Ο Θωμάς του Λάνκαστερ, 1ος δούκας του Κλάρενς (αγγλικά:"Thomas of Lancaster, 1st Duke of Clarence", 1388 - 22 Μαρτίου 1421) από τον Οίκο του Λάνκαστερ ήταν δεύτερος γιος του Ερρίκου Δ΄ της Αγγλίας και της Μαρίας του Μπόχυν. Μετά τον θάνατο του πατέρα του συμμετείχε σε όλες τις εκστρατείες του μεγαλύτερου αδελφού του Ερρίκου Ε΄ της Αγγλίας. Η νοσοκόμα του πατέρα του καταγράφει τη γέννηση του στις 25 Νοεμβρίου 1388. [7]

Θωμάς του Κλάρενς
Γενικές πληροφορίες
Όνομα στη
μητρική γλώσσα
Thomas of Lancaster (Αγγλικά)
Γέννηση29  Σεπτεμβρίου 1387[1] ή 29  Σεπτεμβρίου 1388[2]
Kenilworth Castle
Θάνατος22  Μαρτίου 1421[3]
Baugé
Αιτία θανάτουπεσών σε μάχη
Τόπος ταφήςΚαθεδρικός του Κάντερμπερι
Χώρα πολιτογράφησηςΒασίλειο της Αγγλίας
Πληροφορίες ασχολίας
Ιδιότηταστρατιωτικός
Οικογένεια
ΣύζυγοςΜάργκαρετ Χόλλαντ, δούκισσα του Κλάρενς[4][5]
ΤέκναJohn de Clarence[6]
ΓονείςΕρρίκος Δ' της Αγγλίας[6][4] και Μαρία του Μπόχυν[6][4]
ΑδέλφιαΛευκή της Αγγλίας[4]
Φιλίππη της Αγγλίας, βασίλισσα της Δανίας
Χάμφρεϊ, δούκας του Γκλόστερ[4]
Ερρίκος Ε' της Αγγλίας[4]
Ιωάννης του Λάνκαστερ
ΟικογένειαΟίκος του Λάνκαστερ
Στρατιωτική σταδιοδρομία
Βαθμός/στρατόςναύαρχος
Πόλεμοι/μάχεςΕκατονταετής Πόλεμος και Battle of Verneuil
Αξιώματα και βραβεύσεις
ΑξίωμαLord Lieutenant of Ireland
ΒραβεύσειςΤάγμα της Περικνημίδας
Θυρεός
Commons page Σχετικά πολυμέσα
Η μάχη του Μπωζέ

Εκστρατείες στη Γαλλία Επεξεργασία

Ο Θωμάς ήταν διάδοχος του θρόνου πριν τον γάμο του Ερρίκου Ε΄, ο αδελφός τον όρισε διοικητή των Αγγλικών δυνάμεων όταν επέστρεψε στην πατρίδα του μετά τον γάμο του με την Αικατερίνη της Γαλλίας (1401-1437). Την περίοδο εκείνη έγινε θλιβερός πρωταγωνιστής στην καταστροφική ήττα του Μπωζέ από τους Γάλλους και τους συμμάχους τους Σκωτσέζους που περικύκλωσαν τους Άγγλους, ο ίδιος ο Θωμάς σκοτώθηκε. Ο Θωμάς παντρεύτηκε στα τέλη του 1411 τη Μάργκαρετ Χόλλαντ, δούκισσα του Κλάρενς, χήρα του Ιωάννη Μποφώρ, 1ου κόμη του Σάμερσετ, δεν απέκτησε μαζί της παιδιά αλλά έγινε θετός πατέρας των έξι παιδιών από τον πρώτο γάμο της. Ο Θωμάς ήταν πατέρας ενός νόθου γιου του Σερ Ιωάννη Κλάρενς ή "μπάσταρδου του Κλάρενς" που πολέμησε μαζί του στην Αγγλία. Μετά το 1411 η κατάσταση της υγείας του πατέρα του χειροτέρεψε ταχύτατα, ο αδελφός του Ερρίκος που ανέλαβε όλες τις εξουσίες συγκέντρωσε μια ομάδα οπαδών του που υποστήριζαν τον πόλεμο με τη Γαλλία. Ο άρρωστος πατέρας του ενοχλήθηκε έντονα και αντέδρασε απομακρύνοντας τον Ερρίκο από το βασιλικό συμβούλιο, ο Θωμάς τοποθετήθηκε στη θέση του. [8]

Πολέμησε στην πολιορκία της Ρουέν (1418 - 1419) στο πλευρό του Ερρίκου Ε΄ σαν διοικητής των Γαλλικών δυνάμεων. Μετά τη Συνθήκη του Τρουά ο αδελφός του επέστρεψε με την Αικατερίνη της Γαλλίας (1401-1437) στην Αγγλία αφήνοντας στη Γαλλία τον Θωμά. Ο δελφίνος της Γαλλίας αρνήθηκε να δεχτεί τη συνθήκη και συνέχισε την αντίσταση εναντίον των Άγγλων με τη βοήθεια στρατιωτικής μονάδας των Σκωτσέζων υπό τη διοίκηση του Ιωάννη Στιούαρτ, κόμη του Μπουχάν.

