Κιρσοί ονομάζονται οι διατεταμένες (φουσκωμένες) φλέβες των κάτω άκρων. Σ’ ορισμένα άτομα, οι επιφανειακές φλέβες παύουν να λειτουργούν σωστά, γιατί το τοίχωμά τους είναι ευπαθές και δεν αντέχει την καθημερινή καταπόνηση. Έτσι το αίμα αρχίζει να λιμνάζει τοπικά, οι φλεβικές πιέσεις αυξάνονται τοπικά και οι φλέβες διαστέλονται. Οι διεσταλμένες αυτές επιφανειακές φλέβες γίνονται ορατές κάτω από το δέρμα και ονομάζονται κιρσοι.

Κιρσοί
Κιρσοί
ΕιδικότηταΑγγειοχειρουργική
Ταξινόμηση
ICD-10I83, I84, I85, I86
ICD-9454-456, 671
OMIM192200
DiseasesDB13734
MedlinePlus001109
eMedicinemed/2788
MeSHD014648

Πρόκειται για παθολογικές "επιφανειακές" φλέβες (του επιπολής φλεβικού δικτύου όπως ονομάζεται στην ιατρική ορολογία) που παρουσιάζουν δυσλειτουργία των βαλβίδων, με αποτέλεσμα να παλινδρομεί το αίμα προς τα κάτω και να "φουσκώνουν" οι φλέβες αυτές. Εκτός από το αισθητικό πρόβλημα που δημιουργούν οι κιρσοί, στο πλαίσιο της νόσου αυτής μπορεί να δημιουργηθούν επιπλοκές όπως οιδήματα στα κάτω άκρα, φλεβικά έλκη, δερματοπάθεια κνημών (έκζεμα), πόνος (κουρασμένα ή βαρειά πόδια) ή και σοβαρότερες όπως η αιμορραγία από κιρσό ή η θρόμβωσή του.

Η αντιμετωπιση τους όταν ειναι ασύμπτωματικοι ειναι συντηρητική , δηλαδή αποφυγή ορθοστασίας και χρήση ελαστικής κάλτσας διαβαθμισμενης συμπιεσης. Οι κιρσοι θεωρούνται δεύτερο στάδιο φλεβικής ανεπάρκειας των κάτω άκρων και στη συνηθισμένη τους μορφή, δεν είναι επικίνδυνη πάθηση.

Στην κατηγορία των κιρσών δεν κατατάσσονται οι ευρυαγγείες που δημιουργούν συνήθως αισθητικά προβλήματα κυρίως στις γυναίκες. Οι ευρυαγγείες είναι φλεβίδια που μοιάζουν με ιστό αράχνης που πέραν των αισθητικών προβλημάτων, δεν δημιουργούν κανένα ουσιαστικό πρόβλημα.

Αντίθετα, οι κιρσοί των φλεβών και ιδιαίτερα οι λεγόμενοι «εν τω βάθει», δηλαδή οι μη ορατοί, πάνω στο δέρμα, μπορούν να δημιουργήσουν σοβαρότατα προβλήματα. 

Η δημιουργία θρόμβων στο εσωτερικό των «εν τω βάθει» φλεβών εγκυμονεί σοβαρούς κινδύνους και τούτο γιατί μπορεί να αποσπασθεί τμήμα ενός θρόμβου ή και ολόκληρος ο θρόμβος και με την κυκλοφορία του αίματος να φθάσει μέχρι τους πνεύμονες, να σφηνωθεί μέσα σε κλάδους της πνευμονικής αρτηρίας και να προκαλέσει μια μεγάλη ή πολλαπλές μικρές πνευμονικές εμβολές, ανάλογα με το μέγεθος του θρόμβου[1].

Η επεμβατικη θεραπεία περιλαμβάνει την χειρουργική εξερεση καθως και νέες θεραπευτικές επεμβασεις που αφορούν στη θερμικη καταστροφή του έσω χιτώνα της ανεπαρκούς φλεβας.

Παραπομπές Επεξεργασία