Κάστρο Νε
Συντεταγμένες: 40°30′22.280″N 141°27′34.600″E / 40.50618889°N 141.45961111°E
Το κάστρο Νε (根城, Ne jō) είναι Ιαπωνικό κάστρο της περιόδου Μουρομάτσι με μια υπερυψωμένη περιοχή εδάφους, που ονομάζεται μόττε (motte), συνοδευόμενη από μια περιφραγμένη αυλή. Βρίσκεται στη σημερινή πόλη Χατσινόχε, στο νομό Αομόρι, στην περιοχή Τοχόκου στη βόρεια Ιαπωνία. Προστατεύεται από την κεντρική κυβέρνηση ως Εθνικός Ιστορικός Χώρος από το 1941.[1] Έγινε εκτεταμένη ανοικοδόμηση το 1994.[2]
| Κάστρο Νε | |
|---|---|
 | |
 | |
| Είδος | ιαπωνικό κάστρο |
| Γεωγραφικές συντεταγμένες | 40°30′22″N 141°27′35″E |
| Διοικητική υπαγωγή | Nejō |
| Χώρα | Ιαπωνία |
| Έναρξη κατασκευής | 1334 |
| Κατεδάφιση | 1627 |
| Προστασία | ιστορική τοποθεσία της Ιαπωνίας |
| Ιστότοπος | |
| Επίσημος ιστότοπος | |
 Πολυμέσα | |
| δεδομένα (π) | |
Τοποθεσία Επεξεργασία
Το κάστρο Νε αποτελείται από πέντε περιβόλους σε μια αναβαθμίδα ποταμού σε σχήμα L στη νότια όχθη του ποταμού Μαμπέτσι, περίπου 500 μέτρα μήκος και 300 μέτρα πλάτος. Όπως ήταν τυπικό για την εποχή, οι οχυρώσεις αποτελούνταν κυρίως από ξύλινους φράκτες με πασάλους και χωμάτινες επάλξεις, που φυλάσσονταν από ξερούς τάφρους πλάτους 20 μέτρων. Η περιοχή ήταν χωρισμένη σε πολλούς περιβόλους, ή περιτειχίσματα, με ποικίλα υψόμετρα. Δεν υπήρχε ντόντζον στο κεντρικό περιτείχισμα, στο οποίο στεγαζόταν μεγάλο κτήριο, πιθανώς σε στυλ Σόιν, με βάση τα στοιχεία των δοκών θεμελίωσης, ως κατοικία της κυρίαρχης φυλής Νάνμπου. Άλλοι περίβολοι περιείχαν τις κατοικίες σημαντικών φυλάκων, μαζί με στρατώνες, εργαστήρια και αποθήκες. Μερικά από τα κτήρια κατασκευάστηκαν ως κατοικίες σε λάκκο, υποδεικνύοντας την επιβίωση αυτού του αρχαίου στυλ δόμησης στην περίοδο Μουρομάτσι. Ένας από τους περιβόλους περιείχε έναν βουδιστικό ναό, τον Τόζεν-τζι, ο οποίος χρησίμευε ως ναός της φυλής Νάνμπου.
Ιστορία Επεξεργασία
Το κάστρο Νε κατασκευάστηκε το 1334, κατά την πρώιμη περίοδο Νανμπόκου-τσο, από τον Νάνμπου Μορογιούκι, έναν συντηρητή του Κιταμπατάκε Ακιίε, των κοκούσι της επαρχίας Μούτσου και προοριζόταν να αποτελέσει κέντρο για την αυτοκρατορική κυβερνητική διοίκηση στην περιοχή. Ο Νάνμπου Μοτογιούκι ήταν αφοσιωμένος στη Νότια Αυλή. Ωστόσο, την ίδια στιγμή, ένας άλλος κλάδος της ίδιας οικογένειας Νάνμπου κυβέρνησε τις κοντινές περιοχές Σαννόχε και Μοριόκα δίνοντας όρκο πίστης στην αντίπαλη Βόρεια Αυλή.[2] Οι δύο κλάδοι της φυλής έκαναν ειρήνη μεταξύ τους το 1393.
