Κουάλα Λουμπούρ

πρωτεύουσα της Μαλαισίας

Συντεταγμένες: 3°8′52″N 101°41′43″E / 3.14778°N 101.69528°E / 3.14778; 101.69528

Η Κουάλα Λουμπούρ είναι η πρωτεύουσα και η μεγαλύτερη πόλη της Μαλαισίας. Ο πληθυσμός της πόλης είναι 1.982.100 κάτοικοι σύμφωνα με την απογραφή του 2020[3].

Κουάλα Λουμπούρ

Σημαία

Σφραγίδα

Έμβλημα
Ρητό: Progress and Prosper και Maju dan Makmur
Τοποθεσία στο χάρτη
Τοποθεσία στο χάρτη
Κουάλα Λουμπούρ
3°8′52″N 101°41′43″E
ΧώραΜαλαισία[1]
Διοικητική υπαγωγήΜαλαισία
Ίδρυση1857
Διοίκηση
 • ΔήμαρχοςKamarulzaman Mat Salleh (από 2023)
Έκταση243,65 km²
Υψόμετρο66 μέτρα
Πληθυσμός1.982.100 (2020)[2]
Ταχ. κωδ.50000–59999
Τηλ. κωδ.03
Ζώνη ώραςUTC+8
ΙστότοποςΕπίσημος ιστότοπος
Commons page Σχετικά πολυμέσα

Η Κουάλα Λουμπούρ είναι η έδρα του κοινοβουλίου της Μαλαισίας, όπως και η επίσημη κατοικία του Βασιλιά της Μαλαισίας. Η πόλη είναι και το πολιτιστικό και οικονομικό κέντρο της χώρας, λόγω της θέσης της ως πρωτεύουσα. Επίσης, είναι η ταχύτερα αναπτυσσόμενη μητροπολιτική περιοχή της χώρας από άποψη πληθυσμού όσο και οικονομίας.

Από τη δεκαετία του 1990, στην πόλη γίνονται πολλές διεθνείς αθλητικές, πολιτικές και πολιτιστικές εκδηλώσεις, συμπεριλαμβανομένων των Αγώνων στίβου της Κοινοπολιτείας 1998 και του Παγκοσμίου Πρωταθλήματος Φόρμουλα 1. Επίσης, η Κουάλα Λουμπούρ αποτελεί "πατρίδα" για τα ψηλότερα δίδυμα κτίρια στον κόσμο, τους Δίδυμους Πύργους Πετρόνας[4].

Ετυμολογία Επεξεργασία

Κουάλα Λουμπούρ σημαίνει "λασπώδης συμβολή" στη μαλαϊκή γλώσσα. Κουάλα είναι το σημείο όπου δύο ποτάμια ενώνονται ή μια συμβολή, και λουμπούρ σημαίνει "λάσπη".[5] Η Κουάλα Λουμπούρ βρίσκεται στη συμβολή των ποταμών Κλάνγκ και Γκόμπακ.[6]

Γεωγραφία Επεξεργασία

Η Κουάλα Λουμπούρ βρίσκεται στην τεράστια κοιλάδα Κλάνγκ. Η κοιλάδα συνορεύει με τα βουνά Τιτιγουάνγκσα στα ανατολικά, με αρκετές μικρές οροσειρές στα βόρεια και στα νότια, και με τον πορθμό της Μαλάκκα στα δυτικά.[6]

Βρίσκεται στο κέντρο της πολιτείας Σελάνγκορ, από την κυβέρνηση της οποίας διοικούνταν στο παρελθόν. Το 1974, η Κουάλα Λουμπούρ διαχωρίστηκε από το Σελάνγκορ για να σχηματίσει την πρώτη ομοσπονδιακή επικράτεια που διοικείται απευθείας από την ομοσπονδιακή κυβέρνηση της Μαλαισίας. Η θέση της στο πιο αναπτυγμένο σημείο στη δυτική ακτή της Χερσονήσου της Μαλαισίας, η οποία έχει γενικά επίπεδη γη από την ανατολική ακτή, συνέβαλε στην ταχύτερη ανάπτυξή της σε σχέση με άλλες πόλεις της Μαλαισίας.[7] Ο δήμος της πόλης καλύπτει έκταση 243 τ. χλμ., με μέσο υψόμετρο 21,95 μ.[8]

Κλίμα και καιρός Επεξεργασία

Προστατευμένη από την οροσειρά Τιτιγουάνγκσα στα ανατολικά και το νησί Σουμάτρα της Ινδονησίας στα δυτικά, η Κουάλα Λουμπούρ είναι ασφαλής από τους ισχυρούς ανέμους και έχει ισημερινό τροπικό κλίμα (Κλιματική ταξινόμηση Κέππεν Af), το οποίο είναι ζεστό, υγρό και ηλιόλουστο, μαζί με άφθονες βροχοπτώσεις, ειδικά κατά τη διάρκεια της περίοδου των μουσώνων από τον Οκτώβριο έως τον Μάρτιο. Οι θερμοκρασίες της τείνουν να παραμένουν σταθερές. Οι μέγιστες θερμοκρασίες κυμαίνονται μεταξύ 32 και 35 °C και μερικές φορές αγγίζουν τους 38 °C, ενώ οι ελάχιστες κυμαίνονται μεταξύ 23,4 και 24,6 °C, ενώ δεν έχουν πέσει ποτέ κάτω από 17,8 °C.[9] Η Κουάλα Λουμπούρ δέχεται τουλάχιστον 2.600 χιλιοστά βροχής ετησίως. Ο Ιούνιος και ο Ιούλιος είναι σχετικά ξηροί, αλλά ακόμη και τότε οι βροχοπτώσεις συνήθως ξεπερνούν τα 131 χιλιοστά τον μήνα.

