Η Ιριδοκυκλίτιδα είναι μιά φλεγμονώδης νόσος του ραγοειδούς χιτώνος του οφθαλμού.

Ανατομική Επεξεργασία

Η σφαίρα του οφθαλμού αποτελείται από τρεις χιτώνες. Εξωτερικά βρίσκεται ο σκληρός χιτώνας του οφθαλμού (κερατοειδής), στό μέσον ο ραγοειδής και εσωτερικά ο αμφιβληστροειδής. Ο ραγοειδής χιτώνας αποτελείται από την ίριδα και το ακτινωτό σώμα προς τα εμπρός και τον χοριοειδή προς τα πίσω.

Ταξινόμηση ανατομική Επεξεργασία

Οι φλεγμονές του ραγοειδούς χιτώνος λέγονται ραγοειδίτιδες. Είναι τρείς: Η Πρόσθια ραγοειδίτιδα ή ιριδοκυκλίτιδα, η μέση ραγοειδίτθδα και η οπίσθια ραγοειδίτιδα.

Αιτιολογία Επεξεργασία

Οι ιριδοκυκλίτιδες έχουν πολλά αίτια, είναι όμως συχνά ιδιοπαθείς, δηλαδή δεν ανευρίσκεται το ακριβές αίτιό τους. Μπορεί όμως και να συνοδεύουν άλλες οφθαλμικές ή συστηματικές αιτίες. Αυτές λέγονται δευτεροπαθείς ιροδοκυκλίτιδες. Μερικά νοσήματα που σχετίζονται με αυτήν είναι τα εξής:

  • Πρόσθια ραγοειδίτιδα μπορεί να ακολουθήσει έναν τραυματισμό ή μια χειρουργική επέμβαση, ενώ αρκετά συχνό αίτιο είναι και οι ερπητικές λοιμώξεις του οφθαλμού, συμπεριλαμβανομένου και του έρπητα ζωστήρα.

Μια εργαστηριακή εξέταση που αναζητά το λευκοκυτταρικό αντιγόνο B27 (HLA-B27) είναι αρκετά συχνά θετική.

  • Συστηματικά νοσήματα, όπως οι οροαρνητικές αρθρίτιδες (αγκυλωτική σπονδυλίτιδα, ψωριασική αρθρίτιδα κ.α.) αλλά και η φυματίωση, η σύφιλη και η σαρκοείδωση, μπορούν να είναι αίτια ιριδοκυκλίτιδας.

Κλινική εικόνα Επεξεργασία

Τα συμπτώματα περιλαμβάνουν φωτοφοβία, πόνο που επιδεινώνεται με το διάβασμα, δακρύρροια και ερυθρότητα, που μπορεί να είναι εντονότερη γύρω από τον κερατοειδή. Ο σπασμός του σφιγκτήρα της κόρης προκαλεί τη συστολή της (μύση), ενώ σε σοβαρές περιπτώσεις τα φλεγμονώδη στοιχεία αθροίζονται στο κάτω μέρος του προσθίου θαλάμου σχηματίζοντας υπόπυο. Η ιριδοκυκλίτιδες μπορεί να είναι οξείες ή χρόνιες, μονόπλευρες ή αμφοτερόπλευρες, ενώ αρκετά συχνά υποτροπιάζουν.

Θεραπεία Επεξεργασία

Η βασική θεραπεία των ιριδοκυκλίτιδων, εφόσον βέβαια είναι δυνατόν να αποκλεισθεί το πρωτοπαθές αίτιο- είναι τα κολλύρια Κορτιζόνης και τα μυδριατικά κολλύρια. Αν η νόσος μεταπέσει σε πιο βαριά μορφή, μπορούν να εμφανιστούν επιπλοκές, όπως γλαύκωμα, καταρράκτης και οίδημα της ωχράς, που αντιμετωπίζονται κατά περίπτωση.