Λεύκιος Κορνήλιος Σκιπίων (ύπατος το 259 π.Χ.)
Ο Λεύκιος Κορνήλιος Σκιπίων, λατιν.: Lucius Cornelius Scipio, (γεννημένος περί το 300 π.Χ.), ύπατος το 259 π.Χ. κατά τον Α΄ Καρχηδονιακό Πόλεμο, ήταν ύπατος και τιμητής της αρχαίας Ρώμης.
| Λεύκιος Κορνήλιος Σκιπίων (ύπατος το 259 π.Χ.) | |
|---|---|
 | |
| Γενικές πληροφορίες | |
| Όνομα στη μητρική γλώσσα | L. Cornelius L.f.Cn.n. Scipio (Λατινικά) |
| Γέννηση | 306 π.Χ. Αρχαία Ρώμη |
| Θάνατος | 250 π.Χ. |
| Χώρα πολιτογράφησης | Αρχαία Ρώμη |
| Πληροφορίες ασχολίας | |
| Ιδιότητα | Ρωμαίος πολιτικός Ρωμαίος στρατιωτικός |
| Οικογένεια | |
| Τέκνα | Πόπλιος Κορνήλιος Σκιπίων (ύπατος το 218 π.Χ.)[1][2] Γναίος Κορνήλιος Σκιπίων Κάλβος[1][3] |
| Γονείς | Λεύκιος Κορνήλιος Σκιπίων Βαρβάτος[1][4] |
| Αδέλφια | Γναίος Κορνήλιος Σκιπίων Ασίνα[5][6] |
| Οικογένεια | Κορνήλιοι Σκιπίωνες |
| Αξιώματα και βραβεύσεις | |
| Αξίωμα | Κήνσορας Αγορανόμος (Aedilis) Ρωμαίος συγκλητικός[7] Ύπατος στην αρχαία Ρώμη (259 π.Χ.)[7] |
Βιογραφία Επεξεργασία
Ήταν γιος τού Λεύκιου Κορνήλιου Σκιπίωνα Βαρβάτου, ο ίδιος ύπατος και τιμητής, και αδελφός τού Γναίου Κορνήλιου Σκιπίωνα Βαρβάτου, ο ίδιος δύο φορές ύπατος. Δύο από τους γιους του (Publius Cornelius Scipio και Γναίος Κορνήλιος Σκιπίων Κάλβος) και τρεις από τους εγγονούς του (Σκιπίων Αφρικανός, Σκιπίων Ασιατικός και Σκιπίων Νασίκα) έγιναν επίσης ύπατοι και ήταν όλοι διάσημοι στρατηγοί. Μεταξύ αυτών των πέντε ανδρών, ο πιο διάσημος ήταν ο Σκιπίωνας ο Αφρικανός.
Ως ύπατος το 259 π.Χ. ηγήθηκε του ρωμαϊκού στόλου στην κατάληψη της Αλερίας και στη συνέχεια της Κορσικής, αλλά απέτυχε εναντίον της Ολβίας στη Σαρδηνία. Το Εορτές Θριαμβικές (Fasti Triumphales) καταγράφει, ότι τού απονεμήθηκε ένας θρίαμβος, αλλά δύο άλλες επιγραφές στην σταδιοδρομία του δεν το αναφέρουν. Την επόμενη χρονιά εξελέγη λτιμητής με τον Γάιο Ντουίλιο. Τον διαδέχθηκε ως δεύτερος ύπατος ο Γάιος Σουλπίκιος Πατέρκουλος. [8]
Αργότερα αφιέρωσε ένα ναό στις Εποχές (Tempestates), τοποθετώντας τον κοντά στην Πόρτα Καπένα.
