Κίρκη (όνομα)
Κίρκη, ελληνικό γυναικείο κύριο όνομα (βαφτιστικό όνομα).
Ετυμολογία του ονόματος Επεξεργασία
Γλυπτό τού Charles Gumery (1827–1871).
Όνομα αρχαιοελληνικής προέλευσης, που πιθανώς ανάγεται στο ουσιαστικό κίρκος «γεράκι», αβέβαιου ετύμου, ίσως ονοματοποιημένη λέξη που συνδέεται με το αρχαιοελληνικό συνώνυμο κρέξ.[1]
Στην αρχαιοελληνική μυθολογία, η ἐϋπλόκαμος Κίρκη ήταν κόρη του θεού Ήλιου και της ωκεανίδας Πέρσης (Οδύσσεια, κ΄ 135). Σύμφωνα με τον Ησίοδο, με τον Οδυσσέα έκανε τον Ἄγριο (Θεογονία, 1011).[2]
Σήμερα, μετωνυμικά, Κίρκη είναι η καταλυτική γοητεία που επιδρά πάνω στον άνθρωπο, που δεσμεύει και αιχμαλωτίζει κάποιον, λ.χ. η Κίρκη της εξουσίας.[3]
Αν δεχτούμε ότι η ετυμολόγηση της Κίρκης ανάγεται στη λέξη κίρκος, τότε σημασιολογικά το όνομα Κίρκη είναι παρεμφερές με τα ονόματα Ιέραξ, Γεράκης, Γερακίνα, Παχώμιος, Φάλκος κτλ.
Διάδοση του ονόματος Επεξεργασία
Το βαφτιστικό ανασύρθηκε από τη λήθη τις παραμονές της επανάστασης του 1821 μαζί με άλλα αρχαιοελληνικά ονόματα σαν σύμβολο της συνέχειας του ελληνισμού και της επιθυμίας του έθνους να ζήσει ελεύθερο.
Ονομαστική εορτή Επεξεργασία
Το όνομα Κίρκη δεν καταγράφεται στα συναξάρια και τα αγιολόγια της Ορθόδοξης Εκκλησίας, επομένως μπορεί να γιορτάζει τη γιορτή των αγίων Πάντων (56 ημέρες ή 8 εβδομάδες μετά την Κυριακή του Πάσχα).
Δείτε επίσης Επεξεργασία
- Κίρκη, θεότητα, κόρη του Ήλιου
- Κίρκη, αστεροειδής της Κύριας Ζώνης Αστεροειδών
Εξωτερικοί σύνδεσμοι Επεξεργασία
Σημειώσεις Επεξεργασία
- ↑ Γεώργιος Μπαμπινιώτης, Λεξικό της Ελληνικής Γλώσσας, Κέντρο Λεξικολογίας, Αθήνα 2005
- ↑ William Smith, Dictionary of Greek and Roman Biography and Mythology, Λονδίνο (1873), «Circe»
- ↑ Γεώργιος Μπαμπινιώτης, ό.π.