Οι πλημμύρες είναι ένα συχνό φαινόμενο στην Κουάλα Λουμπούρ μετά από ισχυρές νεροποντές, ειδικά στο κέντρο της πόλης, λόγω της ανάπτυξης δομών κατά το μήκος του ποταμού εντός της πόλης.[10] Ο καπνός από τις δασικές πυρκαγιές στη γειτονική Σουμάτρα μερικές φορές ρίχνει ομίχλη στην περιοχή. Αυτή είναι μια σημαντική πηγή ρύπανσης στην πόλη, παράλληλα με την ανοικτή καύση, εκπομπές από μηχανοκίνητα οχήματα και κατασκευαστικές εργασίες.

Κλιματικά δεδομένα Κουάλα Λουμπούρ
Μήνας Ιαν Φεβ Μάρ Απρ Μάι Ιούν Ιούλ Αύγ Σεπ Οκτ Νοε Δεκ Έτος
Υψηλότερη Μέγιστη °C (°F) 38.0 36.2 36.7 37.2 38.5 36.6 36.3 38.0 35.8 37.0 36.0 35.5 38,5
Μέση Μέγιστη °C (°F) 32.0 32.8 33.1 33.1 33.0 32.8 32.8 32.3 32.1 32.0 31.7 31.5 32,4
Μέση Μηνιαία °C (°F) 27.7 28.2 28.6 28.7 28.8 28.6 28.1 28.1 28.0 28.0 27.8 27.6 28,2
Μέση Ελάχιστη °C (°F) 23.4 23.6 24.0 24.3 24.6 24.3 23.8 23.9 23.8 24.0 23.8 23.6 23,9
Χαμηλότερη Ελάχιστη °C (°F) 17.8 18.0 18.9 20.6 20.5 19.1 20.1 20.0 21.0 20.0 20.7 19.0 17,8
Υετός mm (ίντσες) 193 198 257 290 197 131 148 162 214 265 321 252 2,628
υγρασίας 80 80 80 82 81 80 79 79 81 82 84 83 81
Μέσες ημέρες βροχόπτωσης 17 17 19 20 18 14 16 16 19 21 24 22 223
Μέσες μηνιαίες ώρες ηλιοφάνειας 185.0 192.4 207.9 198.8 206.8 194.4 200.2 189.0 163.8 169.1 152.3 162.6 2.222,3
Πηγή #1: Pogodaiklimat.ru[11]
Πηγή #2: NOAA (sunshine hours, 1961–1990)[12]
Κλιματικά δεδομένα για Κουάλα Λουμπούρ
Μήνας Ιαν Φεβ Μαρ Απρ Μαι Ιουν Ιουλ Αυγ Σεπ Οκτ Νοε Δεκ Έτος
Μέσες καθημερινές ώρες ημέρας 12.0 12.0 12.1 12.2 12.3 12.3 12.3 12.2 12.1 12.0 12.0 11.9 12.1
Μέσος δείκτης υπεριώδους ακτινοβολίας 12 12 12 12 12 12 12 12 12 12 12 12 12
Πηγή: Weather Atlas[13]

Διοίκηση Επεξεργασία

Η Κουάλα Λουμπούρ απέκτησε την ιδιότητα της πόλης το 1972, και από τότε η εκτελεστική εξουσία ασκείται από τον Δήμαρχο (Datuk Bandar). Έκτοτε διορίστηκαν δεκατρείς δήμαρχοι. Ο τωρινός δήμαρχος είναι ο Ντατούκ Μαχάντι Τσε Ναχ, ο οποίος ασκεί τα καθήκοντά του από την 1 Οκτωβρίου 2020.[14]

Τοπική κυβέρνηση Επεξεργασία

Η τοπική διοίκηση ασκείται από τον Δήμαρχο της Κουάλα Λουμπούρ, υπό την επίβλεψη του Υπουργείου Ομοσπονδιακών Εδαφών της Μαλαισίας. Ο Δήμαρχος είναι υπεύθυνος για τη δημόσια υγεία και την αποχέτευση, την απομάκρυνση και τη διαχείριση των απορριμμάτων, την πολεοδομία, την προστασία του περιβάλλοντος και τον έλεγχο των κτιρίων, την κοινωνική και οικονομική ανάπτυξη και τις γενικές λειτουργίες συντήρησης της αστικής υποδομής. Η εκτελεστική εξουσία ανήκει στον Δήμαρχο, ο οποίος διορίζεται για τρία χρόνια από τον Υπουργό Ομοσπονδιακών Εδαφών. Αυτό το σύστημα διορισμού του δημάρχου ισχύει από τότε που έχουν ανασταλεί οι εκλογές τοπικής αυτοδιοίκησης το 1970.[15]

Περιφέρειες Επεξεργασία

 
Περιφέρειες (τμήματα) της Κουάλα Λουμπούρ.

Οι έντεκα κοινοβουλευτικές εκλογικές περιφέρειες της Κουάλα Λουμπούρ, με εκτιμώμενο πληθυσμό και ποσοστό του συνόλου, είναι σύμφωνες με διοικητικές υποδιαιρέσεις υπό την εποπτεία της αρχής του Δημαρχείου της Κουάλα Λουμπούρ.

