Ζακ Μορίς Κουβ ντε Μιρβίλ

Ο Ζακ Μορίς Κουβ ντε Μιρβίλ (Jacques-Maurice Couve de Murville, 24 Ιανουαρίου 1907 - 24 Δεκεμβρίου 1999) ήταν Γάλλος πολιτικός.

Ζακ Μορίς Κουβ ντε Μιρβίλ
Γενικές πληροφορίες
Όνομα στη
μητρική γλώσσα
Maurice Couve de Murville (Γαλλικά)
Γέννηση24  Ιανουαρίου 1907[1][2][3]
Ρενς[4]
Θάνατος24  Δεκεμβρίου 1999[1][2][3]
7ο δημοτικό διαμέρισμα του Παρισιού
Τόπος ταφήςΚοιμητήριο του Μονπαρνάς
Χώρα πολιτογράφησηςΓαλλία
Εκπαίδευση και γλώσσες
Μητρική γλώσσαΓαλλικά
Ομιλούμενες γλώσσεςΓαλλικά[3]
ΣπουδέςΝομική Σχολή Παρισιού
Λύκειο Λουί-λε-Γκραν
Ινστιτούτο Πολιτικών Επιστημών του Παρισιού
Λύκειο Καρνώ
Πληροφορίες ασχολίας
Ιδιότηταπολιτικός[5]
διπλωμάτης
πρέσβης
δημόσιος υπάλληλος
ΕργοδότηςInspection générale des finances
Πολιτική τοποθέτηση
Πολιτικό κόμμα/ΚίνημαΣυσπείρωση για τη Δημοκρατία, Ένωση Δημοκρατών για τη Δημοκρατία και Ένωση για τη Νέα Δημοκρατία
Οικογένεια
ΣύζυγοςVéra Fabre
ΣυγγενείςMaurice Noël Léon Couve de Murville (πρωτοξάδερφος)
Αξιώματα και βραβεύσεις
Αξίωμαμέλος της Γαλλικής Εθνοσυνέλευσης (Ιουλίου 1968 – Αύγουστος 1968, 6η Εκλογική Περιφέρεια Παρισιού μεταξύ 1967 και 1986)
μέλος της Γερουσίας της Γαλλίας[5]
πρέσβης της Γαλλίας στις Ηνωμένες Πολιτείες (1954–1956)
Πρωθυπουργός της Γαλλίας (1968–1969)
πρέσβης της Γαλλίας στην Αίγυπτο (1950–1954)
πρέσβης της Γαλλίας στην Δυτική Γερμανία (1956–1958)
μέλος της Γαλλικής Εθνοσυνέλευσης (1973–1978, 6η Εκλογική Περιφέρεια Παρισιού μεταξύ 1967 και 1986)
μέλος της Γαλλικής Εθνοσυνέλευσης (1978–1981, 6η Εκλογική Περιφέρεια Παρισιού μεταξύ 1967 και 1986)
μέλος της Γαλλικής Εθνοσυνέλευσης (1981–1986, 6η Εκλογική Περιφέρεια Παρισιού μεταξύ 1967 και 1986)
Υπουργός Εξωτερικών και Διεθνούς Ανάπτυξης της Γαλλίας (1967–1968)
πρέσβης
πρόεδρος (d:Q2867254)
Υπουργός Εξωτερικών και Διεθνούς Ανάπτυξης της Γαλλίας (1966–1967)
Υπουργός Εξωτερικών και Διεθνούς Ανάπτυξης της Γαλλίας (1962–1966)
Υπουργός Εξωτερικών και Διεθνούς Ανάπτυξης της Γαλλίας (Απριλίου 1962 – Νοέμβριος 1962)
Υπουργός Εξωτερικών και Διεθνούς Ανάπτυξης της Γαλλίας (1959–1962)
Υπουργός Εξωτερικών και Διεθνούς Ανάπτυξης της Γαλλίας (1958–1959)
Υπουργός Οικονομίας, Οικονομικών και Βιομηχανίας (Μαΐου 1968 – Ιουλίου 1968)
ΒραβεύσειςΜέγας Αξιωματικός της Λεγεώνας της Τιμής
Τάγμα Φρανσίσκ
Βαυαρικό Τάγμα Αξίας
Μεγαλόσταυρος του Τάγματος της Ισαβέλλας της Καθολικής
Μεγαλόσταυρος του Τάγματος του Βισάμ Ελ Αλαουίτ
Τάγμα του Ισημερινού Αστέρα
Μεγάλος Ταξιάρχης του Εθνικού Τάγματος του Λέοντος της Σενεγάλης
Commander of the Order of the Star of Romania
Μεγαλόσταυρος του Τάγματος του Πρίγκηπα Ενρίκε[6]
γενικός διαγωνισμός (1922)
Grand Officer of the National Order of Benin
Μεγαλόσταυρος του Τάγματος της Αναγέννησης της Πολωνίας[7]
Υπογραφή
Commons page Σχετικά πολυμέσα

