Η Κοινωνική Συμφωνία είναι ελληνικό πολιτικό κόμμα της κεντροαριστεράς. Ιδρύθηκε το 2012 από τους πρώην βουλευτές και υπουργούς Λούκα Κατσέλη και Χάρη Καστανίδη, ενώ σημερινός πρόεδρος του κόμματος είναι ο Παναγιώτης Δημητρουλόπουλος.

Κοινωνική Συμφωνία
ΠρόεδροςΠαναγιώτης Δημητρουλόπουλος
ΙδρυτέςΛούκα Κατσέλη
Χάρης Καστανίδης
Ίδρυση14 Μαρτίου 2012
Διάσπαση απόΠΑ.ΣΟ.Κ.
ΈδραΠανεπιστημίου 39, Αθήνα
ΙδεολογίαΔημοκρατικός σοσιαλισμός
Σοσιαλδημοκρατία
Πολιτικό φάσμαΚεντροαριστερά
Εθνική προσχώρησηΣΥ.ΡΙΖ.Α.
Χρώματα     Πράσινο
Βουλή
των Ελλήνων
0 / 300
Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο
0 / 21
Ιστότοπος
koinonikisymfonia.gr
Πολιτικό σύστημα Ελλάδας
Πολιτικά κόμματα
Εκλογές

Ιστορικό Επεξεργασία

Η Κοινωνική Συμφωνία ιδρύθηκε στις 14 Μαρτίου 2012 από τη Λούκα Κατσέλη και το Χάρη Καστανίδη, κορυφαία στελέχη του ΠΑ.ΣΟ.Κ. και των κυβερνήσεων Γιώργου Παπανδρέου, οι οποίοι διαγράφτηκαν από την Κοινοβουλευτική Ομάδα του κόμματος, καθώς καταψήφισαν τη νέα δανειακή σύμβαση (2ο Μνημόνιο). Η Λούκα Κατσέλη ορίστηκε πρόεδρος του κόμματος και ο Χάρης Καστανίδης πρόεδρος της Κοινοβουλευτικής Ομάδας.[1][2]

Στην εκδήλωση που πραγματοποιήθηκε για την παρουσίαση της Ιδρυτικής Διακήρυξης του κόμματος, παρευρέθηκαν πέντε βουλευτές που διαγράφτηκαν από το ΠΑ.ΣΟ.Κ.[3] για τον ίδιο λόγο (Κασσάρας, Κυριακοπούλου, Τριανταφυλλόπουλος, Μίχος, Τεκτονίδου), καθώς και οι πρώην βουλευτές Σπύρος Κουβέλης και Πέμυ Ζούνη.[4] Λίγες ημέρες αργότερα, προσχώρησε στην Κοινωνική Συμφωνία και ο Παναγιώτης Δημητρουλόπουλος.[5]

Εν όψει των εθνικών εκλογών του 2012, η Κοινωνική Συμφωνία συμμετείχε αυτόνομα με συνδυασμούς και στις 56 εκλογικές περιφέρειες της Ελλάδας. Ωστόσο, έλαβε 60.753 ψήφους (0,96%) και έμεινε εκτός Βουλής. Στις επαναληπτικές εκλογές του ίδιου έτους η Κοινωνική Συμφωνία υποστήριξε το ΣΥ.ΡΙΖ.Α..[6]

Στις 30 Νοεμβρίου 2013 πραγματοποιήθηκε το 1ο Συνέδριο της Κοινωνικής Συμφωνίας. Είχαν προηγηθεί δύο πανελλαδικές συνδιασκέψεις, στις οποίες τέθηκαν οι κατευθυντήριες γραμμές για την πραγματοποίηση του συνεδρίου. Πρόεδρος του κόμματος εκλέχτηκε η Λούκα Κατσέλη.[7] Λίγες μέρες αργότερα παραιτήθηκε από το κόμμα ο Λάμπρος Μίχος, καταγγέλλοντας ηγεμονία της Λούκας Κατσέλη.[8]

Στις ευρωεκλογές του 2014 η Κοινωνική Συμφωνία υποστήριζε το ΣΥ.ΡΙΖ.Α.. Ο γραμματέας του κόμματος Νικήτας Κανάκης συμμετείχε στο ψηφοδέλτιο του ΣΥ.ΡΙΖ.Α., χωρίς ωστόσο να καταφέρει να εκλεγεί.[9] Είχε προηγηθεί η αποχώρηση του Χάρη Καστανίδη και του Ανδρέα Τριανταφυλλόπουλου, οι οποίοι εντάχθηκαν στη Δημοκρατική Αριστερά.[10][11]

Τον Ιανουάριο του 2015, ενόψει και των πρόωρων εθνικών εκλογών, η Κοινωνική Συμφωνία υποστήριξε το ΣΥ.ΡΙΖ.Α..[12] Αν και αρχικά είχε συμφωνηθεί να συμμετέχουν στελέχη της Κοινωνικής Συμφωνίας στα ψηφοδέλτια του ΣΥ.ΡΙΖ.Α., τελικά οι υποψήφιοι της Κοινωνικής Συμφωνίας αποσύρθηκαν, στηρίζοντας όμως το ΣΥ.ΡΙΖ.Α..[13] Ωστόσο, η Κυριακή Τεκτονίδου αποχώρησε από το κόμμα και ήταν υποψήφια με το ΣΥ.ΡΙΖ.Α..[14]

Το Μάρτιο του ίδιου χρόνου, η Πολιτική Επιτροπή της Κοινωνικής Συμφωνίας εξέλεξε τον Παναγιώτη Δημητρουλόπουλο πρόεδρο του κόμματος, μετά την παραίτηση της Λούκας Κατσέλη, λόγω ανάληψης των καθηκόντων της ως προέδρου της Εθνικής Τράπεζας.[15]

Στις εκλογές του Σεπτεμβρίου του 2015, η Κοινωνική Συμφωνία υποστήριξε και πάλι το ΣΥ.ΡΙΖ.Α..[16]

Έκτοτε έχει ουσιαστικά αδρανοποιηθεί.

