Ο Πακ (αγγλικά: Puck) είναι ένας από τους 27 δορυφόρους του πλανήτη Ουρανού. Ονομάστηκε έτσι από ένα ξωτικό που εμφανίζεται στο θεατρικό έργο του Σαίξπηρ «Όνειρο Θερινής Νυκτός»[1]. Η άλλη του σημερινή ονομασία είναι Ουρανός XV (Uranus XV). Η τροχιά του Πακ βρίσκεται μεταξύ των δακτυλίων του Ουρανού και της Μιράντας. Έχει σχεδόν σφαιρικό σχήμα και διάμετρο 162 χλμ. Η επιφάνειά του είναι σκοτεινή και με πολλούς κρατήρες ενώ υπάρχουν φασματικές ενδείξεις ότι υπάρχει πάγος.
Πακ
|
|
Ανακάλυψη
|
Ανακαλύφθηκε από
|
Στίβεν Π. Σίνοτ Βόγιατζερ 2
|
Ημερομηνία Ανακάλυψης
|
30 Δεκεμβρίου 1985
|
Προσδιορισμοί
|
Εναλλακτική ονομασία
|
Ουρανός XV
|
Προσωρινή ονομασία
|
S/1985 U 1
|
Χαρακτηριστικά τροχιάς
|
Ημιάξονας τροχιάς
|
86.004 Km
|
Εκκεντρότητα
|
0,00012 ± 0,000061
|
Περίοδος περιφοράς
|
0,76183287 ± 0,000000014 ημέρες
|
Κλίση
|
0,31921 ± 0,021° (προς τον Ισημερινό του Ουρανού)
|
Είναι δορυφόρος του
|
Ουρανού
|
Φυσικά χαρακτηριστικά
|
Μέση Ακτίνα
|
81 ± 2 Km
|
Έκταση επιφάνειας
|
~82.400 Km²
|
Όγκος
|
~2.225.000 Km³
|
Μάζα
|
~2,9 × 1018 kg
|
Μέση πυκνότητα
|
~1,3 g/cm3
|
Ισημερινή βαρύτητα επιφάνειας
|
0,028 m/s²
|
Ταχύτητα διαφυγής
|
0,069 km/s
|
Περίοδος περιστροφής
|
Σύγχρονη
|
Κλίση άξονα
|
μηδέν
|
Λευκαύγεια
|
0,11 ± 0,015
|
Επιφανειακή θερμοκρασία
|
64 K
|
Φαινόμενο μέγεθος
|
20,5
|
Ο Πακ είναι ο μεγαλύτερος εσωτερικός δορυφόρος του Ουρανού και ανακαλύφθηκε από εικόνες που λήφθηκαν από το Βόγιατζερ 2 στις 30 Δεκεμβρίου 1985. Η αρχική προσωρινή ονομασία που του είχε δοθεί ήταν S/1985 U 1[2]. Αργότερα ονομάστηκε Πακ από το ξωτικό Πακ που εμφανίζεται στο έργο "Όνειρο Θερινής Νυκτός" του Σαίξπηρ. Στην Κελτική μυθολογία και στην αγγλική λαογραφία, ο Πακ είναι ένα κακό ξωτικό.
Γεωλογικά χαρακτηριστικά
Επεξεργασία