Επιτάφια επιγράμματα Επεξεργασία
Θραύσματα της σαρκοφάγου του ανακαλύφθηκαν στον τάφο των Σκιπιώνων και βρίσκονται τώρα στα Μουσεία του Βατικανού. Διατηρούν το επιτάφιο επίγραμμά του, γραμμένο στα παλαιά λατινικά:
- L·CORNELIO·L·F·SCIPIO
- AIDILES·COSOL·CESOR
- HONC OINO·PLOIRVME·COSENTIONT R
- DVONORO·OPTVMO·FVISE·VIRO
- LVCIOM·SCIPIONE·FΙLΙΟS·BΑRBΑΤΙ
- CONSOL·CENSOR·AIDILIS·HIC·FVET·A
- НЕС·CE PIT·CORSICA·ALERIAQVE·VRBE
- DEDET·TEMPESTATEBVS·AIDE·MERETO
το οποίο έχει μεταγραφεί και αποκατασταθεί σε σύγχρονη γραφή ως: [9]
- Honc oino ploirume cosentiont Romai
- duonoro optumo fuise viro
- Luciom Scipione. Filios Barbati
- consol censor aidilis hic fuet apud vos,
- hec cepit Corsica Aleriaque urbe,
- dedet Tempestatebus aide meretod votam.
και επίσης μεταγράφεται στα κλασικά λατινικά ως: [10]
- Hunc unum plurimi consentiunt Romae
- bonorum optimum fuisse virum
- Lucium Scipionem. Filius Barbati,
- Consul, Censor, Aedilis hic fuit apud vos.
- Hic cepit Corsicam Aleriamque urbem
- dedit tempestatibus aedem merito votam.
Μία μετάφραση είναι: [11]
- Οι Ρωμαίοι ως επί το πλείστον συμφωνούν,
- ότι αυτός ο ένας άνθρωπος, ο Λεύκιος Σκιπίων, ήταν ο καλύτερος από τους καλούς ανθρώπους.
- Ήταν γιος του Βαρβάτου,
- Ύπατος, Τιμητής, Aγορανόμος.
- Πήρε την Κορσική και την πόλη Αλερία.
- Αφιέρωσε έναν ναό στις Εποχές ως δίκαιη αμοιβή (ευγνωμοσύνη).
Αυτή η επιγραφή είναι το νούμερο δύο του elogia Scipionum, των πολλών επιταφίων επιγραμμάτων, που σώζονται από τον τάφο.
Βιβλιογραφικές αναφορές Επεξεργασία
- ↑ 1,0 1,1 1,2 1,3 «Digital Prosopography of the Roman Republic» (Αγγλικά) 722. Ανακτήθηκε στις 10 Ιουνίου 2021.
- ↑ «Digital Prosopography of the Roman Republic» (Αγγλικά) 832. Ανακτήθηκε στις 10 Ιουνίου 2021.
- ↑ «Digital Prosopography of the Roman Republic» (Αγγλικά) 817. Ανακτήθηκε στις 10 Ιουνίου 2021.
- ↑ 4,0 4,1 «Digital Prosopography of the Roman Republic» (Αγγλικά) 628. Ανακτήθηκε στις 10 Ιουνίου 2021.
- ↑ «Digital Prosopography of the Roman Republic» (Αγγλικά) 722. Ανακτήθηκε στις 10 Ιουνίου 2021.
- ↑ «Digital Prosopography of the Roman Republic» (Αγγλικά) 723. Ανακτήθηκε στις 10 Ιουνίου 2021.
- ↑ 7,0 7,1 Thomas Robert Shannon Broughton: «The Magistrates of the Roman Republic» (Αγγλικά) Αμερικανική Φιλολογική Εταιρεία. 1951. ISBN-10 0-89130-812-1.
- ↑ Steinby, Christa (2014). Rome Versus Carthage: The War at Sea. South Yorkshire: Pen and Sword. σελ. 73. ISBN 9781844159192.
- ↑ Wordsworth, John (1874). Fragments and specimens of early Latin. Oxford: Clarendon Press. σελ. 160.
- ↑ Legaré, Hugh Swinton (1845). Mary Swinton Legaré Bullen, επιμ. Writings of Hugh Swinton Legaré: Consisting of a Diary of Brussels, and Journal of the Rhine; Extracts from His Private and Diplomatic Correspondence; Orations and Speeches; and Contributions to the New-York and Southern Reviews. Prefaced by a Memoir of His Life. 2. Burges & James. σελ. 68.
- ↑ Browne, Robert William (1857). A History of Greek Classical Literature (2 έκδοση). Philadelphia: Blanchard and Lea. σελίδες 52–53.