  1. Μπουκίτ Μπιντάνγκ (103,820 - 5.8%)
  2. Τιτιγουάνγκσα (198,690 - 11.1%)
  3. Σετιαγουάνγκσα (179,000 - 10.0%)
  4. Γουάνγκσα Ματζού (227,330 - 12.7%)
  5. Μπατού (91,290 - 5.1%)
  6. Κεπόνγκ (10,740 - 0.6%)
  7. Σεγκαμπούτ (125,300 - 7%)
  8. Λεμπά Παντάι (189,740 - 10.6%)
  9. Σεπουτέ (230,910 - 12.9%)
  10. Μπάνταρ Τουν Ραζάκ (273,870 - 15.3%)
  11. Χεράς (159,310 - 8.9%)

Πολιτική Επεξεργασία

Η Κουάλα Λουμπούρ φιλοξενεί το Κοινοβούλιο της Μαλαισίας. Σύμφωνα με το Ομοσπονδιακό Σύνταγμα, υπάρχουν τρεις μορφές εξουσίας, η εκτελεστική, η δικαστική και η νομοθετική. Το Κοινοβούλιο αποτελείται από το Ντεβάν Νεγκάρα (Άνω Βουλή / Βουλή της Γερουσίας) και Ντεβάν Ρακιάτ (Κάτω Βουλή / Βουλή των Αντιπροσώπων).[16]

Η έδρα της ομοσπονδιακής κυβέρνησης της Μαλαισίας μεταφέρθηκε το 1999 από την Κουάλα Λουμπούρ στην Πουτρατζάγια λόγω υπερπληθυσμού και συμφόρησης της πόλης,[17] και η έδρα του δικαστικού σώματος της Μαλαισίας μεταφέρθηκε στην Πουτρατζάγια το 2003.[18] Η Κουάλα Λουμπούρ παραμένει η πρωτεύουσα της Μαλαισίας σύμφωνα με το Σύνταγμα και εξακολουθεί να είναι η έδρα του αρχηγού του κράτους (Γιανγκ ντι-Περτουάν Αγκόνγκ) και του νομοθετικού σώματος (Κοινοβούλιο της Μαλαισίας), καθώς και το εμπορικό και το οικονομικό κέντρο της χώρας.

Οικονομία Επεξεργασία

 
Εμπορικό κέντρο δίπλα στην Κεντρική Αγορά.
 
Το Exchange 106 είναι το δεύτερο υψηλότερο κτίριο στη Μαλαισία.

Η Κουάλα Λουμπούρ και οι γύρω αστικές περιοχές αποτελούν την πιο βιομηχανοποιημένη και την ταχύτερα αναπτυσσόμενη οικονομικά περιοχή της Μαλαισίας.[19] Παρά τη μεταφορά της διοίκησης της ομοσπονδιακής κυβέρνησης στην Πουτρατζάγια, ορισμένα κυβερνητικά ιδρύματα όπως η Κεντρική Τράπεζα της Μαλαισίας, η Επιτροπή Επιχειρήσεων της Μαλαισίας και η Επιτροπή Κεφαλαιαγοράς, καθώς και οι περισσότερες πρεσβείες και διπλωματικές υπηρεσίες έχουν παραμείνει στην πόλη.[20] Η πόλη παραμένει ο οικονομικός και επιχειρηματικός κόμβος της χώρας. Η Κουάλα Λουμπούρ είναι ένα κέντρο χρηματοδότησης, ασφάλισης, ακινήτων, ΜΜΕ και τεχνών της Μαλαισίας. Η ανάπτυξη των υποδομών στις γύρω περιοχές, όπως το Διεθνές Αεροδρόμιο της Κουάλα Λουμπούρ στο Σεπάνγκ, η δημιουργία της Ειδικής Οικονομικής Ζώνης (MSC Malaysia) και η επέκταση του Λιμένα Κλάνγκ έχουν ενισχύσει περαιτέρω την οικονομική σημασία της πόλης.

Το Χρηματιστήριο της Μαλαισίας (Bursa Malaysia) εδρεύει στην πόλη και αποτελεί μία από τις βασικές οικονομικές της δραστηριότητες. Τον Αύγουστο του 2021, η κεφαλαιοποίηση της αγοράς ήταν 437,62 δισεκατομμύρια δολάρια ΗΠΑ.[21]

Το Ακαθάριστο Εγχώριο Προϊόν (ΑΕΠ) για την Κουάλα Λουμπούρ εκτιμάται σε 58,33 δις δολλάρια το 2019.[22] Το 2015 το ΑΕΠ της Κουάλα Λαμπούρ αντιπροσωπεύε το 15,1% του συνολικού ΑΕΠ της Μαλαισίας.[23] Το κατά κεφαλήν ΑΕΠ για την Κουάλα Λουμπούρ το 2019 ήταν 30.926 δολάρια ΗΠΑ.[22] Ο τομέας των υπηρεσιών, ο οποίος περιλαμβάνει τη χρηματοδότηση, ασφάλιση, ακίνητα, επιχειρηματικές υπηρεσίες, χονδρικό και λιανικό εμπόριο, εστιατόρια και ξενοδοχεία, μεταφορές, αποθήκευση και επικοινωνία, υπηρεσίες κοινής ωφέλειας, προσωπικές υπηρεσίες και κυβερνητικές υπηρεσίες, αποτελεί το 83% της συνολικής απασχόλησης.[24] Το υπόλοιπο 17% προέρχεται από τη μεταποίηση και τις κατασκευές.

