Ινεμούρι

ή υπνάκος στα όρθια στην Ιαπωνία

«Ινεμούρι» (ιαπωνικά: 居眠り‎‎) ονομάζεται στην ιαπωνική γλώσσα η συνήθεια του να κοιμάται κανείς σε ώρα εργασίας, σε καθιστή στάση. Η ιαπωνική αυτή λέξη σημαίνει κυριολεκτικά «ύπνος ενώ είναι κάποιος παρών» και αποτελεί μια κοινωνικά αποδεκτή πρακτική στην Ιαπωνική κοινωνία, καθώς υποτίθεται ότι αυτός που λαγοκοιμάται έχει κουραστεί πολύ από προηγούμενη εργασία και ενδέχεται να θεωρηθεί σκληρά εργαζόμενος. Ινεμούρι θεωρείται και ο ύπνος στα μέσα μαζικής μεταφοράς.

Η λέξη «ινεμούρι» προέρχεται από τη σύνθεση των λέξεων «ιρού» (το «ι») που σημαίνει υπάρχω και «νεμούρι» που σημαίνει ύπνος. Όλο μαζί, ινεμούρι, σημαίνει ότι αν και κοιμάμαι είμαι παρών. Αναπόσπαστο μέρος της συνήθειας αυτής είναι και ο τρόπος με τον οποίο κοιμάται κανείς[1]. Είναι αποδεκτή η καθιστή, όσο δυνατόν στητή στάση που δείχνει ότι δεν κοιμάται κάποιος βαθιά, αλλά συμμετέχει. Από κοινωνιολογική άποψη, το ινεμούρι είναι διαφορετικό όχι μόνο μόνο από τον νυχτερινό ύπνο, αλλά και από τον μεσημεριανό ύπνο ή τον ύπνο σε μια πολυθρόνα[1]. Σε πολυχρονικές κοινωνίες, όπως είναι η Ιαπωνική, μια τέτοια δραστηριότητα γίνεται αποδεκτή και δείχνει τη συμμετοχή κάποιου[1], ενώ σε δυτικές, μονοχρονικές, κοινωνίες μια τέτοια πρακτική δε γίνεται αποδεκτή ή θεωρείται προβλητική[2].

Χαρακτηριστικά, οι μαθητές που κοιμούνται κατά τη διάρκεια του μαθήματος θεωρούνται σκληρά εργαζόμενοι που ίσως ξενύχτησαν το βράδυ για να αντεπεξέλθουν στην εξαντλητική ύλη και απαιτήσεις των εκεί σχολείων. Η στάση τους αυτή δε θεωρείται προβληματική ούτε από άλλους μαθητές, ούτε από καθηγητές. Αντίστοιχα, βουλευτές κατά τη διάρκεια κοινοβουλευτικών διαδικασιών μπορούν να αποκοιμηθούν, χωρίς αυτός ο ύπνος να κατακριθεί ούτε από άλλους συμμετέχοντες, ούτε από τον τύπο[3]. Στην εργασιακή ηθική θεωρείται σημαντικότερο το κατά πόσο είναι δεσμευμένος κανείς με τους στόχους του, το χρόνο που επενδύει και την προσπάθειά του για την οργάνωση στην οποία ανήκει και λιγότερο με την συγκέντρωση που μπορεί να έχει σε κάποιες χρονικές στιγμές. Το ινεμούρι σε τέτοιες περιπτώσεις μπορεί να θεωρηθεί αποτέλεσμα εξάντλησης από την κούραση της εργασίας ή τη νυχτερινή εργασία (και συνεπώς έλλειψη ύπνου). Αντίθετα, ο νυχτερινός ύπνος δε θεωρείται τόσο σημαντικός, οπότε είναι αποδεκτό να εργάζεται κανείς αρκετά αργά αντί να αφιερώνει όλες τις νυχτερινές ώρες σε ύπνο.

Παραπομπές Επεξεργασία

  1. 1,0 1,1 1,2 Sleeping through Class to Success, Japanese notions of time and diligence[νεκρός σύνδεσμος], Brigitte Steger, Time & Society, VOL. 15 No. 2/3 (2006), σελ. 197–214, SAGE (London, Thousand Oaks, CA and New Delhi), 0961-463X DOI: 10.1177/0961463X06066952 (σελ. 211)
  2. Are you getting enough?, 28 November 2007, BBC news
  3. Getting Away with Sleep—Social and Cultural Aspects of Dozing in Parliament, Brigitte Steger, Oxford Journals, Social Science Japan Journal, Volume 6, Issue 2, σελ. 181-197