Κοράλλι
Τα κοράλλια είναι θαλάσσια ασπόνδυλα της ομοταξίας των Ανθοζώων της συνομοταξίας των Κνιδοζώων. Ζουν σε συμπαγείς αποικίες πολλών πανομοιότυπων ξεχωριστών πολυπόδων. Η ομάδα περιλαμβάνει τους σημαντικούς «κτίστες» υφάλων που κατοικούν στους τροπικούς ωκεανούς και εκκρίνουν ανθρακικό ασβέστιο για να σχηματίζουν ένα σκληρό σκελετό.
| Κοράλλι | ||||||
|---|---|---|---|---|---|---|
 Dendrogyra cylindricus
| ||||||
| Συστηματική ταξινόμηση | ||||||
| ||||||
| Σωζόμενες Υφομοταξίες και Τάξεις | ||||||
|
Αλκυονάρια | ||||||
Η "κεφαλή" ενός κοραλλιού είναι μια αποικία μυριάδων γενετικώς πανομοιότυπων πολυπόδων. Κάθε πολύποδας είναι ένα ασπόνδυλο ζώο κατά κανόνα με διάμετρο μόνο μερικά χιλιοστόμετρα και μήκος λίγα εκατοστόμετρα. Ένα σύνολο πλοκάμων περιβάλλουν ένα κεντρικό στοματικό άνοιγμα. Ένας εξωσκελετός εκκρίνεται κοντά στην βάση. Μετά από πολλές γενεές, η αποικία έτσι δημιουργεί έναν μεγάλο σκελετό που είναι χαρακτηριστικός του είδους. Τα ξεχωριστά κεφάλια μεγαλώνουν με αγενή αναπαραγωγή πολυπόδων. Τα κοράλλια επίσης αναπαράγονται εγγενώς γεννώντας πολύποδες του ίδιου είδους απελευθερώνουν γαμέτες ταυτόχρονα για μια περίοδο από μία έως αρκετές νύκτες γύρω στην πανσέληνο.
Μολονότι κάποια κοράλλια μπορούν να πιάσουν μικρά ψάρια και πλαγκτόν, χρησιμοποιώντας κνιδοκύτταρα των πλοκάμων τους, όπως αυτά της θαλάσσιας ανεμώνης και της μέδουσας, τα περισσότερα κοράλλια προσλαμβάνουν το μεγαλύτερο μέρος της ενέργειας και των θρεπτικών συστατικών από φωτοσυνθετικά μονοκύτταρα φύκη που ζουν εντός του ιστού των κοραλλιών που ονομάζεται ζωοξανθέλλα (επίσης γνωστό ως Συμβιοδίνιο). Τέτοια κοράλλια χρειάζονται ηλιακό φως και αναπτύσσονται σε καθαρά, ρηχά νερά, κυρίως σε βάθη μικρότερα των 60 μέτρων. Τα κοράλλια είναι μείζονες συντελεστές της φυσικής δομής των κοραλλιογενών υφάλων που αναπτύσονται σε τροπικά και υποτροπικά νερά, όπως το πελώριο Μεγάλο Κοραλλιογενές Φράγμα της ακτής του Κουίνσλαντ, στην Αυστραλία. Άλλα κοράλλια δεν έχουν συνδεδεμένα φύκη και μπορούν να ζήσουν σε πολύ βαθύτερα νερά, με το γένος Lophelia να επιζεί ακόμα και σε βάθος 3.000 μέτρων.[1]
Είδη Επεξεργασία
Από εμπορικής άποψης τα κοράλλια διακρίνονται σε δύο βασικές κατηγορίες: στα γνήσια και τα ψευδή κοράλλια ή ψευδοκοράλλια.
Τα γνήσια κοράλλια έχουν σκελετό και περίδερμα ασβεστολιθικό. Σε αυτά περιλαμβάνονται, εκτός των ερυθρών που ονομάζονται από το χρώμα τους ερυθρά κοράλλια και τα λεγόμενα λευκά κοράλλια, στα οποία ανήκουν τα είδη: ισιδέλλη η επιμήκης, η αμφιλία η οφθαλμοφόρος, καθώς και το μαύρο κοράλλι το λεγόμενο πληξαύρα ή «πληξαύρα η αντιπαθής» και ισιδέλλη η ναπολιτάνα ή ναπολιτάνιος.
Τα ψευδοκοράλλια έχουν σκελετό που συνίσταται από μια κεράτινη ουσία και περιλαμβάνει το λεγόμενο «ψευδομέλαν κοράλλιο» που ανήκει στο είδος αντιπαθής ο πλόκαμος.
- Στην Ελλάδα τα κοράλλια αποτελούν εθνικό πλούτο και η ελεύθερη αλιεία τους απαγορεύεται αυστηρά. Επιτρέπεται η φωτογράφησή τους μόνο κατόπιν σχετικής αδείας.
Δείτε επίσης Επεξεργασία
Παραπομπές Επεξεργασία
- ↑ Squires, D.F. (1959). «Deep sea corals collected by the Lamont Geological Observatory. 1. Atlantic corals». American Museum Novitates 1965: 1–42.
Εξωτερικοί σύνδεσμοι Επεξεργασία
- «Κοράλλια με την ηλικία των Πυραμίδων είναι ο γηραιότερος ζωντανός θαλάσσιος οργανισμός». Το Βήμα Science. 26 Μαρτίου 2009. Ανακτήθηκε στις 26 Νοεμβρίου 2019.
|first1=missing|last1=in Authors list (βοήθεια) - jewelpedia
 |
Αυτό το λήμμα σχετικά με τη Ζωολογία χρειάζεται επέκταση. Μπορείτε να βοηθήσετε την Βικιπαίδεια επεκτείνοντάς το. |