Ο μεγάλος τομέας των υπηρεσιών είναι εμφανής στον αριθμό των τοπικών και ξένων τραπεζών και ασφαλιστικών εταιρειών που λειτουργούν στην πόλη. Η Κουάλα Λουμπούρ έχει αποκτήσει έναν αυξανόμενο αριθμό χρηματοπιστωτικών ιδρυμάτων από ισλαμικά κράτη, κυρίως του Κόλπου, όπως η τράπεζα Al-Rajhi Bank και η Kuwait Finance House. Η πόλη φιλοξενεί μεγάλο αριθμό ξένων εταιρειών και επίσης περιφερειακά γραφεία ή κέντρα υποστήριξης πολλών πολυεθνικών εταιρειών, ιδιαίτερα χρηματοοικονομικές, λογιστικές και υπηρεσίες τεχνολογίας πληροφοριών. Οι περισσότερες από τις μεγαλύτερες εταιρείες της Μαλαισίας έχουν την έδρα τους στην Κουάλα Λαμπούρ, και από τον Δεκέμβριο του 2007 και χωρίς την Πετρόνας, υπάρχουν 14 εισηγμένες εταιρείες με έδρα την Κουάλα Λουμπούρ που βρίσκονται στη λίστα Forbes Global 2000.[25]

Άλλες σημαντικές οικονομικές δραστηριότητες στην πόλη είναι η εκπαίδευση και οι υπηρεσίες υγείας. Η Κουάλα Λουμπούρ έχει επίσης το πλεονέκτημα που απορρέει από τη μεγάλη συγκέντρωση εκπαιδευτικών ιδρυμάτων που παρέχουν ένα ευρύ φάσμα μαθημάτων. Πολλά δημόσια και ιδιωτικά ιατρικά εξειδικευμένα κέντρα και νοσοκομεία της πόλης προσφέρουν υπηρεσίες γενικής υγείας και ένα ευρύ φάσμα εξειδικευμένων χειρουργικών επεμβάσεων και θεραπειών που απευθύνονται σε ντόπιους και τουρίστες.

Τέλος, ο τουρισμός παίζει σημαντικό ρόλο στην οικονομία της πόλης με γνώμονα τις υπηρεσίες. Πολλές μεγάλες παγκόσμιες αλυσίδες ξενοδοχείων έχουν παρουσία στην πόλη. Ένα από τα παλαιότερα ξενοδοχεία είναι το Hotel Majestic. Το 2019, η Κουάλα Λουμπούρ ήταν η έκτη πόλη με τις περισσότερες επισκέψεις στην Ασία, με 14 εκατομμύρια τουρίστες ετησίως.[26]

Δημογραφικά στοιχεία Επεξεργασία

Η Κουάλα Λουμπούρ είναι η πιο πυκνοκατοικημένη πόλη της Μαλαισίας, με πληθυσμό 1,76 εκατομμύρια κατοίκους (2016).[27] Έχει πυκνότητα πληθυσμού 6.890 κατοίκους ανά τετραγωνικό χιλιόμετρο και είναι η πιο πυκνοκατοικημένη διοικητική περιοχή της Μαλαισίας. Eίναι επίσης το κέντρο της ευρύτερης μητροπολιτικής Κοιλάδας Κλανγκ (που καλύπτει το Πετάλινγκ Τζάγια, Κλανγκ, Σουμπάνγκ Τζάγια, Πουτσόνγκ, Σαχ Αλάμ, Γκομπάκ και άλλα), το οποίο εκτιμάται ότι έχει πληθυσμό 7,2 εκατομμύρια (2016). Ο συνολικός πληθυσμός της Κοιλάδας Κλάνγκ μαζί την Κουάλα Λαμπούρ εκτιμάται το 2021 στα 8,21 εκατομμύρια κατοίκους.[28]

Ο ετερογενής πληθυσμός της Κουάλα Λουμπούρ περιλαμβάνει τις τρεις μεγάλες εθνοτικές ομάδες της χώρας: τους Μαλαισιανούς (~ 40%), τους Κινέζους (~ 37%) και τους Ινδούς (~ 9%), αν και η πόλη έχει επίσης ένα μείγμα διαφορετικών πολιτισμών, συμπεριλαμβανομένων Ευρασιατών, καθώς και Κανταζάνους, Ιμπάνους και άλλες ιθαγενείς φυλές από όλη τη Μαλαισία.[29]

Η Κουάλα Λουμπούρ έχει πολλές θρησκείες. Το Ισλάμ αντιπροσωπεύει το 46,4% του πληθυσμού, ακολουθούμενο από τον Βουδισμό (35,7%), τον Ινδουισμό (8,5%), τον Χριστιανισμό (5,8%), τον Ταοϊσμό (1,1%) και άλλες θρησκείες (2%).[28]

Ιστορικά δημογραφικά στοιχεία Επεξεργασία

Εθνοτικές ομάδες της Κουάλα Λουμπούρ το 2015[30]
Εθνοτική ομάδα Ποσοστό
Μαλαισιανοί
  