Θέσεις Επεξεργασία

  • Μετατροπή του Μνημονίου σε ένα Σχέδιο Εθνικής και Παραγωγικής Ανασυγκρότησης.
  • Κατάργηση των φορολογικών απαλλαγών που με τον κυρωτικό Νόμο του Μνημονίου δόθηκαν στις τράπεζες, διεύρυνση της φορολογικής βάσης και αποτελεσματική αντιμετώπιση της φοροδιαφυγής και εισφοροδιαφυγής, του παραεμπορίου και λαθρεμπορίου.
  • Περιστολή της δημόσιας σπατάλης.
  • Στήριξη της αγοραστικής δύναμης των νοικοκυριών.
  • Διασφάλιση της ρευστότητας στην πραγματική οικονομία.
  • Άρση αντικινήτρων και ριζική απλούστευση φορολογικής και ασφαλιστικής νομοθεσίας.
  • Αλλαγή του παραγωγικού προτύπου της χώρας και παραγωγικές αναδιαρθρώσεις στον πρωτογενή τομέα παραγωγής, σε ανταγωνιστικά προϊόντα υψηλής τεχνολογίας και καινοτομίας και στην παροχή υπηρεσιών υψηλού επιπέδου.

Αποτελέσματα εκλογών Επεξεργασία

Βουλή των Ελλήνων Επεξεργασία

Έτος Αρχηγός κόμματος Αριθμός ψήφων Ποσοστό ψήφων Έδρες Θέση
2012 Ι Λούκα Κατσέλη 60.753 0,96 %
0 / 300
14ο κόμμα
Εκτός Βουλής
2012 ΙΙ Λούκα Κατσέλη στήριξε το ΣΥ.ΡΙΖ.Α. στήριξε το ΣΥ.ΡΙΖ.Α.
0 / 300
-
2015 Ι Λούκα Κατσέλη στήριξε το ΣΥ.ΡΙΖ.Α. στήριξε το ΣΥ.ΡΙΖ.Α.
0 / 300
-
2015 ΙΙ Παναγιώτης
Δημητρουλόπουλος
στήριξε το ΣΥ.ΡΙΖ.Α. στήριξε το ΣΥ.ΡΙΖ.Α.
0 / 300
-

Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο Επεξεργασία

Έτος Αρχηγός κόμματος Αριθμός ψήφων Ποσοστό ψήφων Έδρες Θέση Ομάδα
2014 Λούκα Κατσέλη 1.518.376
(με ΣΥ.ΡΙΖ.Α.)
26,56%
(με ΣΥ.ΡΙΖ.Α.)
0 / 21
- -

Παραπομπές Επεξεργασία

  1. Διαγραφές 45 βουλευτών που δεν συντάχθηκαν στη γραμμή για το Μνημόνιο
  2. «Κοινωνική Συμφωνία» το νέο κόμμα Κατσέλη - Καστανίδη
  3. Διαγραφές 45 βουλευτών που δεν συντάχθηκαν στη γραμμή για το Μνημόνιο
  4. "Κοινωνική Συμφωνία" το νέο κόμμα από Κατσέλη και Καστανίδη
  5. Στην "Κοινωνική Συμφωνία" ο Τάκης Δημητρουλόπουλος
  6. Συμφωνία προγραμματικής σύγκλισης ΣΥΡΙΖΑ - Κοινωνικής Συμφωνίας
  7. Πρώτο συνέδριο της Κοινωνικής Συμφωνίας, με επανεκλογή Κατσέλη
  8. Την άφησαν μόνη την Κατσέλη...
  9. «ΣΥΡΙΖΑ: Οι υποψήφιοι ευρωβουλευτές». Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 16 Φεβρουαρίου 2020. Ανακτήθηκε στις 3 Αυγούστου 2018. 
  10. ΠΑΣΟΚ προς ΔΗΜΑΡ: "Χάρισμα σας ο Καστανίδης"
  11. ΔΗΜΑΡ: Η διακήρυξη αρχών και οι 101 υπογραφές του τρίτου πόλου
  12. «Συνεργασία ΣΥΡΙΖΑ με Οικολόγους Πράσινους. Συμπόρευση με τη ΔΗΜΑΡ ακόμα και μετά τις εκλογές». Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 26 Φεβρουαρίου 2019. Ανακτήθηκε στις 3 Αυγούστου 2018. 
  13. Η «Κοινωνική Συμφωνία» αποσύρει τους υποψήφιούς από τον ΣΥΡΙΖΑ
  14. «Μακρή, Τζάκρη, Παραστατίδης, Βουδούρης, Τεκτονίδου υποψήφιοι με τον ΣΥΡΙΖΑ». Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 26 Φεβρουαρίου 2019. Ανακτήθηκε στις 3 Αυγούστου 2018. 
  15. Ο Τάκης Δημητρουλόπουλος νέος πρόεδρος της «Κοινωνικής Συμφωνίας» μετά την παραίτηση Κατσέλη
  16. «Κοινωνική Συμφωνία: «Μόνη επιλογή η στήριξη του ΣΥΡΙΖΑ για μια προοδευτική διακυβέρνηση»». Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 26 Φεβρουαρίου 2019. Ανακτήθηκε στις 3 Αυγούστου 2018. 

Εξωτερικοί Σύνδεσμοι Επεξεργασία