Η συντριβή του Μποζώ Επεξεργασία

Ο Θωμάς με οδηγίες του Ερρίκου Ε΄ έκανε επιδρομή με 4000 άνδρες μέσω του Ανζού και του Μαιν. [9] Οι Άγγλοι στρατοπέδευσαν την ημέρα της Μεγάλης Παρασκευής (21 Μαρτίου 1421) σε μια πεδιάδα κοντά στο χωριό Βιέγ - Μποζώ. Οι συμμαχικές δυνάμεις των Γάλλων και των Σκωτσέζων έφτασαν υπό τη διοίκηση του κόμη του Μπόχυν και του νέου Κοντόσταυλου της Γαλλίας Σερ ντε Λαφαγιέτ, οι στρατιώτες των Άγγλων είχαν διασκορπιστεί για αναζήτηση χρυσού ή για γεωτρήσεις. Το Μεγάλο Σάββατο μια Σκωτσέζικη ομάδα συνελήφθη από τους Άγγλους και μεταφέρθηκε μπροστά στον δούκα του Κλάρενς. Ο Θωμάς είχε ένα μεγάλο πρόβλημα, την επόμενη μέρα ήταν Πάσχα και η Καθολική εκκλησία απαγόρευε αυστηρά τους πολέμους, σύμφωνα με τον Ουόλτερ Μπάουερ και συμφωνήθηκε διήμερη ανακωχή για τον εορτασμό της μεγάλης γιορτής. [10][11]

Μετά το Πάσχα ο Τόμας αποφάσισε με αδιανόητο τρόπο να κάνει αιφνίδια επίθεση στους Γάλλο - Σκωτσεζους με 1500 ιππείς χωρίς τη χρήση τοξοτών, η έλλειψη τοξοτών θα είναι τελικά καταστροφική για τους Άγγλους. Μετά τον αρχικό αιφνιδιασμό, οι Σκωτσέζοι και οι Γάλλοι σύντομα ανασυγκροτήθηκαν, περικύκλωσαν τους Άγγλους και τους συνέτριψαν, ο ίδιος ο Θωμάς έπεσε από το άλογο του από έναν Σκωτσέζο ευγενή τον Ιωάννη Καρμιχάλ και ο Σερ Αλεξάντερ Μπιουκάναν τον σκότωσε με ένα ρόπαλο.[12] Ο νόθος γιος του Σερ Ιωάννης Κλάρενς συνόδευσε τη σορό του πατέρα του στην Αγγλία, η ταφή του έγινε στο αβαείο του Καντέρμπερι, στον γιο του είχαν παραχωρηθεί εδάφη από τον Ερρίκο Ε΄ στην Ιρλανδία, η Γαλλική οικογένεια του Λανγκλέ τον θεωρεί γενάρχη της. Ο Ερρίκος Ε΄ αμέσως μετά αναγκάστηκε να κάνει νέα εκστρατεία στη Γαλλία για να ανακτήσει τα εδάφη του.

Παραπομπές Επεξεργασία

  1. 1,0 1,1 «Oxford Dictionary of National Biography». (Αγγλικά) Oxford Dictionary of National Biography. Oxford University Press. Οξφόρδη. 2004.
  2. 2,0 2,1 Alison Weir: «Britain's Royal Families: The Complete Genealogy» (Αγγλικά) The Bodley Head. Λονδίνο. 1989. σελ. 125.
  3. p10187.htm#i101866.
  4. 4,0 4,1 4,2 4,3 4,4 4,5 4,6 4,7 «Kindred Britain»
  5. p10187.htm#i101866. Ανακτήθηκε στις 7  Αυγούστου 2020.
  6. 6,0 6,1 6,2 6,3 6,4 Darryl Roger Lundy: (Αγγλικά) The Peerage.
  7. Ian Mortimer, The Fears of Henry IV: The Life of England's Self-Made King, Vintage, (2007), p. 372
  8. J. Madison Davis, The Shakespeare Name and Place Dictionary, Routledge, 2012, p.399.
  9. Wagner. Encyclopedia of the Hundred Years War. pp. 43–44
  10. Brown. The Black Douglases: War and Lordship in Late Medieval Scotland, 1300-1455. pp. 216–218
  11. Macdougall. An Antidote to the English p. 65
  12. Allmand, C.T (2008). "Henry V (1386–1422) in Oxford Dictionary of National Biography, Oxford University Press, 2004; online edn. Subscription Required"

Πηγές Επεξεργασία

  • Ian Mortimer, The Fears of Henry IV: The Life of England's Self-Made King, Vintage, (2007)
  • J. Madison Davis, The Shakespeare Name and Place Dictionary, Routledge, 2012
  • Weir, Alison (2002). Britain's Royal Family: A Complete Genealogy. The Bodley Head London, U.K. ISBN 0-7126-4286-2. pages 102 & 123
  • Cokayne, G.E. (2000). The Complete Peerage of England, Scotland, Ireland, Great Britain and the United Kingdom, Extant, Extinct, or Dormant. Alan Sutton.