40.32%
Κινέζοι
  
36.90%
Ινδοί
  
8.62%
Άλλες ιθαγενείς φυλές
  
0.98%
Μη Μαλαισιανοί
  
13.18%
Θρησκείες στην Κουάλα Λαμπούρ το 2010[31]
Θρησκεία Ποσοστό
Ισλάμ
  
46.4%
Βουδισμός
  
35.7%
Ινδουισμός
  
8.5%
Χριστιανισμός
  
5.8%
Άγνωστη
  
1.4%
Ταοϊσμός
  
1.1%
Άλλη
  
0.6%
Αγνωστικισμός/Αθεΐα
  
0.5%

Ιστορικά η Κουάλα Λουμπούρ ήταν μια κυρίως κινεζική πόλη, αν και πιο πρόσφατα ο αριθμός των Μαλαισιανών έχει αυξηθεί σημαντικά και αποτελεί πλέον την κυρίαρχη ομάδα. Το 1872, η Κουάλα Λαμπούρ είχε χαρακτηριστεί από τον Φρανκ Σουέτενχαμ ως ένα «αμιγώς κινεζικό χωριό», αν και στην περιοχή Μπουκίτ Νανάς εκείνης της εποχής υπήρχε ήδη ένας σημαντικός αριθμός Μαλαισιανών. Το 1875, μετά τον εμφύλιο πόλεμο του Σελάνγκορ, ο Σουέτενχαμ σημείωσε τις συνοικίες της Μαλαισίας κοντά στην κινεζική περιοχή σε έναν χάρτη σκίτσου που είχε σχεδιάσει και λέγεται ότι υπήρχαν 1.000 Κινέζοι και 700 Μαλαισιανοί στην πόλη εκείνη την περίοδο (πολλοί Μαλαισιανοί μπορεί να είχαν εγκατασταθεί στην Κουάλα Λουμπούρ μετά τον πόλεμο).[32] Ο πληθυσμός της Κουάλα Λουμπούρ είχε αυξηθεί σε περίπου τρεις χιλιάδες το 1880 όταν έγινε η πρωτεύουσα του Σελάνγκορ. Ένα σημαντικό μέρος του πληθυσμού αυτής της περιόδου αποτελούνταν από Μαλαισιανούς στρατολογημένους από τους Βρετανούς το 1880 κυρίως από την αγροτική Μαλάκκα για τη δημιουργία αστυνομικής δύναμης, πολλοί από τους οποίους έφεραν τις οικογένειές τους. Παράλληλα, πολλοί Μαλαισιανοί προέρχονταν από τα άλλα νησιά του Μαλαϊκού Αρχιπελάγους, όπως η Σουμάτρα και η Ιάβα. Οι Μαντέιλινγκ, οι Μινανγκαμπάου, οι Ιαβανέζοι και οι Μπουγκινέζοι άρχισαν να φθάνουν στην Κουάλα Λουμπούρ τον 19ο αιώνα, ενώ οι Ακινέζοι έφτασαν στα τέλη του 20ού αιώνα. Με την ανοικοδόμηση της πόλης παρουσιάστηκε σημαντική αύξηση του πληθυσμού με μια μεγάλη εισροή μεταναστών, που οφείλεται σε μεγάλο βαθμό στην κατασκευή σιδηροδρομικής γραμμής το 1886 που συνέδεε την Κουάλα Λουμπούρ με την πόλη Κλανγκ.[33]

Η απογραφή του 1891 με αβέβαιη ακρίβεια έδωσε έναν αριθμό 43.796 κατοίκων, το 79% εκ των οποίων ήταν Κινέζοι (71% των Κινέζων ήταν Χάκκα 客家人), 14% Μαλαισιανοί και 6% Ινδοί.[34] Μια άλλη ίσως πιο ακριβής εκτίμηση τοποθετούσε τον πληθυσμό της Κουάλα Λουμπούρ το 1890 σε 20.000.[33] Η έκρηξη της χρήσης του καουτσούκ στις αρχές του 20ού αιώνα οδήγησε σε περαιτέρω αύξηση του πληθυσμού, από 30.000 το 1900 σε 80.000 το 1920.[35] Το 1931, το 61% των 111.418 κατοίκων της Κουάλα Λουμπούρ ήταν Κινέζοι, και το 63,5% το 1947. Ωστόσο, οι Μαλαισιανοί άρχισαν να εγκαθίστανται στην Κουάλα Λουμπούρ σε σημαντικό αριθμό, εν μέρει λόγω της απασχόλησης στον δημόσιο τομέα, καθώς και της επέκτασης της πόλης στις γύρω αγροτικές περιοχές όπου ζούσαν πολλοί Μαλαισιανοί. Μεταξύ του 1947 και του 1957, ο πληθυσμός των Μαλαισιών στην Κουάλα Λουμπούρ διπλασιάστηκε, από 12,5 σε 15%, ενώ το ποσοστό των Κινέζων μειώθηκε.[36] Η διαδικασία συνεχίστηκε μετά την ανεξαρτησία της Μαλαισίας με την ανάπτυξη των δημόσιων υπηρεσίων και αργότερα την εφαρμογή της Νέας Οικονομικής Πολιτικής που ενθάρρυνε τη συμμετοχή των Μαλαισιανών σε αστικές βιομηχανίες και επιχειρήσεις. Το 1980 ο πληθυσμός της Κουάλα Λουμπούρ είχε φτάσει πάνω από ένα εκατομμύριο, με 52% Κινέζους, 33% Μαλαισιανούς και 15% Ινδούς.[37] Με την απογραφή του 2010, σύμφωνα με το Τμήμα Στατιστικής και εξαιρουμένων των μη πολιτών, το ποσοστό του πληθυσμού των Μαλαισιανών στην Κουάλα Λουμπούρ είχε φτάσει περίπου το 44,7%, με τον κινεζικό πληθυσμό να είναι 43,2% και τον ινδικό 10,3%.[38]

