Θεόκλητος Στράγκας
Ο Θεόκλητος Στράγκας (1909-1991) ήταν Έλληνας κληρικός, Θεολόγος και εκκλησιαστικός συγγραφέας.
Βιογραφία Επεξεργασία
Ο κατά κόσμον Αθανάσιος Στράγκας γεννήθηκε την 1η Φεβρουαρίου του 1909 στον Πειραιά. Μετά το τέλος των εγκύκλιων σπουδών του εισήλθε στο Τμήμα Θεολογίας της Θεολογικής Σχολής του Πανεπιστημίου Αθηνών. Στις 25 Φεβρουαρίου 1934 χειροτονήθηκε διάκονος στον ιερό Ναό Μεταμόρφωσης του Σωτήρος Πειραιώς από τον Μητροπολίτη Ύδρας Προκόπιο, στις 12 Μαΐου 1940 Πρεσβύτερος και το 1944 Αρχιμανδρίτης από τον Μητροπολίτη Θηβών Πολύκαρπο.
Υπηρέτησε ως Ιεροκήρυκας στη Μητρόπολη Θηβών (1944), ως Πρωτοσύγκελος, Εφημέριος και Ιεροκήρυκας στην Μητρόπολη Εδέσσης και Πέλλης το 1945- 1950. Τιμήθηκε με τον Χρυσό Σταυρό του Τάγματος του Φοίνικα από τον Βασιλιά Παύλο το 1949. Υπηρέτησε ως Γραμματέας της Ιεράς Συνόδου κατά τα έτη 1960-1966.
Ο Θεόκλητος Στράγκας υπηρέτησε ως εφημέριος σε πολλές εκκλησίες των Αθηνών. Υπήρξε Εφημέριος του Ιερού Ναού Αγίου Κωνσταντίνου Ομονοίας επί 40 έτη. Το 1989 ο αρχιμανδρίτης Θεόκλητος ήλθε σε επαφή με μία ομάδα καθαιρεμένων κληρικών του Πατριαρχείου Αλεξανδρείας που είχαν έδρα στην Αμερική[1]. Ένα χρόνο μετά, σε ηλικία ογδόντα ετών χειροτονήθηκε επίσκοπος με τον τίτλο «Ακόβου» από αυτή την σχισματική ομάδα, αποκόπτοντας έτσι τον εαυτό του από την επίσημη Ορθόδοξη Εκκλησία[1]. Πριν επικυρωθεί από την Ιερά Σύνοδο η καθαίρεσή του, απεβίωσε στην Αθήνα το 1991. Η κηδεία του έγινε στον Άγιο Κωνσταντίνο Ομονοίας και η ταφή του στο Γ΄ Νεκροταφείο Αθηνών[1].
Έργο Επεξεργασία
Ανέπτυξε πλούσιο συγγραφικό έργο, μεταξύ άλλων:
- Έργα Υπόδουλων Ελλήνων Εδέσσης -1948
- Αναμνηστικόν του έργου της 32ας Ταξιαρχίας - 1949
- Ο Ασκητής Γαργαλιάνων Αθανάσιος Στράγκας -1954
- Εκκλησίας πεντηκονταετής δοκιμασία - 1966
- Επίκαιρα εκ Ποιμαντικής Νικηφόρου Καλογερά -1966
- Υπομνήσεις επίκαιροι -1966
- Αποφάσεις Εκκλησίας περι ανεπαρκείας Αρχιερέων και θεσμού βοηθών Επισκόπων -1967
- Εκκλησίας Ελλάδος Ιστορία εκ πηγών αψευδών, Τόμος Α' - 1969
- Δημοσιευμάτων Επισκοπικών έλεγχος και ανατροπή -1969
- Εκκλησίας Ελλάδος Ιστορία εκ πηγών αψευδών, Τόμος Β' - 1970
- Αναμνηστικόν επί εκατονταετηρίδι (1871-1971) του Ι.Ναού Αγίου Κωνσταντίνου Ομονοίας -1971
- Εκκλησίας Ελλάδος Ιστορία εκ πηγών αψευδών, Τόμος Γ' - 1971
- Εκκλησίας Ελλάδος Ιστορία εκ πηγών αψευδών, Τόμος Δ' - 1972
- Εκκλησίας Ελλάδος Ιστορία εκ πηγών αψευδών, Τόμος Ε' - 1974
- Εκκλησίας Ελλάδος Ιστορία εκ πηγών αψευδών, Τόμος ΣΤ' - 1980
- Ιστόρημα κινηθείσης εν Ειρηνοδικείω Εικόνας Χριστού -1981
- Εκκλησίας Ελλάδος Ιστορία εκ πηγών αψευδών, Τόμος Ζ' - 1983
- Επίκαιρος ομιλία εορταστική Ευαγ. Παπανούτσου -1988
- Ο Όσιος Ασκητής Αθανάσιος και το Ασκητήριό του - 1988
Ήταν ιδρυτής και κτήτωρ του Ασκητηρίου Γαργαλιάνων «Η Αγία Τριάς», το οποίο όμως δεν αναγνωρίστηκε ποτέ από την Ιερά Σύνοδο και δεν λειτούργησε ποτέ ως επίσημο εκκλησιαστικό καθίδρυμα[1].
Παραπομπές Επεξεργασία
- ↑ 1,0 1,1 1,2 1,3 «Το μοναστήρι – φάντασμα της Πελοποννήσου: Ξεκίνησε να χτίζεται το 1887 από έναν χωρικό που έγινε ασκητής σε μια σπηλιά…». Ανακτήθηκε στις 17 Δεκεμβρίου 2023.
Πηγές Επεξεργασία
- Εκκλησίας Ελλάδος Ιστορία (1817-1967) εκ πηγών αψευδών, τόμοι 1-7.
- Ο όσιος ασκητής Αθανάσιος και το ασκητήριό του, Αθήνα 1988.