Κυβέρνηση Νικολάου Στράτου 1922

Η Κυβέρνηση Νικολάου Στράτου 1922 (Μάιος 1922) σχηματίστηκε μετά την παραίτηση και της δεύτερης - διαδοχικά - κυβέρνησης του Δημητρίου Γούναρη, η οποία έχασε την εμπιστοσύνη της Βουλής. Ύστερα από διαβουλεύσεις του Βασιλιά, με τους πολιτικούς αρχηγούς που συμμετείχαν στον συνασπισμό της Ηνωμένης Αντιπολίτευσης - και παρακάπτοντας την αξιωματική αντιπολίτευση - ο Κωνσταντίνος διόρισε πρόεδρο της κυβέρνησης, τον δραστήριο αρχηγό του μικρού «Εθνικού Συντηρητικού Κόμματος», τον Νικόλαο Στράτο.

Κυβέρνηση Νικολάου Στράτου

Βασιλευομένη Δημοκρατία
Ημερομηνία σχηματισμού	3 Μαΐου 1922
Ημερομηνία διάλυσης	9 Μαΐου 1922
Πρόσωπα και δομές
Αρχηγός Κράτους	Βασιλιάς Κωνσταντίνος Α΄ της Ελλάδας
Πρόεδρος Κυβέρνησης	Νικόλαος Στράτος
Συνολικός αριθμός Μελών	11
Συμμετέχοντα κόμματα	Ηνωμένη Αντιπολίτευσις
Κατάσταση στο νομοθετικό σώμα	κυβέρνηση πλειοψηφίας
Αξιωματική Αντιπολίτευση	Κόμμα Φιλελευθέρων
Ιστορία
Εκλογές	Ελληνικές βουλευτικές εκλογές 1920
Θητεία νομοθετικού σώματος	Γ' Εθνοσυνέλευση: 23 Δεκεμβρίου 1920 - 29 Ιουλίου 1922
Προηγούμενη	Κυβέρνηση Δημητρίου Γούναρη 1922
Διάδοχη	Κυβέρνηση Πέτρου Πρωτοπαπαδάκη 1922

Στην κοινοβουλευτική συνεδρίαση της 4ης Μαΐου, αφού ανακοινώθηκε η σύνθεση του υπουργικού συμβουλίου και ο νέος πρωθυπουργός διάβασε τις προγραμματικές δηλώσεις της κυβέρνησής του, ζήτησε «ψήφο εμπιστοσύνης». Όμως - και στα πλαίσια των συζητήσεων που είχαν ξεκινήσει για μια κυβέρνηση συνασπισμού των αρχηγών των κομμάτων που απάρτιζαν την Ηνωμένη Αντιπολίτευση - η Γ' Εθνική Συνέλευση καταψήφισε, με ψήφους 170 κατά, και 155 υπέρ, την «κυβέρνηση Στράτου».

Ο πρωθυπουργός όπως όφειλε, έθεσε θέμα κυβερνητικής κρίσης, και η Εθνοσυνέλευση διέκοψε τις εργασίες της μέχρι την όρκιση της νέας κυβέρνησης.

Σύνθεση υπουργικού συμβουλίου

• «Πρωθυπουργός» - («Πρόεδρος του υπουργικού συμβουλίου»): Νικόλαος Στράτος

• «Επί των Εξωτερικών υπουργός»: προσωρινά, Νικόλαος Στράτος
• «Επί της Δικαιοσύνης υπουργός»: Κωνσταντίνος Λυκουρέζος
• «Επί των Εσωτερικών υπουργός»: Γεώργιος Καρπετόπουλος
• «Επί των Εκκλησιαστικών και της Δημοσίας εκπαιδεύσεως υπουργός»: Δημήτριος Χατζίσκος
• «Επί των Οικονομικών υπουργός»: Εμμανουήλ Λαδόπουλος
• «Επί της Εθνικής Οικονομίας υπουργός» : Αχιλλέας Μαλαμίδης
• «Επί των Δημοσίων Συγκοινωνιών υπουργός»: Κωνσταντίνος Δροσόπουλος
• «Επί της Γεωργίας και Δημοσίων κτημάτων υπουργός» : προσωρινά, Εμμανουήλ Λαδόπουλος
• «Επί των Στρατιωτικών υπουργός»: Νικόλαος Στράτος
• «Επί των Ναυτικών υπουργός»: αντιναύαρχος, Κωνσταντίνος Αλφονσάτος - Τυπάλδος
• «Επί του Επισιτισμού και Αυταρκείας υπουργός» : Ιωάννης Λεωνίδας
• «Επί της Περιθάλψεως υπουργός»: προσωρινά, Ιωάννης Λεωνίδας