Ζαν-Ζυλ Αλασέρ
Ο Ζαν-Ζυλ Αλασέρ (Jean-Jules Allasseur, 13 Ιουνίου[8] 1818 — 23 Μαρτίου 1903) ήταν Γάλλος γλύπτης, μαθητής του φιλέλληνα γλύπτη Πιερ-Ζαν Νταβίντ, του επικαλούμενου ντ' Ανζέ. Μάλιστα το 1858 συνεργάσθηκε με τον Αρμάν Τουσαίν στο να αποκαταστήσει το γλυπτό του Νταβίντ ντ' Ανζέ «La Jeune Grecque», προτού αυτό επιστραφεί στην Ελλάδα[9] το 1866.
| Ζαν-Ζυλ Αλασέρ | |
|---|---|
 «Λευκοθέα», άγαλμα του Ζαν-Ζυλ Αλασέρ στην Cour Carrée του Λούβρου | |
| Γενικές πληροφορίες | |
| Όνομα στη μητρική γλώσσα | Jean-Jules Allasseur (Γαλλικά) |
| Γέννηση | 1 Σεπτεμβρίου 1818[1][2] πρώην 4ο δημοτικό διαμέρισμα του Παρισιού[3] |
| Θάνατος | 23 Μαρτίου 1903[4][5][6] 18ο δημοτικό διαμέρισμα του Παρισιού |
| Τόπος ταφής | Κοιμητήριο της Μονμάρτρης |
| Χώρα πολιτογράφησης | Γαλλία |
| Εκπαίδευση και γλώσσες | |
| Ομιλούμενες γλώσσες | Γαλλικά[7] |
| Σπουδές | Σχολή Καλών Τεχνών του Παρισιού |
| Πληροφορίες ασχολίας | |
| Ιδιότητα | γλύπτης |
| Αξιοσημείωτο έργο | François de Malherbe |
 Σχετικά πολυμέσα | |
Ο Αλασέρ γεννήθηκε στο Παρίσι. Φοίτησε στην École des Beaux-Arts, στο Παρίσι, και στη διάρκεια της μακράς σταδιοδρομίας του δημιούργησε προτομές, μνημειακές αλληγορίες και διακοσμητικά αρχιτεκτονικά στοιχεία για επίσημες παραγγελίες της Δεύτερης Γαλλικής Αυτοκρατορίας. Τιμήθηκε με το παράσημο του ιππότη της Λεγεώνας της Τιμής στις 7 Αυγούστου 1867.
Ο Ζαν-Ζυλ Αλασέρ πέθανε στο Παρίσι σε ηλικία 84 ετών. Η σορός του είναι θαμμένη στο κοιμητήριο της Montmartre (14ο Διαμέρισμα)[10], όπου διατηρούσε το ατελιέ του.[11]
Επιλεγμένα έργα Επεξεργασία
- «Ο Μωυσής σωθείς από τα ύδατα» (La Découverte de Moïse, 1853 και σε μάρμαρο το 1859), το έργο που τον ανέδειξε και τον επέβαλε
- «Φρανσουά ντε Μαλέρμπ» (1853), μία από τις 86 όρθιες μορφές διάσημων Γάλλων στην Cour Napoléon του Εκτόρ Λεφυέλ, στο Παλάτι του Λούβρου.[12]
- Μνημείο του Ζαν Ροτρού σε ορείχαλκο (1866) στο Ντρε, που προσαρμόζει και απλοποιεί τα χαρακτηριστικά της διάσημης προτομής από τον Ζακ Καφιερί για το φουαγιέ της Comédie-Française.
