Ο θόλος ήταν κυκλική αίθουσα, οποία κτίζεται για πρώτη φορά στο ελληνιστικό λουτρό και συνεχίζει να αποτελεί μέρος της λουτρικής αρχιτεκτονικής στις οθωμανικές λουτρικές εγκαταστάσεις.

Η αίθουσα του θόλου χρησιμοποιούνταν κυρίως για ζεστό μπάνιο. Η ονομασία προέρχεται από τον τρόπο στέγασης και της ημισφαιρικής μορφής της.[1]. Στο κέντρο της θόλου βρίσκεται το οπαίο, ένα στρογγυλό άνοιγμα που εξυπηρετεί τον εξαερισμό του χώρου, την απόληξη του καπνού και την εισαγωγή του φωτός.

Δείτε επίσης Επεξεργασία

Παραπομπές Επεξεργασία

  1. Κουκουλές Φ: Βυζαντινών Βίος και Πολιτισμός σελ. 427, τόμος Δ΄, Αθήνα, 1948-55

Βιβλιογραφία Επεξεργασία

  • Ελένη Κανετάκη, Οθωμανικά λουτρά στον Ελλαδικό χώρο, Τεχνικό επιμελητήριο Ελλάδας 2004
  • Κουκουλές Φ., Βυζαντινών Βίος και Πολιτισμός, τόμος Δ΄, Αθήνα 1948-55