Ένα αξιοσημείωτο φαινόμενο τον τελευταίο καιρό είναι η αύξηση των ξένων κατοίκων στην Κουάλα Λουμπούρ, η οποία αυξήθηκε από το 1% του πληθυσμού της πόλης το 1980 σε περίπου 8% στην απογραφή του 2000 και 9,4% στην απογραφή του 2010.[38] Τα στοιχεία αυτά δεν περιλαμβάνουν σημαντικό αριθμό παράνομων μεταναστών. Η ταχεία ανάπτυξη της Κουάλα Λουμπούρ προκάλεσε μια τεράστια εισροή ξένων εργαζομένων χαμηλής ειδίκευσης από την Ινδονησία, το Νεπάλ, τη Μιανμάρ, την Ταϊλάνδη, το Μπανγκλαντές, την Ινδία, το Πακιστάν, τη Σρι Λάνκα, τις Φιλιππίνες, το Βιετνάμ, το Λάος και την Καμπότζη, πολλοί από τους οποίους εισέρχονται είτε παράνομα στη χώρα είτε χωρίς τις κατάλληλες άδειες.[39]

Γλώσσες και θρησκείες Επεξεργασία

 
Δεξιόστροφα από πάνω αριστερά: Εθνικό Τέμενος της Μαλαισίας, Ναός Θεάν Χου, Ναός Σρι Μαχαμαριαμάν, Καθεδρικός Ναός Αγίου Ιωάννη του Ευαγγελιστή.

Η Κουάλα Λουμπούρ είναι μια πόλη με θρησκευτικό πλουραλισμό. Διαθέτει πολλούς τόπους λατρείας που εξυπηρετούν τον πολυθρησκευτικό πληθυσμό. Το Ισλάμ ασκείται κυρίως από τους Μαλαισιανούς, τις ινδικές μουσουλμανικές κοινότητες και έναν μικρό αριθμό Κινέζων μουσουλμάνων. Ο Βουδισμός, ο Κομφουκιανισμός και ο Ταοϊσμός ασκούνται κυρίως μεταξύ των Κινέζων. Οι Ινδοί παραδοσιακά ασκούν τον Ινδουισμό. Ορισμένοι Κινέζοι και Ινδοί ασκούν τον Χριστιανισμό.[40]

Η απογραφή του 2010 έδειξε ότι ο πληθυσμός της Κουάλα Λουμπούρ είχε 46,4% μουσουλμάνους, 35,7% βουδιστές, 8,5% ινδουιστές, 5,8% χριστιανούς, 1,4% άγνωστης θρησκείας, 1,1% ταοϊστές, 0,6% οπαδούς άλλων θρησκειών, και 0,5 % μη θρησκευόμενους.[28]

Η Κουάλα Λουμπούρ είναι μία από τις τρεις πολιτείες όπου λιγότερο από το 50% του πληθυσμού είναι αυτοπροσδιορισμένοι μουσουλμάνοι, ενώ οι άλλες δύο είναι το Πενάνγκ και το Σαράουακ.

Τα στατιστικά στοιχεία από την απογραφή του 2010 δείχνουν ότι το 87,4% του κινεζικού πληθυσμού είναι βουδιστές, με σημαντικές μειονότητες πιστών που χαρακτηρίζονται χριστιανοί (7,9%), οπαδοί άλλων κινεζικών θρησκειών (2,7%) και μουσουλμάνοι (0,6%). Η πλειοψηφία του ινδικού πληθυσμού είναι ινδουιστές (81,1%), με σημαντικές μειονότητες πιστών που είναι χριστιανοί (7,8%), μουσουλμάνοι (4,9%) και βουδιστές (2,1%). Η μη μαλαισιανή κοινότητα μπουμιπουτέρα (bumiputera) είναι κυρίως χριστιανοί (44,9%), με σημαντικές μειονότητες να είναι μουσουλμάνοι (31,2%) και βουδιστές (13,5%). Όλοι οι μαλαισιανοί μπουμιπουτέρα είναι μουσουλμάνοι, κάτι το οποίο προέρχεται από το Σύνταγμα της Μαλαισίας όπου όλοι οι Μαλαισιανοί πολίτες θα πρέπει να είναι πιστοί του Ισλάμ.[41]

