Κλωντ Ζιλό
Ο Κλωντ Ζιλό (γαλλικά: Claude Gillot), 1673 - 1722, ήταν Γάλλος ζωγράφος, χαράκτης, εικονογράφος, σκηνογράφος και σχεδιαστής θεατρικών κουστουμιών, περισσότερο γνωστός ως ο δάσκαλος του Αντουάν Βαττώ και του Νικολά Λανκρέ.[10]
| Κλωντ Ζιλό | |
|---|---|
_cropped.jpg) Ο Κλωντ Ζιλό, (περ. 1720) | |
| Γενικές πληροφορίες | |
| Όνομα στη μητρική γλώσσα | Claude Gillot (Γαλλικά) |
| Γέννηση | 28 Απριλίου 1673[1][2] ή 27 Απριλίου 1673[3] Λανγκρ |
| Θάνατος | 4 Μαΐου 1722[4][5][6] Παρίσι |
| Παρατσούκλι | Le maitre de Watteau |
| Χώρα πολιτογράφησης | Γαλλία[7] |
| Εκπαίδευση και γλώσσες | |
| Ομιλούμενες γλώσσες | Γαλλικά[8] |
| Πληροφορίες ασχολίας | |
| Ιδιότητα | ζωγράφος[3] σκιτσογράφος[3] καλλιτέχνης γραφικών τεχνών[3] |
| Περίοδος ακμής | 1693[9] - 1722[9] |
 Σχετικά πολυμέσα | |
Βιογραφικά στοιχεία Επεξεργασία
Ο Κλωντ Ζιλό γεννήθηκε στις 27 Απριλίου 1673 στο Λανγκρ, στη βορειοανατολική Γαλλία. Ήταν ζωγράφος, χαράκτης, εικονογράφος βιβλίων, μεταλλουργός και σκηνογράφος. Ανάμεσα στους μαθητές του ήταν ο Νικολά Λανκρέ και ο Αντουάν Βαττώ ο οποίος ήταν βοηθός και μαθητευόμενος μεταξύ 1703 και 1708.[11]
Έγινε δεκτός στη Βασιλική Ακαδημία Ζωγραφικής και Γλυπτικής στο Παρίσι το 1715 με πίνακα με μυθολογικό θέμα με τίτλο Γιορτή του Πάνα και Βάκχου. Στη συνέχεια προσάρμοσε την τέχνη του στις μοντέρνες τάσεις της εποχής του εισάγοντας θέματα για Σκηνές από υπαίθριες γιορτές, στα οποία στη συνέχεια τον ξεπέρασαν οι μαθητές του.[12]
Τα έργα του απεικονίζουν θεατρικές σκηνές και αυλικές κωμικές περιπέτειες, θεατρικές πρόβες όπως ο πίνακας Πρόσωπα σε κομψό περιβάλλον που παρακολουθούν πρόβα με χαρακτήρες από την κομέντια ντελ άρτε. [13]Ήταν επίσης στενά συνδεδεμένος με την όπερα και το θέατρο ως σχεδιαστής σκηνικών και κοστουμιών. [14]
Πέθανε στο Παρίσι στις 4 Μαΐου 1722, σε ηλικία 49 ετών.
Επιλογή έργων Επεξεργασία
-
Οι δύο άμαξες (περ. 1707), Λούβρο -
Ο τάφος του δασκάλου Αντρέ (1716-1717), Λούβρο -
Σκηνή εμπνευσμένη από την Κομέντια ντελ Άρτε, ιδιωτική συλλογή -
Αλεπού κηρύττει στα πουλιά - Εθνικό Μουσείο Βαρσοβίας
.JPG)
Παραπομπές Επεξεργασία
- ↑ 1,0 1,1 (Αγγλικά) SNAC. w6fw0ssn. Ανακτήθηκε στις 9 Οκτωβρίου 2017.
- ↑ 2,0 2,1 «Gillot, Claude» 16 Ιανουαρίου 2018.
- ↑ 3,0 3,1 3,2 3,3 3,4 The Fine Art Archive. cs
.isabart .org /person /58994. Ανακτήθηκε στις 1 Απριλίου 2021. - ↑ Εθνική Βιβλιοθήκη της Γαλλίας: (Γαλλικά) καθιερωμένοι όροι της Εθνικής Βιβλιοθήκης της Γαλλίας. data
.bnf .fr /ark: /12148 /cb135384750. Ανακτήθηκε στις 10 Οκτωβρίου 2015. - ↑ «Claude Gillot». (Ολλανδικά) RKDartists. 31735.
- ↑ «Claude Gillot». (Αγγλικά) Benezit Dictionary of Artists. Oxford University Press. 2006. B00073986. ISBN-13 978-0-19-977378-7.
- ↑ artist list of the National Museum of Sweden. 12 Φεβρουαρίου 2016. kulturnav
.org /5bde8c5d-831f-470d-b1a0-d5d4f5e43e11. Ανακτήθηκε στις 25 Φεβρουαρίου 2016. - ↑ Εθνική Βιβλιοθήκη της Γαλλίας: (Γαλλικά) καθιερωμένοι όροι της Εθνικής Βιβλιοθήκης της Γαλλίας. data
.bnf .fr /ark: /12148 /cb135384750. Ανακτήθηκε στις 10 Οκτωβρίου 2015. - ↑ 9,0 9,1 9,2 (Ολλανδικά) RKDartists. rkd
.nl /explore /artists /31735. Ανακτήθηκε στις 6 Σεπτεμβρίου 2022. - ↑ . «en.wikisource.org/wiki/1911_Encyclopedia_Britannica/Gillot,_Claude».
- ↑ Eidelberg, Martin (1987). "Watteau in the Atelier of Gillot". In Moureau, François; Grasselli, Margaret (eds.). Antoine Watteau, 1684-1721 : le peintre, son temps et sa légende. Paris, Genève: Champion — Slatkin. pp. 45–57. ISBN 2852030381. OCLC 468860156
- ↑ . «metmuseum.org/art/Claude Gillot».
- ↑ . «artnet.com/artists/claude-gillot/figures-in-an-elegant-interior-watching-an-xs_qaFVkJa_Tox_NYsSElg2».
- ↑ . «britannica.com/biography/Claude-Gillot».