- «Ο Άγιος Ιωσήφ» για τον Σαιν-Ετιέν ντυ Μον, Παρίσι
- «Ο Άγιος Κάρλο Μπορρομέο» (1867) για τον Σαιν-Ετιέν ντυ Μον
- «Ραμώ» (μάρμαρο, 1888) για την Εθνική Ακαδημία Μουσικής. Εκτέθηκε στο «Σαλόν» των Παρισίων του 1888.[13]
- «Ο ψαράς», Μουσείο του Λούβρου
- «Λευκοθέα», Μουσείο του Λούβρου
Παραπομπές Επεξεργασία
- ↑ 1,0 1,1 (Γαλλικά) Βάση δεδομένων Léonore. Υπουργείο Πολιτισμού της Γαλλίας. LH//22/22. Ανακτήθηκε στις 9 Νοεμβρίου 2022.
- ↑ 2,0 2,1 Archives de Paris. archives
.paris .fr /arkotheque /visionneuse /visionneuse .php?arko=YTo2OntzOjQ6ImRhdGUiO3M6MTA6IjIwMjQtMDEtMTAiO3M6MTA6InR5cGVfZm9uZHMiO3M6MTE6ImFya29fc2VyaWVsIjtzOjQ6InJlZjEiO2k6NTtzOjQ6InJlZjIiO2k6MTIxMDY7czoxNjoidmlzaW9ubmV1c2VfaHRtbCI7YjoxO3M6MjE6InZpc2lvbm5ldXNlX2h0bWxfbW9kZSI7czo0OiJwcm9kIjt9 #uielem _move=0%2C0&uielem _islocked=0&uielem _zoom=39&uielem _brightness=0&uielem _contrast=0&uielem _isinverted=0&uielem _rotate=F. Ανακτήθηκε στις 9 Ιανουαρίου 2024. σελ. 59. - ↑ Archives de Paris. archives
.paris .fr /arkotheque /visionneuse /visionneuse .php?arko=YTo2OntzOjQ6ImRhdGUiO3M6MTA6IjIwMjQtMDEtMTAiO3M6MTA6InR5cGVfZm9uZHMiO3M6MTE6ImFya29fc2VyaWVsIjtzOjQ6InJlZjEiO2k6NTtzOjQ6InJlZjIiO2k6MTIxMDY7czoxNjoidmlzaW9ubmV1c2VfaHRtbCI7YjoxO3M6MjE6InZpc2lvbm5ldXNlX2h0bWxfbW9kZSI7czo0OiJwcm9kIjt9 #uielem _move=0%2C0&uielem _islocked=0&uielem _zoom=39&uielem _brightness=0&uielem _contrast=0&uielem _isinverted=0&uielem _rotate=F. Ανακτήθηκε στις 10 Ιανουαρίου 2024. σελ. 59. - ↑ (Γαλλικά) Répertoire des artistes. 391. Ανακτήθηκε στις 9 Οκτωβρίου 2017.
- ↑ «AGORHA» (Γαλλικά) 110052. Ανακτήθηκε στις 9 Οκτωβρίου 2017.
- ↑ Artnet. jean-jules-allasseur. Ανακτήθηκε στις 9 Οκτωβρίου 2017.
- ↑ «Identifiants et Référentiels». (Γαλλικά) IdRef. Agence bibliographique de l'enseignement supérieur. Ανακτήθηκε στις 4 Μαΐου 2020.
- ↑ Dossiers de proposition de Légion d'Honneur, 1852-1870, Παρίσι 2005 (pdf file)
- ↑ Ekaterini Kepetzis: «Bemerkungen zu David d’Angers als Republikaner und Philhellene», σημ. 43 (κείμενο on-line)
- ↑ «Cimitière Montmartre». Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 26 Σεπτεμβρίου 2007. Ανακτήθηκε στις 15 Μαΐου 2020.
- ↑ Dictionnaire des peintres à Montmartre, εκδ. Roussard, Παρίσι 1999
- ↑ «Les 86 statues des hommes illustres» Αρχειοθετήθηκε 2006-11-24 στο Wayback Machine.
- ↑ plate F/21/*7658]
Πηγές Επεξεργασία
- Το λήμμα «Αλλασέρ Ιωάννης-Ιούλιος» στη Νέα Ελληνική Εγκυκλοπαίδεια «Χάρη Πάτση», τόμος 4, σελίδα 385