Η επίσημη γλώσσα στην Κουάλα Λουμπούρ είναι η μαλαισιανή γλώσσα (Bahasa Malaysia). Οι κάτοικοι της Κουάλα Λουμπούρ γνωρίζουν την αγγλική γλώσσα, με ένα μεγάλο ποσοστό να την υιοθετεί ως πρώτη γλώσσα. Η αγγλική γλώσσα της Μαλαισίας (μαλαισιανά αγγλικά) είναι μια παραλλαγή της αγγλικής γλώσσας που χρησιμοποιείται ευρέως.[42] Έχει ισχυρή παρουσία, ειδικά στις επιχειρήσεις και είναι υποχρεωτική γλώσσα που διδάσκεται στα σχολεία.[43] Η καντονεζική γλώσσα και τα μανδαρινικά κινέζικα επίσης χρησιμοποιούνται ευρέως καθώς ομιλούνται από την τοπική πλειοψηφία του κινεζικού πληθυσμού.[43] Μια άλλη σημαντική κινέζικη διάλεκτος που ομιλείται είναι η χάκκα. Μεταξύ του τοπικού ινδικού πληθυσμού ομιλείται η ταμίλ γλώσσα, όπως και άλλες ινδικές γλώσσες όπως η τελούγκου, η μαλαγιαλάμ, η παντζάμπι και τα χίντι.[44] Εκτός από τη γλώσσα της Μαλαισίας, υπάρχει μια ποικιλία γλωσσών που ομιλούνται από άτομα ινδονησιακής καταγωγής, όπως η μινανγκαμπάου[45] και η ιαβαϊκή.

 
Πανοραμική άποψη της Κουάλα Λουμπούρ τη νύχτα.

