Η διεθνής έκφραση Weltpolitik (είναι γνωστή και με την ονομασία Θέση στον Ήλιο με την έννοια της τοποθέτησης στον Ήλιο, (στο φως του Ήλιου), είναι ένας σχετικά σύγχρονος νεολογισμός με αλληγορική σημασία που αποδίδεται γενικότερα σε οποιαδήποτε έντονη παρουσία ή δραστηριότητα.

Γενικά Επεξεργασία

Η έκφραση αυτή απαντάται τόσο ως πολιτικός και διπλωματικός "όρος" στη διεθνή σκηνή, όσο και κατ΄ επέκταση σε πλείστους χώρους (πνεύματος, πολιτιστικούς, καλλιτεχνικούς κ.λπ.) και ιδιαίτερα ως επιχειρηματικός μέσα στο χώρο της αγοράς, σε ότι αφορά σε θέματα ανάδειξης, παρουσίας, ανάπτυξης και ανταγωνισμού γενικότερα.
Στην πολιτική αποδίδεται περισσότερα κατά την έννοια της ανάπτυξης εξωτερικής πολιτικής που εφαρμόζει μία πολιτεία - κράτος στις σχέσεις του με άλλα κράτη αλλά και γενικότερα στην μέσω αυτής παρουσία του σε θέματα διεθνούς ενδιαφέροντος, με σχετικές ανταγωνιστικές παρεμβάσεις.

Ιστορία Επεξεργασία

 
Ο von Bülow, 1895

Η έκφραση αυτή ιστορικά ανάγεται στην εποχή λίγο πριν τον Α' Π.Π. που φέρεται να ειπώθηκε στη γερμανική Βουλή (Ράιχσταγκ), στις 6 Δεκεμβρίου του 1897, από τον (μετέπειτα καγκελάριο) Μπέρνχαρτ φον Μπύλοφ που την ανέφερε ως προτροπή (αναγκαιότητα) στην ανάπτυξη της αποικιακής πολιτικής, στο χώρο της οποίας δέσποζε την εποχή εκείνη η θαλασσοκράτειρα Βρετανία. Την άποψη αυτή υιοθέτησε αργότερα και και ο Αυτοκράτορας (Κάιζερ) Γουλιέλμος Β' της Γερμανίας το 1901.
Έτσι η έκφραση αυτή ως όρος αρχικά αποικιακής πολιτικής πολύ γρήγορα εξελίχθηκε ως διεθνής πολιτικός όρος κυριαρχικής παρουσίας που θα μπορούσε να συμβεί πλέον είτε ειρηνικά, με σύναψη συμμαχιών, είτε δια των όπλων με κήρυξη πολέμων. Και δυστυχώς ακολουθήθηκε τότε η δεύτερη οδός, αρχικά με συμμαχίες (Τριπλή Συμμαχία, Αντάντ) που κατέληξαν όμως στο "ντόμινο κηρύξεων πολέμων" στον Α΄ Π.Π..

Σημειώνεται ότι η Κοινωνία των Εθνών που ακολούθησε, πρόσφερε θέση στον Ηλιο σε πολλά κράτη που το 1914 πριν ξεκινήσει ο «Μεγάλος Πόλεμος» ούτε καν υπήρχαν.

Σημειώσεις Επεξεργασία

Η "Θέση στον Ήλιο" αποτέλεσε βασική έννοια στην προπαγάνδα κατά του φιλειρηνισμού όχι μόνο στη Γερμανία που ανδρώθηκε, αλλά και στις άλλες Αυτοκρατορίες της εποχής. Δεν ήταν όμως και η πρώτη, είχαν προηγηθεί και άλλες θέσεις - θεωρίες εξ ίσου αντίθετες στην διατήρηση της ειρήνης.

Πηγές Επεξεργασία

  • "Ιστορία του 20ου Αιώνος" τομ. 6, Εκδ. ΠΑΡΝΕΛ - Χρυσός Τύπος - Αθήναι 1974, τομ.1ος, σελ.134.