Η Γέννηση της Αφροδίτης (Μπουγκερώ)
| Το λήμμα δεν περιέχει πηγές ή αυτές που περιέχει δεν επαρκούν. |
Η Γέννηση της Αφροδίτης είναι πίνακας με μυθολογικό θέμα, τον οποίο φιλοτέχνησε το 1879 ο Γάλλος ζωγράφος Ουιλιάμ-Αντόλφ Μπουγκερώ. Το έργο φιλοξενείται στο Μουσείο Ορσέ στο Παρίσι.
| Η Γέννηση της Αφροδίτης | |
|---|---|
_-_The_Birth_of_Venus_(1879).jpg) | |
| Ονομασία | Η Γέννηση της Αφροδίτης |
| Δημιουργός | Q483992 |
| Έτος δημιουργίας | 1879 |
| Είδος | Λάδι σε καμβά |
| Ύψος | 300 |
| Πλάτος | 218 |
| Πόλη | Παρίσι |
| Μουσείο | Μουσείο Ορσέ |
 Σχετικά πολυμέσα | |
| δεδομένα | |
Αντίθετα με αυτό που υποδηλώνει ο τίτλος του, ο πίνακας απεικονίζει τη στιγμή που η θεά Αφροδίτη αναδύεται από τα κύματα κοντά στις ακτές της Πάφου, στο νησί της Κύπρου. Στεφανωμένη από την πλούσια κώμη της, ταξιδεύει πάνω σε ένα κοχύλι ενώ την υποδέχεται η ακολουθία της.
Στον πίνακα, οι κένταυροι φέρνουν στο μυαλό μια άγρια αρρενωπότητα. Αποτελούν τους συντρόφους των θαλάσσιων νυμφών. Οι εναγκαλισμοί υποδηλώνουν το ζευγάρωμα, με τις θηλυκές μορφές να ακουμπούν πάνω στις ανδρικές. Τα δελφίνια και οι νύμφες των υδάτων θυμίζουν πως η Αφροδίτη είναι κόρη της θάλασσας. Μια μυριάδα από αγγελάκια, ανάμεσα στα οποία και ο Έρωτας με τα βέλη που προκαλεί τα πάθη, συνδέουν τη θεά με τον πατέρα της, τον Ουρανό. Οι μικροί ερωτιδείς επικαλούνται τον Έρωτα, γιο και «συνεργό» της θεάς. Όλα τα βλέμματα περιστρέφονται γύρω από το κεντρικό θέμα. Το κοχύλι είναι το σύμβολο αυτής της λαμπερής κόρης του ουρανού και της θάλασσας, που στεγνώνει τα μακρυά της μαλλιά καθώς βγαίνει από το νερό. Τα κοχύλια επίσης, ανακοινώνουν με φανφάρες την άφιξη της θεάς στον κόσμο.
Οι γραμμές του έργου είναι ελικοειδείς, απαλές και ντελικάτες. Τα χρώματα είναι κατά κύριο λόγο φωτεινά και παίζουν ανάμεσα στις αποχρώσεις του λευκού και του γαλάζιου, που υποδηλώνουν την αγνότητα και τη θεϊκή υπόσταση. Η κεντρικότητα της Αφροδίτης τονίζεται από το γεγονός ότι οι άλλες μορφές μοιάζουν να στέκονται στη σκιά. Το απαλότερο χρώμα της επιδερμίδας των γυναικών και των παιδιών τούς συνενώνει, υπογραμμίζοντας την αντίθεση με τους αρρενωπούς κενταύρους. Αυτό τονίζει την ιδέα της συμπληρωματικότητας στην αγάπη. Ο ουρανός είναι κάπως συννεφιασμένος, προμηνύοντας καταιγίδα: ίσως μια αναφορά στις δυσκολίες του έρωτα, ή απλά μια χρωματική διόρθωση για να παρέχει ισορροπία με τις σκιές στο κάτω μέρος του πίνακα.
Το θέμα του έργου, καθώς και η σύνθεση των μορφών, φέρνει στο νου μια διασημότερη απεικόνιση του ίδιου θέματος, ένα έργο του Σάντρο Μποτιτσέλι, με το ίδιο μυθολογικό θέμα. Στο έργο του Μπουγκερώ υπάρχουν στοιχεία μιας τοιχογραφίας του 16ου αιώνα, του Θριάμβου της Γαλάτειας, που φιλοτέχνησε ο Ραφαήλ.