Λουδοβίκος Α΄, κόμης της Φλάνδρας
Ο Λουδοβίκος Α΄ (Lodewijk I van Vlaanderen, 1304 - 26 Αυγούστου 1346) από τον Οίκο του Νταμπιέρ ήταν κόμης της Φλάνδρας, του Νεβέρ και του Ρετέλ.
| Λουδοβίκος Α' | |
|---|---|
 | |
| Περίοδος | 1322 - 1346 |
| Προκάτοχος | Ροβέρτος Γ΄, κόμης της Φλάνδρας |
| Διάδοχος | Λουδοβίκος Β΄, κόμης της Φλάνδρας |
Κόμης του Νεβέρ | |
| Περίοδος | 1322 - 1346 |
| Προκάτοχος | Λουδοβίκος Α΄ του Νεβέρ |
| Διάδοχος | Λουδοβίκος Β΄, κόμης της Φλάνδρας |
Κόμης του Ρετέλ | |
| Περίοδος | 1322 - 1346 |
| Προκάτοχος | Ιωάννα & Λουδοβίκος Α΄ του Νεβέρ |
| Διάδοχος | Λουδοβίκος Β΄, κόμης της Φλάνδρας |
| Γέννηση | 1304 Νεβέρ, Γαλλία |
| Θάνατος | 26 Αυγούστου 1346 (42 ετών) Μάχη του Κρεσί |
| Σύζυγος | Μαργαρίτα Α΄ της Βουργουνδίας |
| Επίγονοι | Λουδοβίκος Β΄, κόμης της Φλάνδρας |
| Οίκος | Νταμπιέρ |
| Πατέρας | Λουδοβίκος Α΄ του Νεβέρ |
| Μητέρα | Ιωάννα του Ρετέλ |
 Σχετικά πολυμέσα | |
| δεδομένα () | |
Βιογραφία Επεξεργασία
Ήταν γιος του Λουδοβίκου Α΄ κόμη του Νεβέρ και της Ιωάννας, κόρης και διαδόχου του Ούγου Δ΄ κόμη του Ρετέλ. [1] Διαδέχθηκε τον παππού του Ροβέρτο Γ΄ στη Φλάνδρα και το Νεβέρ (1322) και τη μητέρα του στο Ρετέλ (1328). Το 1320 νυμφεύτηκε τη Μαργαρίτα, δεύτερη κόρη του βασιλιά Φιλίππου Ε΄ της Γαλλίας και της Ιωάννας Β΄ των Ιβρέα, η οποία θα διαδεχθεί τις κομητείες της μητέρας της στη Βουργουνδία και το Αρτουά (1361). Ο γάμος τον υποχρέωσε να ανατρέψει την αντι-Γαλλική πολιτική του παππού του Ροβέρτου Γ΄ και του προπάππου του Γκυ. [2]
Κατέστειλε τις τοπικές επαναστάσεις στην Φλάνδρα με την βοήθεια των Γάλλων Επεξεργασία
Οι υψηλοί φόροι που επέβαλε και οι επεμβάσεις του στους αγρότες της Φλάνδρας προκάλεσαν μία σειρά από επαναστάσεις που κλιμακώθηκαν (1323 - 1328). Οι επαναστάτες, καθοδηγούμενοι από τον Νικόλαο Ζαννεκίν, κατέλαβαν πολλές πόλεις· στο τέλος αιχμαλώτισαν και τον ίδιο τον Λουδοβίκο Α΄. Ο βασιλιάς Κάρολος Δ΄ της Γαλλίας επενέβη για να ελευθερωθεί ο Λουδοβίκος Α΄ από την αιχμαλωσία (1325), έτσι ελευθερώθηκε τον Φεβρουάριο του 1326 με την ειρήνη στο Αρκ. Η ειρήνη δεν κράτησε πολύ, καθώς ο Λουδοβίκος Α΄ δραπέτευσε ξανά για τη Γαλλία και πείθοντας τον νέο βασιλιά Φίλιππο ΣΤ΄ να τον βοηθήσει. Πράγματι ο Φίλιππος ΣΤ΄ νίκησε τον Νικόλαο Ζακκελίν με τον στρατό του στην μάχη του Κασσέλ. Στην διάρκεια του Εκατονταετούς Πολέμου ο Λουδοβίκος έμεινε πιστός στους Γάλλους, παρά το γεγονός ότι η κομητεία του ήταν εξαρτημένη οικονομικά από την Αγγλία. Αποτέλεσμα ήταν η πολιτική του να φέρει μποϊκοτάζ από τους Άγγλους, ειδικά στην εισαγωγή μαλλιού. Το 1339 ο Λουδοβίκος Α΄ έσπευσε να επανακτήσει τα εδάφη του, αλλά δεν επέστρεψε ποτέ,, επειδή σκοτώθηκε στη μάχη του Κρεσύ (1346). [3]
Οικογένεια Επεξεργασία
Νυμφεύτηκε το 1320 τη Μαργαρίτα Α΄ των Καπετιδών κόμισσα της Βουργουνδίας, κόρη του Φιλίππου Ε΄ της Γαλλίας, και απέκτησε τέκνο:
- Λουδοβίκος Β΄ 1330-1384, κόμης της Φλάνδρας, Νεβέρ, Ρετέλ, Αρτουά & Βουργουνδίας.
Από μία σχέση απέκτησε ένα φυσικό τέκνο:
- (νόθος) Γκυ του Ρίκενμπουργκ.
Πρόγονοι Επεξεργασία
Παραπομπές Επεξεργασία
Πηγές Επεξεργασία
- David M Nicholas, Medieval Flanders, (Taylor & Francis, 1992), 442.
- William H. TeBrake, A Plague of Insurrection: Popular Politics and Peasant Revolt in Flanders, 1323-1328, (University of Pennsylvania Press, 1993), 47.
- David Nicolle, Crécy 1346: Triumph of the Longbow, (Osprey, 2000), 13-14.
 
|
Στο λήμμα αυτό έχει ενσωματωθεί κείμενο από το λήμμα Louis I, Count of Flanders της Αγγλικής Βικιπαίδειας, η οποία διανέμεται υπό την GNU FDL και την CC-BY-SA 4.0. (ιστορικό/συντάκτες). |