Βιογραφικό Επεξεργασία

Γεννήθηκε στη Ρενς στις 24 Ιανουαρίου 1907, σε μια οικογένεια εύπορων Προτεσταντών. Σπούδασε νομικά, λογοτεχνία και Πολιτικές Επιστήμες στο Παρίσι. Μπήκε στο Σώμα Οικονομικών Επιθεωρητών το 1930. Το 1940 έγινε διευθυντής του τμήματος διεθνών οικονομικών, στο Υπουργείο Οικονομικών. Εργάστηκε για την κυβέρνηση του Βισύ των Πεταίν και Λαβάλ (Σεπτέμβριος 1940), έχοντας την ευθύνη των οικονομικών συναλλαγών με τους Γερμανούς. Υπήρξε μέλος της γαλλικής αντιπροσωπείας στην επιτροπή της ανακωχής με τους Γερμανούς, που συνήλθε στο Βιζμπάντεν. Με διπλωματικό διαβατήριο πήγε στην Ισπανία, απ' όπου πέρασε στην Αλγερία, όπου συνδέθηκε με τον στρατηγό Ανρί Ζιρό και έγινε επίτροπος των Οικονομικών στην κυβέρνηση των Ελεύθερων Γάλλων υπό τον στρατηγό Ντε Γκολ (1943).

Με το τέλος του πολέμου έγινε γενικός διευθυντής Πολιτικών Υποθέσεων του Υπουργείου Εξωτερικών (1945-1950). Είχε σημαντικό ρόλο στις διαπραγματεύσεις για το μεταπολεμικό στάτους στην Ευρώπη. Τοποθετήθηκε πρεσβευτής της Γαλλίας στην Αίγυπτο (1950-1954), στο NATO (1954-1955), στις Ηνωμένες Πολιτείες (1955-1956) και στη Δυτική Γερμανία (1956-1958). Όταν, το 1958, ο Ντε Γκολ έγινε πρόεδρος της Γαλλικής Δημοκρατίας, διόρισε τον Κουβ ντε Μιρβίλ υπουργό Εξωτερικών. Στη θέση αυτή παρέμεινε από την 1 Ιουνίου 1958 έως την 31 Μαΐου 1968. Ικανότατος διεκπεραιωτής της πολιτικής του στρατηγού, επί της υπουργίας του υπογράφτηκε συνθήκη φιλίας με τη Δυτική Γερμανία, το Παρίσι συνήψε διπλωματικές σχέσεις με την Κίνα και κράτησε μια πιο ισορροπημένη θέση μεταξύ Ανατολής και Δύσης. Επιπλέον ήταν από τους πρωταγωνιστές της γαλλικής προσπάθειας να μείνει η Βρετανία εκτός της Ευρωπαϊκής Οικονομικής Κοινότητας. Το 1963 συνόδευσε τον ντε Γκολ στην επίσημη επίσκεψή του στην Ελλάδα. Από το Κε ντ' Ορσέ μετατέθηκε στο Υπουργείο Οικονομικών, όπου παρέμεινε την περίοδο 31 Μαΐου 1968 έως 10 Ιουλίου 1968. Επόμενο βήμα, το κορυφαίο της πολιτικής του καριέρας, η είσοδος στο Μέγαρο Ματινιόν. Στις 10 Ιουλίου 1968 έγινε πρωθυπουργός της Γαλλίας, διαδεχόμενος τον Ζωρζ Πομπιντού. Έμεινε στη θέση αυτή μέχρι τις 16 Ιουνίου 1969. Όσον αφορά στην ήττα του Ντε Γκολ, στο δημοψήφισμα του 1969, ο Ζωρζ Πομπιντού επιρρίπτει στα απομνημονεύματά του ευθύνες στον Κουβ ντε Μιρβίλ, επειδή δεν βοήθηκε στο κυβερνητικό πρόγραμμα αποκέντρωσης (Βήμα 20/6/1982). Διετέλεσε μέλος της Εθνοσυνέλευσης, ως αντιπρόσωπος του Παρισιού μεταξύ 1973-1986. Την περίοδο 1973-1981 ήταν πρόεδρος της Επιτροπής Εξωτερικών Υποθέσεων της Εθνοσυνέλευσης. Μεταξύ 1986-1995 διετέλεσε γερουσιαστής αντιπρόσωπος του Παρισιού. Όταν το 1976 ξέσπασε ο πόλεμος στο Λίβανο, με πρόταση του Αιγύπτιου προέδρου Σαντάτ, ο τότε πρόεδρος της Γαλλίας Βαλερί Ζισκάρ Ντ' Εστέν τον διόρισε ειδικό απεσταλμένο στο Λίβανο.

Έγραψε τα βιβλία: Une politique étrangère 1958-1969 (1971) και Le Monde en face (1989). Του είχαν απονεμηθεί το L’ordre de la Francisque από το καθεστώς Πεταίν και το παράσημο του ανώτερου ταξιάρχη της Λεγεώνας της Τιμής.

Πέθανε στις 24 Δεκεμβρίου 1999 στο Παρίσι.

Παραπομπές Επεξεργασία

Πηγές Επεξεργασία

  • Encyclopedia Britannica 2009 deluxe edition, λήμμα Jacques Maurice Couve de Murville
  • Το Βήμα, 26/7/1967