Δείτε επίσης Επεξεργασία

Παραπομπές Επεξεργασία

  1. (Γερμανικά, Αγγλικά, Γαλλικά, Ισπανικά, Ιταλικά) archINFORM. 1237. Ανακτήθηκε στις 6  Αυγούστου 2018.
  2. www.dosm.gov.my/v1/index.php?r=column%2FcthemeByCat&cat=117&bul_id=akliVWdIa2g3Y2VubTVSMkxmYXp1UT09&menu_id=L0pheU43NWJwRWVSZklWdzQ4TlhUUT09.
  3. Απογραφή 2020
  4. «Official Portal Visit Kuala Lumpur». www.visitkl.gov.my. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 5 Μαΐου 2019. Ανακτήθηκε στις 22 Μαΐου 2019. 
  5. Simon Richmond (25 November 2006). Malaysia, Singapore & Brunei. Ediz. Inglese. Lonely Planet Publications; 10th Revised edition. p. 85. ISBN 978-1-74059-708-1.
  6. 6,0 6,1 «Southeast Asia's Airlines Are Pretty Much No More Dangerous Than American Ones». Time (στα Αγγλικά). Ανακτήθηκε στις 29 Σεπτεμβρίου 2021. 
  7. «Risk, Exposure and Vulnerability to Flood Hazards in a Rapidly Developing Country: The Case of Peninsular Malaysia». Ανακτήθηκε στις 29 Σεπτεμβρίου 2021. 
  8. «Kuala Lumpur Location - Geographical Location of Kuala Lumpur, Kuala Lumpur Geography». www.voyage99.com. Ανακτήθηκε στις 29 Σεπτεμβρίου 2021. 
  9. «Weather in KL - We!Come KL». archive.ph. 9 Φεβρουαρίου 2013. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 9 Φεβρουαρίου 2013. Ανακτήθηκε στις 29 Σεπτεμβρίου 2021. 
  10. «Kuala Lumpur Structure Plan 2020 : Environment». web.archive.org. 1 Μαΐου 2008. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 1 Μαΐου 2008. Ανακτήθηκε στις 29 Σεπτεμβρίου 2021. 
  11. «Climate of Kuala lumpur» (στα Ρωσικά). Weather and Climate. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 23 Μαρτίου 2018. Ανακτήθηκε στις 8 Οκτωβρίου 2013. 
  12. «Kuala Lumpur Climate Normals 1961–1990». National Oceanic and Atmospheric Administration. Ανακτήθηκε στις 24 Απριλίου 2015. 
  13. «Kuala Lumpur, Malaysia – Climate data». Weather Atlas. Ανακτήθηκε στις 29 Μαρτίου 2017. 
  14. Babulal, Veena (1 Οκτωβρίου 2020). «Mahadi, City Hall man of 36-years now KL mayor | New Straits Times». NST Online (στα Αγγλικά). Ανακτήθηκε στις 30 Σεπτεμβρίου 2021. 
  15. «City Mayors: Local government in Malaysia». www.citymayors.com. Ανακτήθηκε στις 30 Σεπτεμβρίου 2021. 
  16. Jeong Chun Hai @Ibrahim, & Nor Fadzlina Nawi. (2007). Principles of Public Administration: An Introduction. Kuala Lumpur: Karisma Publications. ISBN 978-983-195-253-5
  17. «The journey of Putrajaya — Malaysia's jewel capital city». Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 30 Σεπτεμβρίου 2021. Ανακτήθηκε στις 30 Σεπτεμβρίου 2021. 
  18. «History of Building». Ανακτήθηκε στις 30 Σεπτεμβρίου 2021. 
  19. «New growth corridors added». web.archive.org. 20 Φεβρουαρίου 2009. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 20 Φεβρουαρίου 2009. Ανακτήθηκε στις 30 Σεπτεμβρίου 2021. 
  20. «Foreign Embassies and Consulates in Malaysia». web.archive.org. 9 Μαΐου 2010. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 9 Μαΐου 2010. Ανακτήθηκε στις 30 Σεπτεμβρίου 2021. 
  21. «Bursa Malaysia: Market Capitalization | Economic Indicators | CEIC». www.ceicdata.com. Ανακτήθηκε στις 30 Σεπτεμβρίου 2021. 
  22. 22,0 22,1 «State Socioeconomic Report 2019». Ανακτήθηκε στις 30 Σεπτεμβρίου 2021. 
  23. «Department of Statistics Malaysia». Ανακτήθηκε στις 30 Σεπτεμβρίου 2021. 
  24. «Kuala Lumpur Structure Plan 2020 : Economic Base and Population». web.archive.org. 20 Αυγούστου 2008. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 20 Αυγούστου 2008. Ανακτήθηκε στις 30 Σεπτεμβρίου 2021. 
  25. «Forbes Lists». www.forbes.com. Ανακτήθηκε στις 30 Σεπτεμβρίου 2021. 
  26. «Top 100 City Destinations 2019 Edition» (PDF). Euromonitor International. Ανακτήθηκε στις 30 Σεπτεμβρίου 2021. 
  27. «Unjuran Populasi Penduduk 2015». web.archive.org. 12 Φεβρουαρίου 2016. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 12 Φεβρουαρίου 2016. Ανακτήθηκε στις 1 Οκτωβρίου 2021. 
  28. 28,0 28,1 28,2 «Kuala Lumpur Population 2021 (Demographics, Maps, Graphs)». worldpopulationreview.com. Ανακτήθηκε στις 1 Οκτωβρίου 2021. 
  29. «Suruhan Pilihanraya Malaysia» (PDF). web.archive.org. 12 Απριλίου 2018. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 12 Απριλίου 2018. Ανακτήθηκε στις 1 Οκτωβρίου 2021. 
  30. (στα ms) Laporan Kajian Semula Persempadanan Mengenai Syor-Syor Yang Dicadangkan Bagi Bahagian-Bahagian Pilihan Raya Persekutuan Dan Negeri Di Dalam Negeri-Negeri Tanah Melayu Kali Keenam Tahun 2018 Jilid 1 (Report). Suruhan Pilihanraya Malaysia. 2018, pp. 174. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 2018-04-12. https://web.archive.org/web/20180412212213/http://www.spr.gov.my/sites/default/files/Jilid%201%20Kajian%20Semula%20Persempadanan%20V2.pdf. Ανακτήθηκε στις 15 April 2018. 
  31. «2010 Population and Housing Census of Malaysia» (PDF) (στα Μαλαισιανά και Αγγλικά). Department of Statistics, Malaysia. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο (PDF) στις 5 Φεβρουαρίου 2013. Ανακτήθηκε στις 17 Ιουνίου 2012. 
  32. «The Growth of Kuala Lumpur and of the Malay Community in Selangor before 1880» (PDF). web.archive.org. 15 Αυγούστου 2016. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 15 Αυγούστου 2016. Ανακτήθηκε στις 1 Οκτωβρίου 2021. 
  33. 33,0 33,1 Ooi, Keat Gin (2004). Southeast Asia: A Historical Encyclopedia, from Angkor Wat to East Timor. ABC-CLIO. ISBN 978-1-57607-770-2. 
  34. Rajaram, Prem Kumar (19 Σεπτεμβρίου 2014). Ruling the Margins: Colonial Power and Administrative Rule in the Past and Present. Routledge. ISBN 978-1-317-62107-2. 
  35. J.M. Gullick (1983). The Story of Kuala Lumpur, 1857–1939. Eastern Universities Press (M). pp. 111–119. ISBN 978-967-908-028-5.
  36. Shirley, Ian F.· Neill, Carol (2013). Asian and Pacific Cities: Development Patterns. Routledge. ISBN 978-0-415-63204-1. 
  37. King, Ross (1 Δεκεμβρίου 2008). Kuala Lumpur and Putrajaya: Negotiating Urban Space in Malaysia. Asian Studies Association of Australia. ISBN 978-9971-69-415-9. 
  38. 38,0 38,1 «Population distribution and basic demographic characteristics 2010» (PDF). web.archive.org. 5 Φεβρουαρίου 2013. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 5 Φεβρουαρίου 2013. Ανακτήθηκε στις 1 Οκτωβρίου 2021. 
  39. «People's Daily Online -- Malaysia to reduce number of foreign workers to 1.5 mln». en.people.cn. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 1 Οκτωβρίου 2021. Ανακτήθηκε στις 1 Οκτωβρίου 2021. 
  40. «Religion by Location». web.archive.org. 5 Μαρτίου 2001. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 28 Νοεμβρίου 2007. Ανακτήθηκε στις 2 Οκτωβρίου 2021. 
  41. Harding, Andrew (27 Ιουλίου 2012). The Constitution of Malaysia: A Contextual Analysis. Bloomsbury Publishing. ISBN 978-1-84731-983-8. 
  42. Fatt, Lam Seng (15 Μαρτίου 2011). Insider's Kuala Lumpur (3rd Edn): Is No Ordinary Travel Guide. Open Your Eyes to the Soul of the City (Not Just the Twin Towers...). Marshall Cavendish International Asia Pte Ltd. ISBN 978-981-4435-39-0. 
  43. 43,0 43,1 «Kuala Lumpur Culture & Heritage : Traditions, Races, People». kuala-lumpur.ws (στα Αγγλικά). Ανακτήθηκε στις 2 Οκτωβρίου 2021. 
  44. Sardar, Ziauddin (2000). The Consumption of Kuala Lumpur. Reaktion Books. ISBN 978-1-86189-057-3. 
  45. Aslinda, Noviatri, Reniwati; The Trace of Minangkabau-Wise in Malaysian Language, 2015


Εξωτερικοί σύνδεσμοι Επεξεργασία