spain become five-time champions». UEFA.com (στα Αγγλικά). Ανακτήθηκε στις 1 Ιουνίου 2021.

[5] «Highlights, report: Germany beat Portugal for third U21 EURO title». UEFA.com (στα Αγγλικά). 6 Ιουνίου 2021. Ανακτήθηκε στις 9 Ιουνίου 2021.

[History-6] «UEFA European Under-21 Championship: full history». UEFA (στα Αγγλικά). Ανακτήθηκε στις 1 Ιουνίου 2021.

[1]

[2]

[3]

[4]

[5]

[6]