Το 1590, στο τέλος της περιόδου Σενγκόκου, ο Νάνμπου Νομπουνάο του Σαννόχε-Νάνμπου υποστήριξε τον Τογιοτόμι Χιντεγιόσι στην Πολιορκία της Ονταβάρα και του απονεμήθηκε η επίσημη κυριαρχία και των επτά περιοχών της βόρειας επαρχίας Μούτσου, που ήταν ήδη υπό τον έλεγχο της φυλής Νάνμπου. Ο καστελάνος 18ης γενιάς του κάστρου Νε, Νάνμπου (Χατσινόχε) Μασαγιούκι, έγινε ο συντηρητής του. Οι οχυρώσεις στο κάστρο Νε καταστράφηκαν το 1592 με εντολή του Τογιοτόμι Χιντεγιόσι και η έδρα της φυλής μεταφέρθηκε στο Κάστρο Σαννόχε, αν και ορισμένες τοπικές διοικητικές λειτουργίες παρέμειναν στην τοποθεσία.
Το 1627, ο καστελάνος 22ης γενιάς, Νάνμπου Ναοχίντε, μεταφέρθηκε στο Τόνο στη σημερινή νομαρχία Ιβάτε και το κάστρο Νε εγκαταλείφθηκε εντελώς. Η κοντινή καστροπολιτεία Χατσινόχε παρέμεινε τοπικό διοικητικό κέντρο υπό έναν άλλο κλάδο της φυλής Νάνμπου από τη Σαννόχε. Και ένα νέο κάστρο (Κάστρο Χατσινόχε) χτίστηκε πιο ανατολικά. [2] Στις 13 Δεκεμβρίου 1941 η τοποθεσία του κάστρου Νε ανακηρύχθηκε Εθνικός Ιστορικός Χώρος. Από το 1983 έως το 1994, εκτεταμένες αρχαιολογικές έρευνες αποκάλυψαν τα θεμέλια των αρχικών κατασκευών και πολλά τεχνουργήματα από την περίοδο Νανμπόκου-τσο.
Το κάστρο Νε συμπεριλήφθηκε ως ένα από τα 100 κορυφαία κάστρα της Ιαπωνίας από το Ίδρυμα Κάστρων της Ιαπωνίας το 2006. [3]
Τρέχουσα κατάσταση Επεξεργασία
Το κάστρο ανακατασκευάστηκε σε μεγάλο βαθμό το 1994, με κάποια έμφαση στην εσωτερική ακρόπολη. [4] Στη σημερινή τοποθεσία υπάρχουν δύο πύλες, η μία για τους άρχοντες και τους επισκέπτες, και η άλλη μια πιο απλή πύλη για υπηρέτες και εργάτες. Υπάρχουν πολλά ανακατασκευασμένα μέρη του κάστρου στο χώρο. Τεχνικά, το κάστρο Νε κατασκευάστηκε πριν από την κύρια εποχή της ανάπτυξης του ιαπωνικού κάστρου, έτσι ενώ υπάρχουν ακόμα πύλες, περιτειχίσματα και παρατηρητήρια γιαγκούρα, δεν υπάρχει κύριο φυλάκιο. Υπάρχει μικρή λιθοδομή, και οι τοίχοι είναι απλώς ξύλινοι πάσσαλοι στο εξωτερικό, και απλοί ξύλινοι τοίχοι από πηχάκια στο κεντρικό συγκρότημα κτηρίων. [2]
Εικόνες Επεξεργασία
-
Ανακατασκευασμένοι στάβλοι -
Ξηρή τάφρος -
Άγαλμα του Νάνμπου Μορογιούκι
Παραπομπές Επεξεργασία
- ↑ «根城跡». Cultural Heritage Online (στα Japanese). Agency for Cultural Affairs. Ανακτήθηκε στις 25 Δεκεμβρίου 2016.
- ↑ 2,0 2,1 2,2 2,3 "Ne Castle" J Castle - «Archived copy». Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 21 Μαρτίου 2016. Ανακτήθηκε στις 20 Μαΐου 2016.
- ↑ Japan Castle Foundation
- ↑ Japan Castle
Βιβλιογραφία Επεξεργασία
- Schmorleitz, Morton S. (1974). Castles in Japan. Tokyo: Charles E. Tuttle Co. σελίδες 144–145. ISBN 0-8048-1102-4.
- Motoo, Hinago (1986). Japanese Castles. Tokyo: Kodansha. σελ. 200 pages. ISBN 0-87011-766-1.
- Mitchelhill, Jennifer (2004). Castles of the Samurai: Power and Beauty. Tokyo: Kodansha. σελ. 112 pages. ISBN 4-7700-2954-3.
- Turnbull, Stephen (2003). Japanese Castles 1540-1640. Osprey Publishing. σελ. 64 pages. ISBN 1-84176-429-9.